Νικολακοπούλου: «Με βασανίζει το πώς συμπορεύομαι με τους ανθρώπους σε σχέση με αυτό που θέλω εγώ»

«Α, βασανίζομαι πολύ! Βασανίζομαι να κρατάω ανοιχτές οδούς για τον τρόπο με τον οποίο εγώ εννοώ τη δημιουργία, χωρίς να με καθορίζει κάθε φορά η τρέχουσα μόδα όπως ορίζεται από τα ραδιόφωνα, τις τηλεοράσεις, τα έντυπα που πασχίζουν να παρουσιάσουν κάτι με τρόπο ελκυστικό για το κοινό. Με βασανίζει το πώς συμπορεύομαι με τους ανθρώπους σε σχέση με αυτό που θέλω εγώ κάθε στιγμή -πράγμα που σημαίνει ότι θα χάσω κάποιους φίλους και συνοδοιπόρους στην πορεία. Με βασανίζει η σκέψη της φροντίδας του εαυτού μας, μέσα σε όλα αυτά τα δύσκολα στα οποία πρέπει να υπάρχει. Ο εαυτός μας χρειάζεται φροντίδα και αγάπη. Και αυτό το λέω γιατί δεν ήταν προτεραιότητά μου να φροντίζω εμένα. Έπρεπε να μάθω να το κάνω. Και λίγο-λίγο το καταφέρνω» είπε μεταξύ άλλων στο philenews η αγαπημένη δημιουργός ενώ συνέχισε μιλώντας για τα πρώτα χρόνια της ζωής της, λεπτομέρειες για τα οποία ελάχιστοι γνωρίζουν.

Πιο συγκεκριμένα είπε: «Γεννήθηκα σε ένα μαιευτήριο στην Αθήνα, στο Γκάζι, κοντά εκεί που μένω τώρα –ξαναγύρισα τα τελευταία χρόνια στον τόπο που γεννήθηκα. Όταν γεννήθηκα, η γιαγιά μου και η μητέρα μου πενθούσαν την απώλεια του παππού μου, επομένως, στο σπίτι φορούσαν μαύρα. Όμως, επειδή ως παιδί ήμουν βολικό, δεν έκλαιγα, δεν γκρίνιαζα και δεν δημιουργούσα προβλήματα, δεν τους προβλημάτισα τους δικούς μου, αλλά τους έφερα χαρά ξανά στο σπίτι».