Αλέκος Συσσοβίτης: «Πάντα θα υπάρχει μια ποικιλία πραγμάτων που θα φέρει την επιτυχία»
Στην παράσταση «Τα δάση στα γόνατα», που θέτει βαθύτερα ερωτήματα και μας κάνει να αναρωτηθούμε και να προβληματιστούμε, πρωταγωνιστεί ο Αλέκος Συσσοβίτης.
Έχοντας την ωριμότητα που του χάρισαν οι εμπειρίες του, αλλά πάντα δραστήριος και ενεργός, ο γνωστός ηθοποιός φόρεσε το πιο ευγενικό του χαμόγελο και μίλησε για την παράσταση που τον έχει συνεπάρει.
«Ιστορείται η ζωή στην ορεινή Αρκαδία των τελευταίων χρόνων του 19ου αιώνα. Το έργο έχει τέσσερις ήρωες και εγώ είμαι ο περιφερόμενος θαυματοποιός. Οι ήρωες διατρέχουν ένα τοπίο τριγμών, που ακροβατεί ανάμεσα στον χριστιανισμό και την αρχαιολατρία. Μυστικισμός, παγανισμός, έρωτας και παραδοξότητα, αλλά και ένα σχόλιο για το πόσο η μάζα προσηλυτίζεται μέσα από τις θρησκείες και πόσο εύκολα ασκείται μια πολιτική εξουσία, γιατί πολλές φορές και ο ρόλος της Εκκλησίας είναι αμφίβολος. Γίνεται ένα καθαρά εκκλησιαστικό σχόλιο. Δεν είναι επικριτικό, αλλά αφήνει ένα μεγάλο ερώτημα για τον ρόλο της θρησκείας και πώς τα μεταφυσικά πράγματα τα χρησιμοποιούν κάποιοι. Για μένα αυτό έχει μεγάλο -κοινωνικό πρώτιστα- ενδιαφέρον».
Αγαπημένη του φράση μέσα στο έργο είναι το «Να μην επιθυμείς. Αυτό είναι αμαρτία».
«Πιστεύω ότι αυτή η φράση έχει πολύ μεγάλη σημασία στις μέρες μας, αφού πια μας έχουν γεμίσει ταμπού και προκαταλήψεις και όλο μη και μη... Κι αν μας κόψουν τελικά την επιθυμία, ο άνθρωπος ευνουχίζεται και δεν μπορεί να είναι ελεύθερος. Είμαστε πλασμένοι να ποθούμε», λέει στο Secret ο ηθοποιός.
Όσο για το τι είναι αυτό που κάνει μια παράσταση επιτυχημένη; «Το κοινό στην Ελλάδα είναι αρκετά εκπαιδευμένο. Γίνονται παρά πολλές παραστάσεις -φυσικά κάποιες από αυτές είναι μέτριες-, αλλά οι λίγες καλές εκπαιδεύουν το κοινό. Όσο περισσότερο χρόνο δίνεις στην Τέχνη τόσο περισσότερο μπαίνει μέσα σου και τελικά σε εκπαιδεύει. Πάντα θα υπάρχει μια ποικιλία πραγμάτων που θα φέρει την επιτυχία, αλλά για μένα πάνω από όλα είναι το κείμενο, το έργο, ο στοχασμός του συγγραφέα, που κάθισε, προβληματίστηκε, πήρε χαρτί και στυλό και κατέθεσε την ψυχή του. Αυτός είναι ο πυρήνας. Βέβαια, πολλές φορές νια να επιτύχει μια παράσταση χρειάζεται και η επικοινωνία», καταλήγει.
