Νάνσυ Μπούκλη: Ποια ταινία είτε στο δημοτικό και δεν κατάλαβε

«Μου έχουν λείψει τα ταξίδια. Είναι ένας στόχος μου για το φθινόπωρο, να κάνω έναν μήνα διάλειμμα για να επισκεφθώ το εξωτερικό. Χρειάζομαι έμπνευση!

Να πάω σε ένα μουσείο, να χαθώ στον κόσμο, να ξεχαστώ, να χαρίσω ξεγνοιασιά στον εαυτό μου, να δω πολιτισμό, να δω ανθρώπους που είναι αλλιώς, να δω πώς τρώνε, πώς ζουν, πού περπατάνε, πού βγαίνουν, τι μουσική ακούνε, σε ποια μπαράκια», περιγράφει εκφραστικά και γνωρίζοντας ότι αποκτώντας πολιτιστική ταυτότητα αποκτάς καλύτερη αντίληψη του κόσμου.

Οι ταινίες που συστηματικά βλέπει την επηρεάζουν. «Το “Blow up” του Αντονιόνι είναι η έμπνευσή μου γι’ αυτή την περίοδο. Εχω δει και πολύ Βιμ Βέντερς, θα ήθελα να έπαιζα μια Κίνσκι σε ένα “Παρίσι Τέξας”, μια Ρόουλαντς σε Κασσαβέτη.

Η ταινία που με έχει στιγματίσει είναι η “Αιωνιότητα και μια μέρα” του Θεόδωρου Αγγελόπουλου. Την είχα δει όταν πήγαινα ακόμα στο Δημοτικό, ήταν η πρώτη ταινία μου, παρότι δεν καταλάβαινα αυτό που έβλεπα.

Η πρώτη μου επαφή με το θέατρο ήταν με το “Κοππέλια” της Κάρμεν Ρουγγέρη που είχε έρθει στην περιοχή μας και παρακολούθησα στην Αρχαία Ολυμπία.

Μεγαλώνοντας, η υποκριτική έγινε επιτακτική ανάγκη έκφρασης για μένα και την αδελφή μου. Αν και στον Πύργο δεν είχαμε ερεθίσματα, αρχίσαμε να βλέπουμε την τέχνη ως μια εξερεύνηση χωρίς όρια και συνεχίζουμε έτσι. Δεν κατασταλάζω, θέλω να δω τι θα ακολουθήσει».

Πηγή:Gala