Αποστολία Ζώη: Αποκαλύπτει για πρώτη φορά τον λόγο που μπήκε στο Nomads και τελικά το κέρδισε!

Διαβάστε τι αποκάλυψε η τραγουδίστρια για τη ζωή της;

Είσαι τραγουδίστρια, η οποία έχει κάνει αρκετές... απόπειρες στην υποκριτική και τηλε­οπτικά.

Θα σου τα πάω με τη σειρά. Ξεκίνησα κάνοντας θέατρο, όταν ήμουν 7-8 χρονών, τότε είχα απορ­ροφηθεί πάρα πολύ και οι γονείς μου είχαν βρει έναν πάρα πολύ ωραίο τρόπο να με τραβήξουν από εκεί, γιατί μου είχε πάρει τα μυαλά. Τότε έκα­να αθλητισμό και μετέπειτα πρωταθλητισμό, οπότε για εκείνους ήταν πολύ περίεργο να γίνει η κόρη τους ηθοποιός.Έτσι, ασχολήθηκα περισσότερο με τις καταδύσεις και μετά με απορ­ρόφησε αυτό. Στο πανεπιστήμιο, όταν σπούδαζα στα ΤΕΦΑΑ στη Θεσσαλονίκη, μια φίλη μου είχε έρθει και μου είχε πει να της βρω μια σχολή υποκριτικής, όπου τε­λικά καταλήξαμε να πάμε εκεί και οι δύο μαζί.

Ποιες σπουδές ολοκλή­ρωσες τελικά από όσα μου προανέφερες;

Δεν τελείωσα τη σχολή υποκριτικής, τελείωσα ΤΕ­ΦΑΑ, έχω πάρει το πτυ­χίο μου, αλλά έπρεπε να φύγω από τη Θεσσαλονίκη, για να κάνω δισκογραφία στην Αθήνα. Φεύγοντας για την Αθήνα, είχα πει ότι θα πάω να δώσω κατατακτήριες στο Εθνικό θέατρο, να παρακολουθήσω μαθήματα, όμως δεν ήξερα ότι ήταν 10 ώρες την ημέρα το μάθημα. Οπότε, δεν υπήρχε καμία πιθανότητα, γιατί τότε δούλευα 5 ημέρες την εβδομά­δα, είχα και τη δισκογραφία μου, δεν προλάβαινα ούτε νερό να πιω. Το... ζιζάνιο με έτρωγε, κι έτσι όταν βρέθηκα με τον Γιώργο Καπουτζίδη, που ήξερε ότι μου αρέσει αυτό, με πρότεινε για το σίριαλ «Singles», που ήταν η πρώτη μου τηλεοπτική δουλειά. Μετά από αυτό, παρά το δύσκολο πρόγραμμα, αποφάσισα να κάνω μαθήματα υποκριτικής, σεμιναριακού τύπου. Έπειτα ήρθε το σί­ριαλ «Πολυκατοικία», με το ρόλο τη3 γκέι δικηγόρου. Αυτό για μένα ήταν ένα στοίχημα, γιατί περνούσα άλλη διαδικασία μετά από τόσα μα­θήματα που είχα κάνει. Τώρα ήρθε το θέατρο, που για μένα είναι λατρεία. Είναι η δεύτερη φορά που κάνω θέατρο, η πρώτη ήταν στα 8 μου χρόνια, ούτε καν το θυμάμαι. Η τηλεόραση είναι πιο εύκο­λη, έχει άλλη διεργασία. Έχω άγνοια κινδύνου, είναι αυτό το ωραίο συναίσθημα που έχει ένας πρωτοεμφανιζόμενος, που δεν καταλαβαίνει περί τίνος πρόκειται, κι έχω πάρα πολλά χρόνια να το αισθανθώ. Τα βλέπω όλα με ένα ρομαντισμό και η άγνοια κινδύνου με προστατεύει πάρα πολύ.

Αν σου δοθεί η ευκαιρία και διαδεχθεί η μία πρόταση την άλλη στην υποκριτική, θα εγκατέλειπες το τραγούδι;

Δεν χρειάζεται, γιατί έτσι όπως είναι η κατάσταση με το τραγούδι, είναι δύο φορές την εβδομάδα το πολύ. Εγώ τώρα παίζω μία φορά την εβδομάδα, στο «Cash», κάθε Κυριακή.

- Σου αρέσει να δοκιμάζεις αλλά και να δοκι­μάζεσαι, όπως στην περίπτωση του «Nomads».

Ναι, αν κάτι με ιντριγκάρει δημιουργικά. Στο «Nomads» πήγα για άλλο λόγο, γιατί ήθελα να φύγω από την καθημερινότητά μου για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Υπολόγιζα ότι θα κάτσω για κάνα μήνα, δεν φανταζόμουν ότι θα μείνω μέχρι το τέλος. Είναι το μόνο που έχω κάνει, που δεν είχε τίποτα καλλιτεχνικό.

Πηγή: Λοιπόν