Ματίκα: Τα 14 χρόνια με τον Τάσο Ιορδανίδη, τα τρυφερά λόγια για εκείνον & πώς θα περάσουν το Πάσχα

Η Θάλεια Ματίκα σε συνέντευξή της μοιράζεται στιγμές από τη σχέση με τα παιδιά τους και τον ρόλο της ως μητέρας απαντώντας για το ενδεχόμενο ενός τρίτου παιδιού. Η ίδια αποκαλύπτει και το πώς θα περάσουν οικογενειακώς το φετινό Πάσχα...

■ Πόσα χρόνια μετράτε με τον Τάσο;

Είμαστε μαζί 14 χρόνια. Από ένα σημείο και μετά περνά πιο γρήγορα ο χρόνος.

■ Πόσο σημαντική είναι η συντροφικότητα;

Για μένα είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Το βάζω πάνω από όλα! Είναι και θέμα τύχης αυτό, πρέπει να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο. Πιστεύω, όμως, πάρα πολύ ότι πρέπει να επενδύεις στη συντροφικότητα.

■ Τι σε είχε έλξει αρχικά στον Τάσο;

Επειδή τον γνώρισα αρκετά ως φίλο, πριν βρεθούμε μαζί, νομίζω ότι ο Τάσος είναι πολλά πράγματα. Είναι ένα πολύ σπάνιο είδος αρσενικού. Παρόλο που είναι νεότερός μου, είναι πολύ πιο ώριμος στις σημαντικές αποφάσεις της ζωής. Εγώ είμαι πολύ ώριμη στην καθημερινότητα, στο να τα οργανώσω όλα, αλλά στις πολύ σημαντικές αποφάσεις της ζωής κωλώνω, φοβάμαι να πάρω τη μεγάλη απόφαση. Ο Τάσος την παίρνει τη μεγάλη απόφαση και τη φέρνει εις πέρας. Επίσης είναι ένας άνθρωπος που πέφτει και σηκώνεται, δεν τον τρομάζει η καταστροφή, ενώ εμένα με τρομάζουν όλα αυτά. Παρόλο που είναι άνδρας, έχει τεράστιο συναισθηματικό κόσμο. Αφού του λέω πολλές φορές ότι έχει τρομερά ανεπτυγμένη τη θηλυκή του πλευρά.

■ Θα το σκεφτόσασταν για τρίτο παιδί;

Όχι! Έχω φτάσει σε μια ηλικία που δεν θα έμπαινα ξανά στη διαδικασία αυτή. Ήδη με δύο παιδιά και με τις συνθήκες της ζωής δεν είναι εύκολο. Γιατί δεν ήμουν και τόσο νέα όταν ξεκίνησα να κάνω παιδιά. Αν και έχουν αλλάξει πολύ τα δεδομένα, τη νιώθω την κούραση. Δεν μπορώ να πω ότι δεν τη νιώθω. Σκέφτομαι και τα χρόνια που έρχονται, γιατί κάθε φορά νομίζεις ότι έχεις φτάσει σε ένα σημείο και όλες οι φίλες μου, που έχουν μεγαλύτερα παιδιά, μου λένε «καλά, περίμενε». Δεν θέλω να περιμένω άλλο».. Σκέφτομαι την εφηβεία. Υπολογίζω πόσων χρόνων θα είμαι μέχρι να γίνουν 18. Αφού λέω: «Τάσο, κράτα δυνάμεις αν καταρρεύσω εγώ, πρέπει να είσαι εσύ».

■ Είσαι γυναίκα. Προλαβαίνεις να περιποιηθείς τον εαυτό σου;

Τώρα σώθηκες! Όλα στην τύχη. Αφήνω τη φύση. Το μόνο που κάνω είναι γυμναστική. Εδώ και δύο χρόνια, κάνω εντατική γυμναστική. Δεν την είχα καθόλου στη ζωή μοι;, ήμουν στον καναπέ και δεν μπορούσα να καταλάβω για ποιον λόγο πηγαίνουν οι άνθρωποι στα γυμναστήρια.

■ Τελικά για ποιο λόγο πηγαίνουν;

Αφού μπεις στη διαδικασία και πονέσεις πολύ τον πρώτο καιρό και υποφέρεις, συνειδητοποιείς ότι η ευεξία που σου προσφέρει η γυμναστική και ειδικά το πρωί, ξεκινώντας την ημέρα σου, είναι μοναδική. Και νομίζω ότι, από μια ηλικία και μετά, μου προσφέρει τις ενδορφίνες που μου προσέφερε παλιά το ξενύχτι. Το πρωί στις 9 που πηγαίνω, κάνουν κυρίως οι συνταξιούχες και έλεγα είναι δυνατό αυτές να είναι έτσι και εγώ να μην μπορώ; Οπότε σιγά-σιγά το έκανα. Αν δεν πάω δύο μέρες τρελαίνομαι. Πρέπει να πάω. Είναι εμμονή. Και είναι σημαντικό ότι αυτό σου επιτρέπει να τρως. Είναι δώρο.

■ Ανυπομονείς για το Πάσχα;

Κατ' αρχάς, επειδή θα δουλεύω, ιδανικά θα ήθελα να πάρω την οικογένειά μου και να φύγω εκτός Αθηνών. Ως παράδοση την τηρεί ευλαβικά ο Τάσος, τον ακολουθώ και το θέλουν και τα παιδιά πολύ. Άλλο όμως να πάω στην κεντρική εκκλησία του Χαλανδρίου και άλλο να ήμασταν κάπου αλλού. Παρ' όλα αυτά, ναι, θα πάω στην εκκλησία.

Πηγή: Real