Μπίλιω Μαρνέλη: «Αποφεύγω να χαρακτηρίζω αποτυχίες γεγονότα που με έχουν στιγματίσει κατά καιρούς»

«Έχει σημασία να χαιρόμαστε τη στιγμή. Να τελειώνει η μέρα και να νιώθεις ότι κάτι έχεις κατακτήσει σε ατομικό και συλλογικό επίπεδο. Και από κει και πέρα να συγκεντρωνόμαστε σε αυτά που θα μας εξελίξουν. Ναι, κάνω απολογισμό της ημέρας. Γιατί αν νιώσω πως κάποια στιγμή μέσα στην ημέρα δεν έχω υπάρξει έστω και λίγο παραγωγική, ζορίζομαι. Μου αρέσουν η τεμπελιά και ο προσωπικός χρόνος στο σπίτι, αρκεί να υπάρχει και ο αντίποδας. Προσπαθώ τόσο να μη γίνομαι εμμονική. Αναρωτιέμαι πάντως πως κάποιοι άνθρωποι κοιμούνται χωρίς καμία ενόχληση στον ύπνο τους. Του ζηλεύω», είπε χαρακτηριστικά και δίνει τον προσωπικό της ορισμό της ευτυχίας:« Όπως λέει και η Άννα (σ.σ: ηρωίδα που υποδύεται την Σκοτεινή θάλασσα), να τρώω φράουλες μεθυσμένη σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας!»

Όσο για τα σχέδια της για το μέλλον: «Έχω όνειρα για το μέλλον, που μου δίνουν κίνητρα στο άμεσο παρόν. Ονειρεύομαι να δουλεύω, να ταξιδεύω και να βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπους που αγαπώ και θαυμάζω», είπε και η κουβέντα πηγαίνει στο κίνημα #Metoo που διαμορφώθηκε στο χώρο του θεάτρου τον προηγούμενο χειμώνα.

«Επιτέλους, μία ρωγμή! Ελπίζω πως βιώνουμε μια μεταβατική φάση έκτοτε και πως βαίνουμε προς την εξυγίανση των παθολογικών καταστάσεων, πιστεύει το νέο κορίτσι που αν μπορούσε να πει δύο κουβέντες ένα άλλο κορίτσι με το ίδιο όνειρο της υποκριτικής, θα ήταν η εξής να διαβάζει βιβλία ώστε να καλλιεργεί την φαντασία της, να βλέπει θέατρο και ταινίες και να παρατηρεί λεπτομέρειες στις καταστάσεις και στα χαρακτηριστικά των ανθρώπων γύρω της. Να πειθαρχεί χωρίς να καταπιέζει τον εαυτό της».

Πολύ διαβασμένη ίδια, ξεχωρίζει τις φράσεις του Καραγάτση από την νουβέλα «Χαμένο νησί»: «Η αλήθεια όμως τι μας νοιάζει εμάς τους δραπέτες, τους λιποτάκτες της τέχνης λογικής των τριών διαστάσεων; Την τέταρτη κυνηγούμε, την αυλή και άπιαστη, τη φευγάτη από το κοσμικό περίγραμμα των ματιών μας. Την φυγή ζητάμε στο άπειρο, στον ίλιγγο της φαντασίας. Αυτή που θα μας γλιτώσει από το ανθρώπινο πίθηκο τον άντρα δικών φοβιών, από το σιχαμερό μέρμηγκα της φαγοπεπτοαφοδευτικής πραγματικότητας. Στην δική της πολυάσχολη πραγματικότητα, πάντως, η Μπίλιω θα ξορκίσει μια κακή μέρα: «με σοκολάτες Τony’s τις πορτοκαλί!», ενώ γενικότερα «αποφεύγω να χαρακτηρίζω αποτυχίες γεγονότα που με έχουν στιγματίσει κατά καιρούς. Η ζωή είναι ένα ταξίδι και η οποιαδήποτε αναποδιά μπορεί να μας θωρακίσει απέναντι στις μετέπειτα περιστάσεις. Άλλωστε “ες αύριον τα σπουδαία”!», είπε στο Gala.