Μάριος Αθανασίου: «Ήταν ένας περίεργος χειμώνας, πάρα πολύ δύσκολος»

Ο Μάριος Αθανασίου, σε πρόσφατη συνέντευξή του, μίλησε για τη νέα σειρά στην οποία θα πρωταγωνιστήσει, για το διάστημα της καραντίνας λόγω κορονοϊού, αλλά και για τα δυο του παιδιά.

Που σας βρίσκουμε αυτόν τον καυτό Αύγουστο;

Στην πόλη, φυλάω Θερμοπύλες Έχουμε γυρίσματα ακόμη και προσπαθούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι ο καύσωνας είναι μία ιδέα και δεν είναι υπαρκτός.

Πείτε μας για τη νέα σας δουλειά. Τα γυρίσματα αφορούν την επερχόμενη σειρά του ALPHA;

Ναι, είναι μία καινούρια σειρά, θα λέγεται «Άσε Mας Ρε Μαμά», θέλουμε μέσα από την σειρά αυτή να δώσουμε στον κόσμο λίγο γέλιο, λίγη ρομαντική, ερωτική διάθεση, θα ξεκινήσει να προβάλλεται αρχές Σεπτέμβρη.

Πως βιώσατε την καραντίνα; Εκείνη την περίοδο είχατε τα γυρίσματα για την σειρά «Ήλιος» του ΑΝΤΙ.

Ναι, στο δεύτερο μεγάλο lockdown, το αιωνόβιο, είχα γυρίσματα. Στο πρώτο, όμως, δεν είχα. Ήταν ένας περίεργος χειμώνας, πάρα πολύ δύσκολος. Δεν παίξει ρόλο να βρίσκεσαι σε μία καλή, ευνοϊκή θέση ατομικά. Κοιτάς το σύνολο. Εγώ στάθηκα τυχερός που είχα δουλειά στον δεύτερο εγκλεισμό, αλλά ήταν δύσκολος ο χειμώνας. Είχαν κλείσει τα πάντα. Ειδικά στον χώρο του πολιτισμού είχαμε πολικό ψύχος.

Σας τρομοκράτησε αυτό;

Υπήρξαν διάφορα στάδια που περάσαμε από τις αρχές του περασμένου Μάη, το πρώτο ήταν σίγουρα πολύ μουδιασμένο για όλους. Σε εκείνο το πρώτο δίμηνο, το αυστηρό, πέρασαν πολλές σκέψεις. Δεν ξέραμε πότε αρχίζει και πότε τελειώνει αυτή η ιστορία. Αργότερα, όμως, όταν αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τι γίνεται, οι σκέψεις που πέρασαν ήταν σκέψεις αγανάκτησης και θυμού. Μας φαινόταν παράλογο για ποιον λόγο ήμασταν κλειστά, για ποιον λόγο δεν μπορούσαμε να βρούμε έναν σχεδιασμό, έναν τρόπο να είμαστε ανοιχτά με ορούς και προϋποθέσεις.

Τι σας προκάλεσε περισσότερο θυμό;

Ο πολιτισμός είναι ο πιο αναγκαίος πόρος για την κοινωνία αυτή τη στιγμή. Δεν θα μιλήσω μόνο για το θέατρο ή τη μουσική, τα οποία είναι ευκόλως εννοούμενα και δεν χρειάζονται επιχειρήματα, θα αναφερθώ και στις εκθέσεις. Για παράδειγμα, πόσοι άνθρωποι μπορούν να πάνε σε μία έκθεση ζωγραφικής ή σε ένα μουσείο; Όμως, όλα αυτά ήταν κλειστά για μήνες. Ακόμα κι αυτά θα ήταν μία διέξοδοί, μία επαφή του κόσμου με τον πολιτισμό και την πραγματικότητα, που τον γλιτώνουν από τον εγκλεισμό, την μοναξιά και την απομόνωση. Αυτό δυστυχώς δεν είχε γίνει αντιληπτό, ώστε να ενσωματωθεί στις δραστηριότητές μας. Και τώρα μιλάμε εκ του ασφαλούς, γιατί είδαμε τελικά πως θα μπορούσε να είχε διαχειριστεί η κατάσταση. Όμως εγώ αυτά τα έλεγα από τότε. Η απάντηση των αρμόδιων ήταν «δεν μπορούμε να ανοίξουμε, γιατί φοβόμαστε για την υγεία». Μα όλοι φοβόμαστε για την δημόσια υγεία. Δεν υπάρχει άνθρωπος που θέλει το κακό του συνανθρώπου του ή το δικό του. Από την στιγμή που πειραματιζόμασταν με διάφορους άλλους χώρους και τρόπους, έπρεπε να προσπαθήσουμε να βρούμε τον σχεδιασμό και την φόρμουλα που θα εφαρμόζαμε και στον χώρο του πολιτισμού.

Αισθανθήκατε απροστάτευτος ως ηθοποιός από το κράτος;

Υπήρξε ένα πολύ μεγάλο διάστημα που δεν ξέραμε πού πατάγαμε και πού βρισκόμασταν. Δεν θα έλεγα ότι ήμασταν απροστάτευτοι, θα έλεγα ότι ήμασταν λίγο χύμα. Μπορώ να πω και ανοργάνωτοι. Δεν ήταν καταμετρημένοι οι άνθρωποι που προσπαθούσαν να πάρουν το επίδομα, πότε θα παίρναμε το επίδομα, πόσα επιδόματα ήταν να πάρουν και ποιοι. Υπήρχαν οικογένειες που ζούσαν με 570 ευρώ. Δεν είχαν ενταχθεί όλοι, κάποιοι προσπαθούσαν να μπουν στο ταμείο ανεργίας, δεν τους έβρισκαν ούτε εκεί. Γινόταν ένα; μύλο;. Μετά φτάσαμε στο καλοκαίρι, καλωσορίσαμε τους τουρίστες. Αναγκαστικά ανοίξαμε κι εμείς άρον άρον, μέσα σε μία εβδομάδα, γιατί μας το ανακοίνωσαν δέκα ημέρες πριν. Τρέχαμε να βγάλουμε παραστάσεις. Μετά οι μισές σταμάτησαν, γιατί είχαν κοκκινήσει όλα τα νησιά, είχαμε γεμίσει κορονοϊό και δεν το λέγαμε. Μετά ξανακλείσαμε τον Σεπτέμβρη - Οκτώβρη, ενώ μας είχαν πει ότι θα ανοίξουμε. Τελικά επικράτησε ένα παρατεταμένο lockdown. Όλο αυτό το ήξεις αφήξεις, χωρίς προγραμματισμό, δεν μπορεί να λειτουργήσει.

Πώς ήταν η ζωή με εγκλεισμό και τρία παιδιά, εκ των οποίων το ένα στην εφηβεία;

Ήταν δύσκολα Σε αυτή την περίοδο δοκιμάστηκαν όλες οι μορφές οικογένειας ή μη οικογένειας. Δοκιμάστηκαν τα πάντα και πολλοί άνθρωποι έκαναν την υπέρβαση, βγήκαν από τα όριά τους για να αντέξουν αυτή την συνθήκη, είπε ο Μάριος Αθανασίου στο περιοδικό Εγώ.