Αλεξάνδρα Παλαιολόγου: Οι κρίσεις πανικού που της δημιούργησε η δημοσιότητα

Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου μίλησε σε εβδομαδιαίο περιοδικό για τις κρίσεις πανικού που της δημιούργησε η ξαφνική δημοσιότητα. Η ηθοποιός αναφέρθηκε στο Λοιπόν και για το… «μεγάλωμά» της

Το μεγάλωμα σου πώς το βλέπεις;
Το μεγάλωμα μου; Ποιο μεγάλωμα μου; Μεγάλωσα εγώ (γέλια); Δεν αισθάνομαι καμία ηλικία, το χρόνο που περνάει... Αισθάνομαι ότι οι ηλικίες, κι όλα αυτά, είναι νούμερα, πραγματικά. Γενικά, αντιμετωπίζω χαλαρά το χρόνο και συμφιλιώνομαι μαζί του.

Ο χρόνος είναι σύμμαχός σου.
Ίδια δεν είμαι, όλο και κάποιες μικρές διαφορές υπάρχουν. Υπάρχει φθορά, αλλά είναι η φυσιολογική, δεν είναι τα πράγματα όπως παλιά, στα 20 μου. Ισχύει κι ο νόμος τηδ βαρύτητας, που πλέον μπορώ να το πω με μεγάλη βεβαιότητα... Αλλά εντάξει... θα παίξω άλλους ρόλους, θα κάνω άλλα πράγματα, δεν μπορούμε να είμαστε μια ζωή οι πιτσιρίκες, οι ερωμένες. Θα κάνουμε τις μαμάδες, τις γιαγιάδες, αν μας δώσει ο θεός τα χρόνια, κι είμαστε καλά σωματικά και πνευματικά, κι αυτό είναι πάρα πολύ ωραίο.

Σε προσωπικό επίπεδο υπάρχει κάτι που θέλεις να έρθει στη ζωή σου;
Σε προσωπικό επίπεδο δεν θα ήθελα να έρθει κάτι άλλο στη ζωή μου, είμαι καλά με ό,τι έχω.

Με τη δημοσιότητα πως τα πας;
Δεν έχω εκτεθεί σε βαθμό που να την επιζητώ. Έχω εκτεθεί στο παρελθόν με μια σχέση, επειδή είμαστε και οι δύο γνωστοί... Κι ήταν λογικό να υπάρχει πολύ μεγάλη έκθεση... εντάξει. Στην αρχή, για να σου πω την αλήθεια, πάθαινα κρίσεις πανικού, δεν ήταν καθόλου εύκολο για μένα να το χειριστώ, τώρα πια δεν ασχολούμαι καν.
Κάποιες φορές μπορεί να μου τηλεφωνήσει η μαμά μου και να μου πει, «παιδί μου είσαι καλά; Έγραψαν σ' ένα περιοδικό ότι ήσουν στο νοσοκομείο...», κι αυτό που έγραψαν στο περιοδικό να είχε συμβεί πριν από χρόνια, ότι είχα περάσει κρίση πανικού, ήμουν στο νοσοκομείο, κι ο τίτλος να γράφει ότι είμαι στο νοσοκομείο (γέλια)...

Σε περιόριζε η δημοσιότητα σε ό,τι αφορούσε τις σχέσεις σου που γίνονταν γνωστές;
Τις σχέσεις μου τις χαιρόμουν, ασχέτως της δημοσιότητας, τη δημοσιότητα δεν χαιρόμουν καθόλου. Στην αρχή πραγματικά πάθαινα κρίσεις πανικού, με όλα τα συμπτώματα, δεν ήταν εύκολο να το διαχειριστώ. Το ότι με «κυνηγούσαν» είχε κάποια αλήθεια, με την έννοια ότι πίσω από ένα θάμνο ξεπήδαγε ένας φωτογράφος, έχω ζήσει τέτοιες στιγμές, αλλά νομίζω ότι όσο πιο χαλαρή είμαι τελικά τόσο το καλύτερο.

Όταν παντρεύτηκες άλλαξε η κατάσταση;
Στο γάμο δεν είχα μεγάλη δημοσιότητα, γιατί παντρεύτηκα έναν άνθρωπο που δεν ήταν γνωστός, οπότε εκεί υπήρξε ηρεμία.