Κατερίνα Στανίση: Ο κορονοϊός, οι δύσκολες στιγμές και τα τρυφερά λόγια για τον Τόλη Βοσκόπουλο!
Η Κατερίνα Στανίση συμπλήρωσε σαράντα ολόκληρα χρόνια στο ελληνικό πεντάγραμμο και είναι σίγουρα από τις γυναίκες καλλιτέχνες που μπορεί να μιλήσει για όλα όσα έχουν συμβεί στον καλλιτεχνικό χώρο αλλά και για αστέρια σαν τον Τόλη Βοσκόπουλο που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή.
Δείτε τι είπε η τραγουδίστρια για το πώς βιώνει την όλη κατάσταση με τον κορονοϊό αλλά και για τον Τόλη Βοσκόπουλο με τον οποίο είχε την τύχη να συνεργαστεί στο παρελθόν.
Θα ήθελα να αρχίσουμε κάπως ανάποδα αυτή τη συνέντευξη. Πώς βιώνετε την κατάσταση με τον κορονοϊό;
Η αλήθεια είναι ότι προσέχω υπερβολικά. Δεν βγαίνω συχνά και χωρίς λόγο έξω από το σπίτι. Και τώρα που θα ξεκινήσω μια περιοδεία ανά την Ελλάδα, έπειτα από δύο ολόκληρα χρόνια που καθόμαστε, θα είμαι προσεκτική. Δεν θα έλεγα ότι με πήρε από κάτω όλη αυτή η κατάσταση. Στο σπίτι μου είμαι, δεν είμαι σε κάποια φυλακή. Ωστόσο, άλλο είναι να στο επιβάλλουν και άλλο να έχεις την ελευθερία σου. Απλά πρέπει να βάλουμε όλοι πλάτη για να τελειώνει αυτό το κακό. Με ξενερώνει ότι διαχωρίζουν τις συναυλίες και τα πανηγύρια. Ολα ανοιχτοί χώροι είναι. Από την άλλη, δεν βλέπουν τον συνωστισμό στα μέσα μαζικής μεταφοράς;
Φέτος συμπληρώνετε 40 χρόνια στο τραγούδι. Πώς ήταν αυτή η διαδρομή;
Κάνω μια δουλειά που τη θέλω και την αγαπώ. Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν δουλειές για να βγάζουν μόνο το μεροκάματό τους. Η κάθε δουλειά έχει τις δυσκολίες της. Έχω περάσει και δύσκολες και ωραίες στιγμές…
Σιγά σιγά ο κύκλος των καλλιτεχνών με ιστορία μικραίνει. Πρόσφατα «έφυγε» ο Τόλης Βοσκόπουλος. Πως νιώσατε;
Άνθρωποι σαν τον Τόλη Βοσκόπουλο, σαν την Φιλιώ Πυργάκη, που έχουν γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά τους στο τραγούδι, δεν πεθαίνουν ποτέ. Θα τους τραγουδάμε και θα τους τραγουδούν και οι επόμενες γενιές. Το ίδιο και ο Στράτος, το ίδιο και ο Αγγελόπουλος, το ίδιο και ο Καζαντζίδης και όλοι οι μεγάλοι.
Με τον Βοσκόπουλο είχατε συνεργαστεί;
Βεβαίως. Ήταν μοναδικός συνεργάτης σε όλα του. Δεν το έπαιξε ούτε μία φορά βεντέτα, όσο διάστημα συνεργαστήκαμε. Ήταν σαν να συνεργαζόσουν με έναν άνθρωπο της οικογένειάς σου. Και ήταν ο μέγας Βοσκόπουλος, που έχει γράψει ιστορία και ως ηθοποιός και ως τραγουδιστής και ως μουσικοσυνθέτης. Στον Τόλη μού άρεσε ότι δεν ήταν καθόλου υπερόπτης και ότι συμβούλευε πάντα τα νέα παιδιά. Θυμάμαι που περνούσε από όλα τα καμαρίνια καλλιτεχνών και μουσικών και μας χαιρετούσε κάθε βράδυ με το χαμόγελο στα χείλη. Δεν τον είδα ούτε μία φορά ατημέλητο. Πάντα ντυμένος στην πένα. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Τόλης ήταν εκείνος που σηκώθηκε όρθιος και τραγούδησε. Μέχρι τότε είχαμε το πάλκο. Όμως, επειδή εκείνος ήταν και θεατρίνος, κατάφερε να φέρει μια άλλη διασκέδαση στα κέντρα. Και στο παίζουν ντίβες άνθρωποι που έχουν κάνει ένα σουξέ και τίποτα άλλο. Ο Τόλης ήταν υπέροχος, και άνθρωπος και καλλιτέχνης!
Πηγή: Espresso
