Ο εγγονός του Γιώργου Ζαμπέτα αποκαλύπτει: «Αυτός είναι ο θησαυρός που μου άφησε ο παππούς μου»
Showbiz

Ο εγγονός του Γιώργου Ζαμπέτα αποκαλύπτει: «Αυτός είναι ο θησαυρός που μου άφησε ο παππούς μου»

Ο Γιώργος Ζαμπέτας έφυγε το 1993, όμως ήταν σαν να μην έφυγε ποτέ.

Εν έτει 2021, υπάρχει ένας άλλος Γιώργος Ζαμπέτας, είναι αυτός που συνεχίζει τα έργα που άφησε ο πάππους του. Ταπεινά, χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες. Με σεβασμό στον παππού του, αλλά χαράζοντας και το δικό του μουσικό μονοπάτι. Ο εγγονός Ζαμπέτας μίλησε για το πώς έχει λειτουργήσει στη ζωή του το… βαρύ όνομα που κουβαλάει και για την πιο έντονη μνήμη που έχει για τον παππού του.

Επαγγελματικά τι ετοιμάζεις την περίοδο αυτή;

Ετοιμάζουμε δύο υπέροχες βραδιές 22 και 29 Δεκεμβρίου στη μουσική σκηνή «Σφίγγα», με το μουσικό αφιέρωμα «Όταν η Βίκυ Μοσχολιού συνάντησε τον Γιώργο Ζαμπέτα». Μαζί με την Αφεντούλα Ραζέλη, μια από τις καταξιωμένες και αγαπημένες φωνές της γενιάς της, θα ταξιδέψουμε με τη ζεστή και χαρακτηριστικά αναγνωρίσιμη φωνή της, αλλά και το εκφραστικό μέσον της θεατρικής αφήγησης σε αυτό το αφιέρωμα στη Βίκυ Μοσχολιού και τον Γιώργο Ζαμπέτα. Μαζί μας θα είναι και ο raper Restelio με «Τα Δειλινά» και άλλες διασκευές πάνω σε αγαπημένα τραγούδια μέσα από ραπ ήχους, θα συνδέσουν το παρελθόν με το παρόν στην αφηγηματική ενότητα του αφιερώματος και θα αναδείξουν ο καθένας με τον δικό του τρόπο, τη διαχρονικότητα των τραγουδιών αυτών.

Ποια είναι η πιο έντονη μνήμη που έχεις από τον παππού σου;

Θυμάμαι να παίζει μπουζούκι τις Κυριακές που πήγαινα στο σπίτι του, να είναι με το οξυγόνο και να ρίχνει πασιέντζα στο Χαϊδάρι, στην Καλαβρύτων, για τους φίλους του. Θυμάμαι να τον βλέπω να γράφει μουσική με τους φίλους του στο σαλόνι. Είχε τύχει να βρεθώ μαζικού στο στούντιο, μαζί με τον πατέρα μου. Νομίζω ήταν στον τελευταίο του δίσκο, «Χίλια Περιστέρια».

Πώς ήταν σαν παππούς;

Ήταν ένας παππούς όπως οι περισσότεροι. Είχε με τα εγγόνια του τη σχέση που έπρεπε να έχει, ήταν εύθυμος και χαμογελαστός, πάντα κοντά στα παιδιά και τους νέους.

Τι έχεις μάθει για εκείνον από τα χειρόγραφα και τις σημειώσεις τον;

Αντιλήφθηκα ότι τις Κυριακές έψαλε στον Εσταυρωμένο, στο Αιγάλεω, είχε δηλαδή και γνώσεις πάνω στη βυζαντινή μουσική. Αυτό με ώθησε κι εμένα να ξεκινήσω τη βυζαντινή μου παιδεία. Επίσης, λάτρευε τα μπουζούκια του περισσότερο κι από άνθρωπο και ήταν τελειομανής.

Το επίθετο Ζαμπέτας πώς έχει λειτουργήσει στη ζωή σου μέχρι στιγμής;

Επειδή όταν ζεις με ένα επώνυμο δεν μπορείς να αντιληφθείς ακριβώς τα θετικά και τα αρνητικά, διαισθάνομαι, σαν ακροατής και σαν τρίτος, ότι έχω την περιέργεια να ακούσω τον απόγονο ενός μεγάλου συνθέτη και τραγουδοποιού για να διακρίνω αν έχει κάποιο χάρισμα και αν είναι του γούστου μου. Αν όντως είναι του γούστου μου, συνεχίζω να τον ακούω. Κάπως έτσι νομίζω ότι λειτουργεί και στη δική μου περίπτωση με τον κόσμο. Εμένα απώτερος στόχος μου είναι να βελτιώνομαι καθημερινά και να γίνομαι καλύτερος στην εργασία μου, για να μπορώ να ανταπεξέρχομαι στις όποιες καλλιτεχνικές υποχρεώσεις μου.

Το αρχείο του πάππου σου βρίσκεται όλο στη διάθεση σου;

Το αρχείο του βρίσκεται στη διάθεση μου. Είναι πραγματικά ένας θησαυρός για μένα. Πρόκειται για ακυκλοφόρητες μελωδίες του που σχεδόν όλες δεν έχουν στίχους, αλλά είναι ολοκληρωμένα τραγούδια. Κάποια άλλα είναι μισά και τα «παντρεύω», συμπληρώνω τον στίχο και το τραγούδι γεννιέται.

Ο παππούς Ζαμπέτας είχε ένα ιδιαίτερο παίξιμο στο μπουζούκι. Ποιες είναι ομοιότητες και ποιες οι διαφορές σας τόσο πάνω στο στυλ όσο και στον τρόπο που γράφεις τα τραγούδια σου;

Ο καθένας έχει ένα ιδιαίτερο παίξιμο. Δεν αποσκοπώ να μοιάζει το παίξιμο μου με κανενός. Ο καθένας μας έχει τη δική του ταυτότητα και αυτό είναι που έκανε τόσο αγαπητό τον Ζαμπέτα σε αρκετούς ανθρώπους μέχρι σήμερα.

Καταλαβαίνω πως κάποιες φορές ίσως σε «κουράζει» να σε ρωτάνε για τον παππού σου. Το ποιος ήταν, είναι και θα είναι ο Γιώργος Ζαμπέτας το ξέρουμε όλοι. Εσύ σαν Γιώργος πώς θα ήθελες να σε θυμάται ο κόσμος στα χρόνια της καριέρας σου;

Δεν με κούραζε ποτέ να ακούω ιστορίες για τον παππού ή τον μπαμπά μου, αυτό που δεν μου αρέσει καθόλου είναι να με ρωτάνε πώς πέθανε και άλλες τέτοιου τύπου ερωτήσεις. Όπως και για κάθε άνθρωπο η κάθε μέρα δεν είναι ίδια, έτσι και για μένα. Μου αρέσει να έχω κοντά μου θετικούς ανθρώπους.

Πηγή:Χάι

Διαβάστε επίσης:

Έξαλλος ο Κωνσταντίνος Χριστοφόρου με τη Στέλλα Γεωργιάδου: «Μου σπάει τα νεύρα»

Στάθης Παναγιωτόπουλος: Καρέ καρέ η προσαγωγή του στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης

Mαρία Ναυπλιώτου: «Εγώ επέλεξα πολύ συνειδητά να μην κάνω παιδιά»

©2010-2024 Gossip-tv.gr - All rights reserved