Μαρία Ιωαννίδου: «Το χαστούκι που έφαγα από τον Εξαρχάκο»
Showbiz

Μαρία Ιωαννίδου: «Το χαστούκι που έφαγα από τον Εξαρχάκο»

Η Μαρία Ιωαννίδου θυμάται τις πιο έντονες στιγμές της ζωής της.

Μετρά αρκετές δεκαετίες στο χώρο της υποκριτικής, έχοντας μάλιστα αφήσει εποχή με τις ατάκες αλλά και τους ρόλους της στον ελληνικό κινηματογράφο. Η Μαρία Ιωαννίδου μίλησε για όλους και όλα στο περιοδικό "Λοιπόν" αποκαλύπτοντας άγνωστα περιστατικά από τα γυρίσματα κινηματογραφικών ταινιών.

-Τι έχετε να θυμάστε από εκείνη την εποχή;

Βρέθηκα στο πλευρό ανθρώπων που είχαν μεγάλη καλλιτεχνική υπόσταση, ήταν πολύ ταλαντούχοι και πολύ υψηλού επιπέδου.

-Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον Χρόνη Εξαρχάκο;

Μπορώ να μιλάω ώρες για τον Χρόνη. Καταρχήν ήταν φίλος μου, εγώ ήμουν η μικρότερη της παρέας αλλά είχαμε πολύ όμορφες σχέσεις, παίζαμε και γελούσαμε πάρα πολύ, μου είχε κάνει απίστευτα πράγματα. Τότε τα σπίτια μας ήταν στον ίδιο δρόμο και εγώ δεν είχα μάθει να οδηγάω και ερχόταν να με πάρει να πάμε μαζί στα γυρίσματα της ταινίας πρωί - πρωί. Εγώ πάντα δυ­σκολευόμουν να ξυπνήσω και μια μέρα δεν ξύπναγα με τίποτα για να πάω στο γύρισμα και ο Χρόνης το θεώ­ρησε πάρα πολύ φυσικό να πάρει ένα κουβά με παγω­μένο νερό και να το πετάξει πάνω μου και αναγκαστικά ξύπνησα. Ήταν πολύ αστείος, αυθόρμητος και ό,τι πιο τρυφερό έχω να θυμηθώ από εκείνη την εποχή.

-Με τη Νόρα Βαλσάμη;

Ήταν όμορφη, γλυκιά, ταλαντούχα και πολύ ξεχωριστή. Εκείνη την εποχή κάναμε πολλή παρέα και δεν θα ξε­χάσω ποτέ μια Πρωτοχρονιά την οποία περάσαμε μαζί και ήταν ένα παραμυθένιο κομμάτι της ζωής μου.

Ελένη Προκοπίου;

Η Ελένη ήταν η πρώτη παρτενέρ του Βαγγέλη Σειληνού και είχαμε φυσικά πολύ καλές σχέσεις. Ήταν ένα τρομερά ταλαντούχο πλάσμα σε σημείο που καθόμουν και τη χάζευα και έλεγα απο μέσα μου: "Παναγία μου να της μοιάσω". Ήταν τρομερό ταλέντο αυτή η γυναίκα και πρέπει να πω ότι δεν το αγάπησε ιδιαίτερα αυτό που έκανε και το παράτησε αρκετά νωρίς, από δική της επιλογή. Τα έκανε όλα, και χόρευε και έπαιζε και τραγουδούσε, αυτή η κοπέλα έκανε τα πάντα, αλλά τα εγκατέλειψε νωρίς χωρίς να πονέσει και καθόλου. Και στο "Κοροϊδάκι της πριγκηπέσσας" προσπαθούσα να την ξεπεράσω, πραγματικά είχα μια ευγενή άμυλα με την Ελένη, συμπέσαμε χορευτικά αλλά είχε "βαρύνει" συγκρι­τικά με εμένα που ήμουν "ελαφάκι". Δεν θα ξεχάσω ότι κάναμε ένα άλμα και εγώ πήδηξα πιο ψηλά από αυτήν, το καμάρι μου δεν περιγραφόταν μετά. Το θε­ωρούσα πολύ σημαντικό εγώ να ξεπεράσω έστω και σε ένα βήμα την Ελένη Προκοπίου. Ήταν το πρότυπο μου και πιστεύω ότι θα μπορούσε αν ήθελε να κάνει καριέρα στο εξωτερικό με μεγάλη επιτυχία.

-Πώς ήταν η συνεργασία σας με την Μπέτυ Αρβανίτη;

Ήταν πραγματικά "πριγκίπισσα". Ήταν φίνα γυναίκα και πολύ καλλιεργημένο άτομο και αρκετά ξεχωρι­στή. Και η Μπέτυ όμως τα παράτησε νωρίς. θυμάμαι ότι εκείνη την εποχή με συμβούλευε και μιλούσαμε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων και έχω πολύ τρυφερές αναμνήσεις από την ίδια.

-Υπήρχε ανταγωνισμός ανάμεσα στους ηθοποιούς που είχατε λάβει μέρος στην ταινία;

Για εμένα ήταν καμάρι μου, επειδή τότε πρωτοεμφα­νίστηκα και όλοι οι υπόλοιποι ήδη είχαν χαράξει τη δική τους πορεία στον κινηματογράφο, όλοι οι ηθο­ποιοί με αγκάλιαζαν και με συμβούλευαν. Μπορεί να μην ήμουν το "αστέρι" αλλά οι ρόλοι στους οποίους συμμετείχα, "έγραψαν" και "γράφουν" ακόμα αλλά μου έκαναν και καλό και κακό γιατί πολλοί πιστεύανε ότι το κρεσέντο της υποκριτικής μου ήταν το κορι­τσάκι με την τσίχλα. Άργησα να αποδείξω την αξία μου γιατί μου έδιναν παρόμοιους ρόλους και μοιραία η μισή μου καριέρα πήγε κάπως έτσι, σαν ανάλαφρη ηθοποιός, ενώ δεν ήμουν καθόλου. Κάποτε μου είχε πει ο Πέτρος Φιλιππίδης "Μην απορρίπτεις το κοριτσάκι με την τσίχλα, γιατί αν ήσουν σαχλή και δεν ήσουν ταλαντούχα θα έβγαινες γελοία και δεν θα κρατούσε όλο αυτό που τελικά κράτησε, απλά προσπάθησε να ξεχωρίσεις και να κάνεις και άλλα πράγματα".

-Πρωταγωνιστήσατε και στο πλευρό του Σταύρου Παράβα...

Ήτανε θεότρελος... Το τι γέλια έχουμε κάνει, το τι ευτυχισμένες στιγμές έχουμε περάσει δεν μπορεί­τε να φανταστείτε. Πονέσαμε όλοι μας πολύ όταν αρρώστησε ο Παράβας, μαζευτήκαμε και πήγαμε στο σπίτι του τότε. Μου στοίχισε όταν "έφυγε" γιατί ο Σταύρος ήταν ένα μηχανάκι που παρήγαγε γέλιο, δεν υπήρχε η αύρα που έβγαζε σαν άνθρωπος, ήταν ζωντανός, αστείος, ζωηρός, ήταν η ψυχή της παρέας και δινόταν πάρα πολύ σαν άνθρωπος.

Δείτε τι αποκάλυψε για το χαστούκι που από τον Εξαρχάκο στις παρακάτω φωτογραφίες...

©2010-2024 Gossip-tv.gr - All rights reserved