Γιάμαλη: «Το δικό μου στοίχημα είναι να κάνω τη δουλειά μου με ειλικρίνεια και αξιοπρέπεια»

H γοητευτική δημοσιογράφος σε πρόσφατη συνέντευξή της μίλησε για το αν νιώθει έτοιμη γι’ αυτό και πως ονειρεύεται τον εαυτό της επαγγελματικά σε μερικά χρόνια.

Ανέλαβες την εκπομπή που παρουσίαζε ο Αιμίλιος Λιάτσος... Νιώθεις έτοιμη για αυτό;

«Ήταν πολύ τιμητική πρόταση και μεγάλη πρόκληση, γιατί η εκπομπή αυτή έχει κερδίσει μια θέση στις καρδιές των ανθρώπων που ενδιαφέρονται για την πολιτική. Εχει, επίσης, το μονοπώλιο στη ζώνη 00.00-02:00, που είναι κατ' εξοχήν πολιτική ζώνη, απέναντι στα ψυχαγωγικά προγράμματα που έχουν τα άλλα κανάλια.

Δεν είναι εύκολο να «μπεις» στα παπούτσια του Αιμίλιου Λιάτσου και σε καμία περίπτωση δεν είναι εύκολο να τον «μιμηθείς», αφού είναι ένας δημοσιογράφος με ιδιαίτερο στιλ και δεκαετίες εμπειρίας. Το δικό μου στοίχημα είναι να κάνω τη δουλειά μου με ειλικρίνεια και αξιοπρέπεια, απέναντι σε ένα κοινό που έχει μάθει να είναι απαιτητικό, και να ελπίζω για το καλύτερο. Δεν είναι εύκολο να σε αγαπήσει ο κόσμος όταν παίρνεις τη σκυτάλη από ένα τόσο αγαπημένο πρόσωπο».

Πώς ονειρεύεσαι τον εαυτό σου επαγγελματικά σε μερικά χρόνια;

«Ήταν τόσο ανέλπιστο το φετινό και το θεωρώ τόσο μεγάλη τιμή, που είναι δύσκολο να σκεφτώ για το μέλλον. Πάντα, όμως ήμουν λάτρης της πολύ πρωινής ζώνης, θα ήθελα κάποια στιγμή να κάνω κάτι πάρα πολύ πρωινό και πάρα πολύ ενημερωτικό»

Δεν σε τρομάζει το πρωινό ξύπνημα;

«Είμαι φυτό σε αυτά. Προτιμώ να έχω όλη τη μέρα μετά ελεύθερη. Όσο ελεύθερη μπορεί να έχει τη μέρα της μια δημοσιογράφος που έχει το κινητό "σκουλαρίκι" και το τάμπλετ στο χέρι».

Πιστεύεις ότι μια γυναίκα με ωραία εμφάνιση πρέπει να αποδείξει περισσότερα πράγματα;

«Η αλήθεια είναι ότι δεν θα ασχοληθεί κανείς με το κοστούμι, τη γραβάτα ή το κούρεμα ενός άνδρα συναδέλφου, θα ασχοληθούν μόνο με αυτά που λέει, αν τα λέει καλά ή όχι. Τα πράγματα είναι διαφορετικά για τις γυναίκες.

Όσο καλό και αν είναι το βιογραφικό της όσο και αν προσπαθεί, όσο και αν δουλεύει, πάντα θα καλείται να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας ότι δεν είναι η επιλογή της αποτέλεσμα φαβοριτισμού, ότι έχει άποψη, ότι αξίζει. Αν είναι, δε, νέα και πολιτικοποιημένη, τα πράγματα δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο. Ο κανόνας που μοιάζει -δυστυχώς- να ισχύει είναι ότι οι γυναίκες δημοσιογράφοι επιτρέπεται να πολιτικολογούν μετά τα 50».

Τον τελευταίο καιρό όλο και περισσότερες γυναίκες μπαίνουν στον στίβο της ενημέρωσης. Το έχεις προσέξει; Πώς σου φαίνεται;

«Είναι θετικό, αλλά τα πολιτικά τμήματα των εφημερίδων συνεχίζουν να θυμίζουν ΚΨΜ, το ίδιο και τα "αρχηγεία" των μέσων. Δυστυχώς ο σεξισμός και η πατριαρχία έχουν βαθιές ρίζες και η αλλαγή του παραδείγματος απαιτεί αγώνα, θα έχεις παρατηρήσει ότι ναι μεν υπάρχουν έγκυρες αξιόλογες δημοσιογράφοι που έχουν ρόλο κεντρικής παρουσιάστριας στα δελτία ειδήσεων, αλλά ο ρόλος του κεντρικού «παντογνώστη» σχολιαστή ανήκει πάντα σε κάποιον ώριμο και έμπειρο άνδρα συνάδελφο».

Πιστεύεις ότι οι τηλεοπτικές συγκρούσεις αποδίδουν σε νούμερα τηλεθέασης;

«Είναι σχετικό. Για εμένα δεν είναι παραγωγικό με όρους πολιτικής είναι παραγωγικό με όρους επικοινωνίας. Το πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία χρόνια, ιδίως τα χρόνια της κρίσης επειδή οξύνθηκαν οι αντιθέσεις αυτό μεταδόθηκε και στην κοινωνία. Σήμερα, σπάνια ένας δεξιός και ένας αριστερός θα καθίσουν στο ίδιο τραπέζι για να συζητήσουν επί της ουσίας. Ο διάλογος γίνεται με όρους ατάκας στο twitter και αυτό είναι λάθος δεν είναι καθόλου γόνιμο. Νούμερα πάντως κάνει», είπε στη real.