Φωτεινή Δάρρα: «Είμαι άνθρωπος της παρέας, θέλω αγκαλιά»

Η αγαπημένη τραγουδίστρια σε πρόσφατη συνέντευξή της μίλησε για τα μηνύματα που δέχεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και για το πώς βιώνει την κατάσταση με τον κορονοϊό.

-Χρησιμοποιείς τα social media που πλέον περνάει η ζωή μας μέσα από εκείνα. Ποια ανάγκη θεωρείς ότι το ενεργοποιεί όλο αυτό, να μοιράζεται ο καλλιτέχνης προσωπικές στιγμές με το κοινό;

«Όταν ξεκίνησε η ιστορία με τα social media και μιλάω κυρίως για το Instagram, αλλά και για το Facebook παλαιότερα, όταν δεν ήταν τόσο "επιτακτική" ανάγκη να έχεις λογαριασμό στο Facebook, εγώ το έκανα κυρίως για το επαγγελματικό μου προφίλ, για να προβάλω την καλλιτεχνική μου δραστηριότητα. Μέσα στα χρόνια κατάλαβα, ότι αυτόw είναι έναw τρόποw, να επικοινωνήσεις με τον κόσμο, με τον τρόπο που εσύ θέλεις το καλλιτεχνικό σου δημιούργημα, χωρίς μεσάζοντες, γιατί πολλές φορές οι μεσάζοντες μπορούν ν' απογειώσουν την καριέρα σου, να τη μεγαλώσουν, αλλά κάποιες φορές μπορεί να την απομυθοποιήσουν να τη...μικρύνουν».

-Σου έχει συμβεί;

«Ναι, νομίζω ότι σε όλους έχει συμβεί. Βέβαια, τον τελευταίο καιρό, φαίνεται ότι ο κόσμος έχει ανατρέψει όλα τα δεδομένα, δυναμικά επαναφέρει την άποψη του, η οποία διαψεύδει πολλές φορές αυτό που προβάλλεται παρά πολύ έντονα και που πιστεύουν τα media. Έτσι μετά τα social media φτάνει απευθείας στο κοινό. Αυτό που έχει σημασία για μένα, μέσα από τα social media είναι η απευθείας επαφή και δεν μιλάω μόνο για το κοινό, αλλά και για την απευθείας επαφή με τον άνθρωπο, που για μένα είναι το πιο σημαντικό. Οι άνθρωποι δείχνουν ενεργά ότι τους ενδιαφέρει η ανθρώπινη διάσταση του καλλιτέχνη, ενώ σε κρίνουν κι ως άνθρωπο μέσα από το οτιδήποτε κάνεις, κι αυτό το βλέπω στην πορεία των χρόνων γενικότερα. Ο κόσμος ενδιαφέρεται πάρα πολύ για την ηθική διάσταση του ανθρώπου που λέγεται δημόσιο πρόσωπο».

-Τα μηνύματα που λαμβάνεις στα social media τι αφορούν κατά κύριο λόγο;

«Αφορούν πολύ έντονα τη δουλειά μου, γιατί, μέσα από το Facebook κάναμε όλες αυτές τις διαδικτυακές συναυλίες με τον Γιώργο, τον σύζυγο μου, κατά τη διάρκεια της καραντίνας για τον κορονοϊό, που ήταν για την ενίσχυση των νοσοκομείων. Εκεί είχα μια πολύ έντονη επαφή με τον κόσμο, μοιράζονταν μαζί μου την άποψη τους για τη δουλειά μας και τη θέση που πήραμε, που προσπαθήσαμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που είχαν ανάγκη. Τα μηνύματα στην περίοδο της καραντίνας, άρχισαν να γίνονται ανθρώπινα και να έρχομαι σε επαφή με τον κόσμο, για ένα πρόβλημα που μας αφορούσε όλους. Άρχισα ν' αποκτώ μια πιο κοντινή επαφή με τον κόσμο, η οποία μ' ενδιαφέρει και μου άρεσε. Τα μηνύματα που λαμβάνω είναι προσωπικά, όχι από την άποψη της "κλειδαρότρυπας", αλλά του ανθρώπινου ενδιαφέροντος».

-Πώς βίωσες όλη αυτή την κατάσταση ως τώρα και πώς πιστεύεις ότι θα συνεχιστεί;

«Βιώσαμε το πρώτο σοκ, ότι κάτι είναι απειλητικό, δεν το γνωρίζεις, είναι "εκεί", αλλά δεν το βλέπεις, όμως μπορεί να στοιχήσει τη ζωή των δικών σου ανθρώπων, των μεγάλων σε ηλικία και να "χτυπήσει και την πόρτα" σου, κάτι το οποίο μπορεί ν' απειλήσει τον καθένα από εμάς. Το πιο σοκαριστικό για μένα, απ' όλα, είναι αυτό με την ανθρώπινη επαφή, που δεν μπορείς ν' αγγίξεις τον άλλον, που είναι πάρα πολύ δύσκολο να συναντήσεις πάρα πολύ κόσμο. Είμαι άνθρωπος παρέας, το σπίτι μου είναι ανοιχτό, θέλω κόσμο/ θέλω αγκαλιά... Αυτό μου έχει κοστίσει πάρα ί πολύ. Είναι πάρα πολύ δύσκολο αυτό που ζούμε, κι ανησυχώ πάρα πολύ γι’ αυτό που έρχεται. Ανησυχώ για το ψυχολογικό που έχει ναι κάνει με τον τρόπο που θα το μεταφέρουμε στα παιδιά μας, πώς θα νιώσουν εκείνα, αλλά κι εμείς οι ίδιοι στην καθημερινότητα μας. Πώς θα καθησυχάσω τους γονείς μου, που είναι 90 χρονών ο μπαμπάς μου, κι 80 η μαμά μου; Κοιτάζω πώς θα τους ηρεμήσω και θα προσπαθήσω να είμαι κοντά τους, χωρίς να είμαι κοντά τους», είπε στο Λοιπόν.