Δανάη Μιχαλάκη: «Μου αρέσει να τσαλακώνομαι. Ο φετινός είναι ένας κόντρα ρόλος»

Mε τι σε προίκισαν οι Άγριες Μέλισσες;

«Με πάρα πολλά, ήταν τεράστιο σχολείο».

Τριετούς φοίτησης, σωστά;

«Αυτό ακριβώς λέγαμε με τα υπόλοιπα παιδιά, νιώθαμε σαν να είχαμε πάει τρία χρόνια σε σχολή. Με βοήθησε σε πολλά, στο πώς να δουλεύω και να λειτουργώ στην τηλεόραση, ανακάλυψα για τον εαυτό μου πράγματα που δεν ήξερα ότι μπορώ να κάνω, ωρίμασα ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας, είχα τη χαρά να συνεργαστώ με υπέροχους ανθρώπους. Γενικά με άλλαξε πολύ αυτή η εμπειρία»

Πώς και δεν αποφάσισες να συνδυάσεις την τηλεόραση από την πρώτη χρονιά με θέατρο;

«Το έκανα την τρίτη χρονιά. Πιο πριν προτιμούσα να είμαι εκεί και μόνο. Ήταν η πρώτη μου φορά σε τηλεοπτική σειρά και ήθελα να είμαι αφοσιωμένη. Πέρυσι μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω κωμωδία με το «Σεσουάρ για δολοφόνους» και το αποφάσισα. Με είχε φάει το δράμα τρία χρόνια!»

Χρειαζόσουν κάτι κωμικό;

«Το χρειαζόμουν υπερβολικά. Ήταν μια ωραία αντίθεση. Η ημέρα μου είχε δέκα ώρες δράμα και μετά δυόμισι κωμωδία. Ήταν σαν λύτρωση»

Τι σου λείπει από τον κύκλο των «Μελισσών»;

«Η καθημερινότητα που είχαμε οι άνθρωποι που συνεργαζόμασταν. Από άποψη δουλειάς, ο κύκλος έκλεισε πολύ χορτάτα. Νομίζω πως ήμαστε όλοι έτοιμοι να κλείσει. Μου λείπουν όμως οι άνθρωποι».

Στο θέατρο τι αναζητάς - είδος, ρόλους, κόντρα ρόλους, να τσαλακωθείς;

«Μου αρέσει να τσαλακώνομαι. Ο φετινός είναι ένας κόντρα ρόλος. Ούτως ή άλλως, μέχρι τώρα δεν έχω κάνει κάτι πολύ κοντά σε μένα, ωστόσο πάντα προσπαθώ να βρίσκω έστω ένα στοιχείο κοινό με την ηρωίδα που υποδύομαι. Μου αρέσει να μπαίνω στη διαδικασία να ανακαλύπτω ένα ρόλο -και μαζί ανακαλύπτω κάτι νέο που μπορώ να κάνω- και να φτιάχνω ένα χαρακτήρα. Ωστόσο δεν έχω συγκεκριμένους ρόλους ή έργα στο μυαλό μου. Περιμένω αυτά που θα έρθουν».

Είχες κάποιο φόβο πως στο θέατρο ο κόσμος θα έψαχνε τη Δρόσω;

«Καθόλου. Δεν ήταν κάτι που με απασχολούσε», λέει στο Hello.