Μαίρη Βιδάλη: «Τώρα που η τηλεόραση έχει τόσο αναβαθμιστεί ελπίζω σύντομα να ξανασυμμετάσχω»

Η ίδια σε συνέντευξή της ανέφερε γιατί έχουμε καιρό να την τηλεοπτικά και αν είναι επιλογή της.

-Έχετε στο βιογραφικό σας αρκετές τιμητικές διακρίσεις και αφιερώματα. Πώς νιώθετε για την αναγνώριση της καλλιτεχνικής σας αξίας;

Ευχαριστώ όλους που αναγνώρισαν τη δουλειά μου και με συγκίνησε η πρόσφατη πρωτοβουλία της λέσχης Lions of Athens – New Voices, να διοργανώσει ένα διαδικτυακό αφιέρωμα στην πορεία μου με τα τιμητικά λόγια ανθρώπων που θαυμάζω και υπολήπτομαι, όπως π.χ. η Σοφία Βούλτεψη, ο Γιώργος Πατούλης, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος και άλλοι.

-Τηλεοπτικά γιατί έχουμε καιρό να σας δούμε; Είναι δική σας επιλογή;

Ήταν δική μου επιλογή μέχρι πριν 4 χρόνια. Τώρα που η τηλεόραση έχει τόσο αναβαθμιστεί, χαίρομαι ιδιαίτερα και ελπίζω σύντομα να ξανασυμμετάσχω.

-Έχετε μια σπουδαία καριέρα στον χώρο. Υπάρχει κάτι που να θέλετε να παίξετε και δεν έχει τύχει μέχρι σήμερα;

Ήθελα να παίξω την Μπλανς Ντιμπουά στο «Λεωφορείον ο Πόθος» και το ανεβάσαμε στο Διάχρονο σε σκηνοθεσία Ζαχαρία Ρόχα. Δυστυχώς όμως, μετά από 14 παραστάσεις μας έκλεισε η πρώτη καραντίνα. Προλάβαμε και πήραμε 4 υμνητικές κριτικές, αλλά δεν χάρηκα τον ρόλο.

-Οι γονείς σας δεν ήθελαν να γίνετε ηθοποιός. Στη συνέχεια άλλαξαν γνώμη, όταν είδαν την αξιόλογη πορεία σας;

Ο πατέρας μου, έφυγε νωρίς, με είδε μόνο μια φορά στο θέατρο, αλλά μου είπε πως τότε κατάλαβε γιατί επέμενα. Η μητέρα μου στήριζε μόνο τις συμμετοχές μου στα κοινά, ίσως γιατί καταγόταν από οικογένεια πολιτικών.

-Κάνατε προσωπικές θυσίες για να αφιερωθείτε στην καριέρα σας; Αν γυρνούσατε τον χρόνο πίσω, θα κάνατε κάτι διαφορετικά;

Η μόνη θυσία που έκανα, ήταν ότι στην παιδική ηλικία τους, έλειψα πολύ από τα παιδιά μου. Ναι, θα έκανα αρκετά διαφορετικά.

-Ο έρωτας είναι κάτι το οποίο αποζητάτε στη ζωή σας; Σας είναι απαραίτητος;

Ο έρωτας σε κάνει να λάμπεις, να τραγουδάς, να γελάς και να κλαις, αλλά έχει και τ’ αγκάθια του, είναι ζηλιάρης, ανταγωνιστικός και τρελός καμιά φορά. Η αγάπη, μου είναι απαραίτητη. Ο ήλιος σ’ όλη τη διαδρομή μου.

Πηγή:Λοιπόν