Μιχάλης Σαράντης: «Προσεύχομαι έχω ανάγκη να συνομιλώ με κάτι ανώτερο» (photos)

Ο Μιχάλης Σαράντης είναι προικισμένος με ένα πρόσωπο που δύσκολα ξεχνάς. Σου αρέσει δεν σου αρέσει, δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. O ηθοποιός που έχει στην κατοχή του βραβείο Χορν, μιλάει σε συνέντευξή του για τις αδερφές του και την προσωπική του ζωή

«Δεν βγαίνω συχνά. Διαβάζω πολύ και είμαι στη φάση που μου αρέσει αυτό που κάνω στη δουλειά μου. Δεν είχα καμία κάψα να φαίνομαι. Δεν ήθελα να γίνω ηθοποιός. Ποδοσφαιριστής ήθελα να γίνω, γιατί έπαιζα πολύ μπάλα.
Ο καθένας, όμως, έχει το μονοπάτι του και κανείς δεν ξέρει πού θα τον πάει. Το μονοπάτι σου πρέπει να το φροντίζεις, να το αποδέχεσαι και να προχωράς. Εμένα ο στόχος μου είναι να μην ξεστρατίσω. Όνειρα έχω πολλά, αλλά αν δεν τα προκαλέσω και εγώ δεν θα έρθουν.
Ακόμη και οι λέξεις πρέπει να είναι προσεκτικές για να σου μεταδώσω αυτό που σκέφτομαι. Οι άνθρωποι διαβάζουμε και προπονούμαστε για να έχουμε τις σωστές λέξεις όταν ζητάμε κάτι. Γιατί, αν δεν ζητήσεις ακριβώς αυτό που θέλεις, δεν θα το πάρεις.
Πώς είναι η οικογένεια μου; Έχω τρεις αδερφές που είναι κουκλάρες. Η μία είναι chef, η μικρή σπουδάζει και ταξιδεύει, και η μεγάλη δου­λεύει σε διάφορα μαγαζιά ως Pr Manager. Μεγάλωσα με πέντε γυναίκες, γιατί είχα και τη γιαγιά μου στον πάνω όροφο. Με είχαν και στα πούπουλα και στην επίθεση. Με τον πατέρα μου έχουμε πολλή αγάπη μεταξύ μας. Μένουμε όλοι μαζί σε μια οικογενειακή πολυκατοικία».

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ

«Τα ελαττώματα μας πρέπει, να τα αγκαλιάζουμε, να τα χαϊδεύουμε και να τα αποδεχόμαστε - ειδικά όταν είσαι σοβαρά με έναν άνθρωπο σε μια σχέση, όπως είμαι εγώ αυτή την περίοδο. Το παιχνίδι είναι για δύο, δεν είναι για έναν.
Τι ελάττωμα μπορεί να βγάζω στη σχέση μου; Νομίζω ότι έχω στιγμές που απομονώνομαι και ασχολούμαι περισσότερο με τον εαυτό μου και όταν το βλέπω το αναγνωρίζω και ξέρω ότι δεν είναι καλό. Αλλά το μαζεύω.
Όσο για το ποια είναι τα προτερήματα μου, δεν έχω ιδέα. Είμαι όμως δοτικός, είμαι ζεστός με τους ανθρώπους που επιλέγω να είναι δίπλα μου. Όπως και με τη σχέση μου. Ζούμε μαζί, δεν συγκατοι­κούμε, το κορίτσι μου έχει το δικό του σπίτι, αλλά είμαστε συνέχεια μαζί. Το επόμενο βήμα δεν έχει γίνει. Έρχεται όμως. Είναι στον δρόμο».

ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΥΠΝΟΣ

«Δεν θυμάμαι τι έχω κάνει έπειτα από χωρισμό. Νομίζω ότι έχω κάνει τα πάντα. Έχω στενοχωρηθεί, έχω μεθύσει, έχω χτυπήσει πόρτες, έχω καψουρευτεί, έχω τσακωθεί. Από όλα τα στάδια έχω περάσει.
Ο χρόνος και ο ύπνος νικάνε όλα τα άσχημα συναισθήματα.
Ο ύπνος είναι μια μορφή αποχώρησης. Έχω περάσει εποχές που ένιωθα πολύ καλύτερα όταν κοιμόμουν. Στα όνειρα μου περνούσα καλύτερα. Δεν μπορούσα να διαχειριστώ τα πράγματα και κατέφευγα στο κρεβάτι.
Ήταν μια φάση που το σήμερα μου δεν με κάλυπτε καθόλου. Τώρα, προσπαθώ να μπορώ να διαχειριστώ την καθημερινότητα μου.
Τι δεν μπορώ να διαχειριστώ; Την αγένεια. Καθόλου και με τίποτα. Με τρομάζει όταν τη βλέπω στους ανθρώπους.
Με διαλύει οποιαδήποτε μορφή κοινωνικής ανισότητας.
Δεν μπορώ να δεχτώ ότι οι άνθρωποι θεωρούν τον εαυτό τους καλύτερο από έναν άλλο. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι το θαύμα της ζωής για κάποιους είναι μεγαλύτερο και για κάποιους μικρότερο. Δες το παράδειγμα του Kobe Bryant. Τι σου δείχνει ένα τέτοιο συμβάν; Ότι κανείς δεν είναι αθάνατος.
Εγώ γιατί έπαθα σοκ με τον θάνατο του; Γιατί αυτούς τους ανθρώπους τους έχεις αναγάγει σε κάτι καλύτερο, σε κάτι αθάνατο, σε κάτι φαινομενι­κά ευτυχισμένο. Και ξαφνικά, ένα τσακ και όλα χάνονται».

LIKE A PRAYER

Διαβάστε τη συνέχεια στη gallery που ακολουθεί:

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 4 PHOTOS