Τάσος Κωστής: Η συγκινητική αντίδρασή του όταν έμαθε ότι έπασχε από καρκίνο
Σε μια σπάνια συνέντευξη απολαύσαμε τον ηθοποιό Τάσο Κωστή και μίλησε για την μέχρι τώρα πορεία του στη ζωή και στον καλλιτεχνικό κόσμο. Μίλησε μεταξύ άλλων και για την μάχη που είχε δώσει με τον καρκίνο.
Τι έχετε αγαπήσει στον «Πλάτανο»;
Είναι μια ευτυχής στιγμή. Υποδυόμαστε χαρακτήρες που αναγνωρίζει ο τηλεθεατής. Η σειρά έχει μια σύγχρονη αφήγηση, με χιούμορ και συγκίνηση. Δεν υπάρχει τίποτα παλιακό. Χαίρομαι που-αυτή η σειρά έγινε στην ΕΡΤ και όχι σε ιδιωτικό κανάλι. Στην ιδιωτική τηλεόραση θα είχε κακοπέσει, γιατί αντιμετωπίζουν διαφορετικά τα πράγματα. Θέλουν να δώσουν μια προσωπική τους ματιά, η οποία δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Υποδύομαι τον Χαραλάμπη. Είναι ο αστυνομικός διευθυντής. Μεγάλωσε μαζί με τον παιδικό του φίλο, Παρασκευά, τον οποίον υποδύεται ο Πέτρος Φιλιππίδης.
Και συμμαχεί με τον Παρασκευά, προκειμένου να διώξουν τους εγγονούς του Βαγγέλη;
Κοιτάζουν το συμφέρον του χωριού. Θεωρούν πως, αν φύγουν τα εγγόνια του Βαγγέλα, θα αξιοποιήσουν τα χρήματα, χτίζοντας ένα σχολείο, δημιουργώντας μια πλατεία. Σαφώς θέλουν να φύγουν τα παιδιά. Και στο χωριό έχουν την ίδια θέση. Λένε, «αυτοί δεν έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους εδώ. Έρχονται μόνο για τα εκατομμύρια».
Πριν από δύο χρόνια αντιμετωπίσατε καρκίνο και δώσατε τη μάχη σας πολύ θαρραλέα.
Μου έδωσε ο καρκίνος αυτό το δικαίωμα. Όταν το ανακάλυψα, είπα «Τετέλεσται», γιατί μιλάμε για μια ανίατη αρρώστια. Έπρεπε πρώτα να συνειδητοποιήσω μέσω των γιατρών και των εξετάσεων, εάν μου έδινε το δικαίωμα να αναμετρηθώ μαζί του. Οι γιατροί μου είπαν: «Έχεις ένα καρκίνο στο έντερο που θεωρείται πια χρόνια και όχι ανίατη ασθένεια, από τη στιγμή που έγκαιρα το ανακάλυψες. Θα ταλαιπωρηθείς, αλλά θα γίνεις καλά. Αρκεί να παλέψεις»! Είμαστε σε ισοπαλία με τον καρκίνο. Δεν λέω ότι τον νίκησα. Δεν θα το πω ποτέ.
Σοκαριστήκατε αρχικά;
Έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μου. Είπα «πεθαίνω»; Έχω δει ανθρώπους γύρω μου που δεν πρόλαβαν να κάνουν τίποτα. Όταν το ανακάλυψε η νύφη μου, τις έδωσαν τρεις ημέρες. Η πρώτη μου ερώτηση ήταν «πόσο καιρό έχω»; Σιγά σιγά άρχισα να το παλεύω με ακτινοθεραπείες, χημειοθεραπείες χειρουργεία. Δεν είπα ποτέ «Γιατί σε εμένα».
Δίνατε κουράγιο και στην οικογένεια σας. Είναι πολύ όμορφο!
Προσπαθούσα να τους δίνω θάρρος. Δεν ήθελα να με λυπούνται, ούτε ο γιος μου ούτε η γυναίκα μου. Ξέρετε, αυτός που είναι απέξω πάσχει περισσότερο. Έζησαν δραματικές στιγμές οχτώ ώρες, περιμένοντας με να ξυπνήσω από το χειρουργείο. Το κατάλαβα τώρα με τη γυναίκα μου που έκανε χειρουργείο καρκίνου στον πνεύμονα. Είμαι στο νοσοκομείο μαζί της. Τώρα της δίνω εγώ δύναμη. Είμαι δίπλα της, όπως ήταν και εκείνη με τόση αγάπη σε έμενα.
Τι σας έμαθε ο καρκίνος;
Ότι σήμερα είμαστε και αύριο δεν είμαστε και ότι πρέπει να είσαι καλός άνθρωπος, από άποψη, γιατί όλοι έχουμε μέσα μας και το καλό και το κακό. Επίσης, ότι οφείλουμε να ζήσουμε τη ζωή μας. Τη ζήσουμε, δεν τη ζήσουμε, άλλωστε, θα περάσει. Ας επιλέξουμε το φως, σύμφωνα με το 7 μέρες Tv.
