Έμιλυ Κολιανδή: «Οποιαδήποτε είδηση είναι τόσο αποκαρδιωτική και φρικαλέα. Με παραλύει»
Έχει καταφέρει, με σκληρή δουλειά και επιδεκτικές συνεργασίες, να φτάσει στην κορυφή. Όπως πάντα, έτσι και φέτος, η Έμιλυ Κολιανδρή ξεχωρίζει μέσα από τη σειρά της ΕΡΤ1 «Κάνε ότι κοιμάσαι».
Η σειρά θίγει το θέμα του bullying. Ως μητέρα αγχώνεστε για τα παιδιά σας;
«Με αγχώνουν όλα αυτά σε τέτοιο σημείο που νομίζω ότι όσα ήξερα μέχρι τώρα... ανατρέπονται. Οποιαδήποτε είδηση είναι τόσο αποκαρδιωτική και φρικαλέα, με απογοητεύει σε τέτοιο bαθμό που με παραλύει. Ή σταματάω να τα παρακολουθώ γιατί αρρωσταίνω ή με πιάνει θυμός για όλα και αίσθημα ματαίωσης».
Συζητάτε με τα παιδιά σας για όλα αυτά;
«Προσπαθώ να κάνω συστήσεις με τα παιδιά μου, είναι σε τρυφερή ηλικία. Δεν θέλω να Βλέπουν τηλεόραση και όλα αυτά. Ο τρόπος που τα παρουσιάζει η τηλεόραση είναι τραυματικός. Δεν ξέρω ειλικρινά τι πρέπει να κάνει ένας γονιός για να τα προλάβει όλα αυτά».
Πώς κυλά ο χρόνος;
«Ο χρόνος με τα παιδιά τρέχει τόσο γρήγορα, δεν προλαβαίνεις να συνειδητοποιήσεις το πέρασμά του. Από το πρωί που ξυπνάς για να τα πας στο σχολείο μέχρι το βράδυ που τελειώνουμε γυρίσματα, διαβάσματα, δραστηριότητες, η μέρα μοιάζει να μην έχει αρκετές ώρες. Βλέπετε, προσπαθούμε να είμαστε κανονικοί γονείς, δίπλα στα παιδιά μας»
Σε προσωπικό επίπεδο;
«Κάνω μια δουλειά που έχουμε ως εργαλείο το σώμα και το πρόσωπό μας, είναι σκληρό να νιώθεις ότι σε προδίδουν λοιπόν λόγω χρόνου».
Τι φοβάστε περισσότερο;
«Την αρρώστια, τους αγαπημένους μου ανθρώπους που μεγαλώνουν και ανατρέπουν τον ρόλο μου ως... κόρης».
Μιλήσαμε για τον ρόλο της ηθοποιού, της μαμάς, αυτός της συζύγου πώς είναι; Η σχέση με τον κ. Λούλη ποια είναι;
«Τον τελευταίο καιρό μπορούμε να κάνουμε και τρεις μέρες να βρεθούμε (γέλια). Οι διάλογοί μας έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα και το πώς θα τη βγάλουμε και σήμερα (γέλια). Σπανίζουν οι φορές που μπορούμε πλέον να κάτσουμε με ένα κρασί και με ησυχία να κάνουμε κουβέντες για την τέχνη. Όταν προσπαθείς να συνδυάσεις τον ρόλο του γονιού, του καλλιτέχνη, καταλαβαίνεις ότι το πρόγραμμα δεν βγαίνει. Το καλό είναι ότι υπάρχει αλληλοκατανόηση, με το πέρασμα των ετών προσπαθούμε να αφήσουμε ο ένας στον άλλον χώρο όταν το έχει ανάγκη, εν όψει μιας πρεμιέρας, μιας απαιτητικής μέρας. Υπάρχει ένα νοιάξιμο», λέει στο Τύπος tv.
