Η απίστευτη αποκάλυψη της Καίτης Ιμπροχώρη!

Η ηθοποιός και ο σκηνοθέτης είχαν συγγένεια και αυτό είναι κάτι που δεν ήταν γνωστό στο ευρύ κοινό.

Ωστόσο, οι άνθρωποι του ανθρώπου το γνώριζαν και γι' αυτό κάποιοι την θεωρούσαν ευνοημένη.

Το όνομα σου έχει συνδεθεί άρρηκτα με τον αείμνηστο Γιάννη Δαλιανίδη.

«Ήταν ο άνθρωπός μου ο Γιάννης Δαλιανίδης, αγαπημένος. Ήταν θείος μου, υιοθετημένος από την οικογένεια του πατέρα μου στη Θεσσαλονίκη, από την ξαδέλφη του πατέρα μου. Τον Γιάννη τον ήξερα από πολύ μικρή. Τον αγαπούσε πάρα πολύ ο πατέρας μου και τον βοηθούσε. Πίστευε στο ταλέντο του, είχε έρθει στην Αθήνα μετά τον πόλεμο, τον είχαν κλείσει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης... Είχε περάσει πολλά ο Γιάννης, ο οποίος ήταν ένα ταλαντούχο πλάσμα. Ο Γιάννης με πήγαινε στα πάρτι, βγαίναμε, ήταν ο συνοδός μου και μετά τη σχολή, καμάρωνε πολύ για μένα. Μια φορά έπιασε και δύο γνωστούς ηθοποιούς από το σβέρκο, πίσω από το σακάκι, γιατί δεν του ζήτησαν την άδεια να με χορέψουν. Συνέβη σε δύο διαφορετικά πάρτι. «Γιατί δεν μου ζήτησες την άδεια για να τη χορέψεις τους είπε... Στεναχωρήθηκα πολύ. Περάσαμε πολύ ωραίες στιγμές και βεβαίως, κάθε Κυριακή που είχαμε το οικογενειακό τραπέζι, εκεί γίνονταν οι συζητήσεις, τα μαλώματα, οι καβγάδες... ήταν ωραία. Με τον Γιάννη είχαμε διαφορετική αντίληψη επάνω σε γεγονότα ζωής και καβγαδίζαμε συνεχώς. Μαζί πηγαίναμε και στις πολιτικές συγκεντρώσεις»

Υπήρξες η ευνοούμενη του Γιάννη Δαλιανίδη;

«Όχι, δεν υπήρξα η ευνοούμενη του Γιάννη Δαλιανίδη. Είμαι διαφορετικός χαρακτήρας από τον Γιάννη, παρότι είμαστε το ίδιο ζώδιο, Αιγόκεροι. Είχα μια άλλη πορεία από εκείνον, έκανε άλλα πράγματα και δεν του ταίριαζα σε πάρα πολλούς ρόλους, αλλά σε όποιους του έκανα αμέσως με έπαιρνε. Επειδή έκανα καλλιτεχνικά άλλα πράγματα, ποτέ δεν ήμουν στη διάθεση του»

Σε αδίκησαν κάποιοι γιατί σε θεωρού-σαν ευνοούμενη του Δαλιανίδη, το είχες αντιληφθεί;

«Όχι, γιατί δεν -ήμουν η ευνοούμενη. Σίγουρα ήμουν ο δικός του άνθρωπος αλλά όχι η ευνοημένη. Ο Γιάννης δεν το ήθελε αυτό και μάλιστα σε ό,τι κάναμε μαζί φώναζε, ήθελε πειθαρχία, για όλους τους ηθοποιούς, ήταν πάρα πολύ αυστηρός. Το πρώτο που έκανε ο Γιάννης, όταν κάτι δεν πήγαινε καλά και συμμετείχα σε δική του δουλειά, ήταν να μαλώνει εμένα, χωρίς να φταίω κιόλας. Το έκανε για να μη δείξει ότι είμαι ο δικός του άνθρωπος. Αυτό συνέβαινε και ας μην είχα κάνει κάτι εγώ. Εκείνο που με απασχολούσε πάντα από το σχολείο με τις καλόγριες ήταν να δίνω στους ανθρώπους φιλία, αγάπη και αλληλεγγύη, για τα προβλήματα τους. Ο πατέρας μου ήταν γιατρός, τότε πηγαίναμε σε πολιτικό νοσοκομείο και βοηθούσαμε τους αρρώστους, βέβαια, μετά είχαμε το αντισηπτικό στο σπίτι, για κάθε ενδεχόμενο, από τότε το γνωρίζω. Ο πατέρας μου ήταν χειρουργός οδοντίατρος και μάλιστα άνοιγε το ιατρείο του κι έλεγε: «Δεν πειράζει αν δεν έχετε λεφτά, θα σας κάνω καλά». Έτσι έμαθα κι εγώ»

Ακούγεσαι σαν να μη σου έχουν βάλει ποτέ κάποιο εμπόδιο στη ζωή σου, μια... τρικλοποδιά...

«Έχουν γίνει τέτοια πράγματα, αλλά δεν έμενα σ' αυτά. Μπορεί να στεναχωριόμουν, να έκλαιγα, αν και συνήθως δεν κλαίω, θέλεις ένα ρόλο και στον παίρνει ο άλλος. Σε μια ταινία μου είχαν πει ότι πρέπει για το ρόλο να καπνίζω, αλλά επειδή δεν ήξερα, γιατί δεν κάπνισα· ποτέ, δεν μου έδωσαν το ρόλο, με έβγαλαν. Πήγαινα σε οντισιόν κι ενώ ήξερα ότι έπαιξα καλά έπαιρναν κάποιον που ήταν δικός τους» εξήγησε στο Λοιπόν.