Λάλος: «Την πρώτη συνέντευξη την έδωσα 28 χρονών. Δεν καταλάβαινα γιατί ήθελαν συνέντευξη από εμένα»
Ο Δημήτρης Λάλος είναι αυτός ο τύπος ανθρώπου που καταφέρνει να συγκεράσει με αβίαστη απλότητα την ομηρική παρακαταθήκη και φιλοσοφία με μια καθημερινότητα που χωρά παιχνίδι, διδασκαλία και διάβασμα.
Ο ηθοποιός σε συνέντευξή του μίλησε για το αν υπήρχαν σημαντικοί μεταβατικοί σταθμοί στην πορεία του και για το αν πιστεύει ότι στην Ελλάδα έχουμε καλό θέατρο και καλούς ηθοποιούς.
Υπάρχουν σημαντικοί μεταβατικοί σταθμοί στην πορεία σας;
Ενας σημαντικός σταθμός για μένα ήταν η επιστροφή μου στην Ελλάδα. Ο επόμενος μεγάλος σταθμός ήταν το να «χτίσω» ένα θέατρο, να έχω ένα θεατρικό σπίτι. Την εποχή που ξεκίνησα εγώ να κάνω μαθήματα υποκριτικής, δεν υπήρχαν ούτε social media ούτε κάτι αντίστοιχο. Κάναμε πρόβες σε σκοτεινές αίθουσες, δοκιμάζαμε τι σημαίνει συναίσθημα και τι σημαίνει δράση, ούτε που μας ένοιαζε αν θα το μάθει ποτέ κανένας αυτό. Την πρώτη μου συνέντευξη την έδωσα 28 χρονών, αν και είχα θέατρο από τα 18 μου. Δεν μπορούσα να καταλάβω καν γιατί ήθελαν συνέντευξη από μένα! Τώρα έχουν γιγαντωθεί τα μέσα προβολής, όπως το Facebook, όλοι φωτογραφίζουν αυτό που κάνουν για να το μοιραστούν. Από τη μια, αυτό το μοίρασμα έχει κάτι πολύ ωραίο μέσα του, από την άλλη, όμως, το να δουλεύεις και λίγο σιωπηλά έχει και αυτό τη γοητεία του. Μέσα σε αυτό το θεατρικό σπίτι που δούλευα τόσα χρόνια, ένιωθα και προστατευμένος-πιο αφοσιωμένος σε αυτό που έκανα. Όταν μάλιστα έμαθα και όλα αυτά που βγήκαν στη φόρα εκ των υστέρων για κάποιους ανθρώπους του θεάτρου, πραγματικά έφριξα. Εμείς με την ομάδα μου προσπαθούσαμε πάντα να προάγουμε το ήθος στο θέατρο, δεν χωρούσε καμία παρέκκλιση σε κανένα επίπεδο ως προς αυτό.
Ησασταν πιο προστατευμένος αλλά και πιο ελεύθερος για δημιουργικότητα, απ' ό,τι καταλαβαίνω.
Ναι, το γεγονός ότι είχαμε δικό μας χώρο σήμαινε ότι είχαμε και πολύ χρόνο για να πειραματιστούμε και αυτό ήταν πολύ σημαντικό. Αν είσαι πολλές ώρες στο Θέατρο, κάποια στιγμή έρχεται αναπόφευκτα και η έμπνευση.
Πιστεύετε ότι στην Ελλάδα έχουμε καλό θέατρο και καλούς ηθοποιούς;
Είμαστε μια χώρα που έχει τα περισσότερα θέατρα ανά τετραγωνίζω, σε όλο τον πλανήτη. Τα θέατρα που έχει η Αθήνα σε σχέση με τον πληθυσμό της δεν υπάρχουν πουθενά αλλού παγκοσμίως. Εχουμε πάνω από 1.200 παραστάσεις το χρόνο - και δεν μιλάω βέβαια για την περίοδο του κορωνοϊού. Ούτε στη Νέα Υόρκη δεν μπορεί κάποιος να δει τόσες παραστάσεις. Δεν ξέρω τι σημαίνει αυτό, δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, πάντως σίγουρα είναι μοναδικό.
Πηγή:Marie Claire
.jpg?t=8zkYxx1HnkLivu3kJR3wnA)
