Αμαλία Καβάλη: «Αυτό ήταν κάτι που με έκανε να ντραπώ πάρα πολύ»

Στο «Πόσο κοστίζει να ζεις;» της Μαρτίνα Μαγιόκ υποδύεται εξόχως συγκινητικά μια τετραπληγική γυναίκα, ενώ στο «Ο γιατρός της τιμής του» του Πέδρο Καλντερόν ντε λα Μπάρκα ενσαρκώνει με δυναμισμό και τρυφερότητα μια αριστοκράτισσα του 17ου αιώνα.

«Και τα δύο έργα που έχει σκηνοθετήσει ο Θωμάς Μοσχόπουλος με ταρακούνησαν, με μετακίνησαν από το σημείο όπου βρισκόμουν. Οσον αφορά την αναπηρία, συνειδητοποίησα ότι ήμουν σε απόλυτη τύφλωση, δεν είχα αντιληφθεί πόσο έντονα έχουμε την τάση να απομονώνουμε τα άτομα που έχουν γεννηθεί με κάποια βλάβη ή την έχουν υποστεί κάποια στιγμή της ζωής τους. Αυτό ήταν κάτι που με έκανε να ντραπώ πάρα πολύ. Αν έχεις οποιαδήποτε μορφή αναπηρίας και ζεις στην Ελλάδα είσαι αποκλεισμένος, δεν υπάρχουν πολλοί χώροι με προσβασιμότητα για εσένα, καταλήγεις συχνά απολύτως εξαρτώμενο άτομο από τους γονείς ή την οικογένεια σου, ένας πολίτης δεύτερης κατηγορίας. Νομίζω ότι έχει έρθει η στιγμή να αλλάξει αυτή η συνθήκη. Σε πολλά έργα η αναπηρία αντιμετωπίζεται δραματουργικά σαν κατάρα, σε αυτό το κείμενο όμως οι ανάπηροι μιλούν επί ίσοις όροις στους αρτιμελείς.

Το "Πόσο κοστίζει να ζεις;" μας φέρνει ενώπιον των ευθυνών μας και προ των σκέψεων μας και ανεβάζει ανάπηρους χαρακτήρες επί σκηνής. Το κομμάτι της ορατότητας είναι πολύ σημαντικό διότι έχει σημασία το πώς συνηθίζουμε τα πράγματα. Πρέπει να αλλάξει το αφήγημα προκειμένου να γίνει πιο συμπεριληπτική και πιο δίκαιη η κοινωνία μας. Κάναμε πρόβες κατά τη διάρκεια της πανδημίας, μέσω Ζoom, και με τους υπέροχους συναδέλφους, τον Μελαχρινό Βελέντζα, την Ειρήνη Μάκρη και τον Φώτη Στρατηγό, του οποίου μάλιστα αυτή η παράσταση είναι και η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο - είχαμε φτιάξει το δικό μας "bubble", μια μικρή κοινότητα της καραντίνας», είπε στο BHMAgazino.