Σπύρος Μπιμπίλας: «Μέσα απ’ όλα αυτά που έχω περάσει ως άνθρωπος, έχω γίνει αρκετά ψύχραιμος»

Χάρισε την φωνή του σε δεκάδες καρτούν, αγαπήθηκε μέσα από χαρακτηριστικούς τηλεοπτικούς χαρακτήρες ερμήνευσε σπουδαίους ρόλους στο θέατρο και στον κινηματογράφο.

Ο Σπύρος Μπιμπίλας είναι ολόκληρος μια σχολή, μια καλλιτεχνική σχολή.

Έχοντας ακούσει μέχρι στιγμής πολλά και διαφορετικά σχόλια και κριτικές, έχεις θέσει ένα προσωπικό όριο στο τι θα ακουστεί για σένα;

«Δεν χαλάει η καρδούλα μου για τα όποια σχόλια ακουστούν. Μέσα απ’ όλα αυτά που έχω περάσει ως άνθρωπος, έχω γίνει αρκετά ψύχραιμος έως και αναίσθητος ενώ είμαι υπερευαίσθητος. Έχω συνδυάσει την πλήρη αναισθησία με την πλήρη ευαισθησία. Όταν βλέπω ότι κάτι παραβαίνει τον νόμο, προστρέχω κι εγώ σ’ αυτόν για να δικαιωθώ με όσες φορές έχει γίνει αυτό, να έχω ευτυχώς δικαιωθεί. Πρόσφατα συνέβη ένα αντίστοιχο περιστατικό για το οποίο πιστεύω ότι θα δικαιωθώ»

Βίωσες ποτέ κάποια κακοποιητική συμπεριφορά, όπως αυτά που ακούστηκαν τώρα με το metoo;

«Προσωπικά δεν μου έχει τύχει αντίστοιχο περιστατικό στα τόσα χρόνια πορείας μου στον χώρο. Δεν ξέρω τι πραγματικά με βοήθησε! Ίσως η τύχη ή ο καλός μου χαρακτήρας που ήμουν σαν παιδάκι που περνούσε απαρατήρητο; Ήμουν ένα καλό παιδάκι που με θέλανε όλοι στην δουλειά τους, αυτή την εικόνα βλέπανε. Δεν μ’ ενόχλησε ποτέ κανένας σεξουαλικά, ούτε άνδρας ούτε γυναίκα. Ακόμη λόγω ότι ήμουν πάντα καλοπροαίρετος ως χαρακτήρας και δεν τσακώθηκα ποτέ για το οικονομικό κομμάτι ή για το μέγεθος του ρόλου ή την μαρκίζα, με θεώρησαν όλοι ένα καλό παιδί και μερικοί μπορεί να με θεώρησαν ως έναν πολύ ωραίο (μ@@κα) που μας εξυπηρετεί. Με τα χρόνια που πέρασαν είδαν ότι δεν είμαι τίποτα από τα δυο».

Στο ερώτημα αν κάποιος που ανήκει σε έναν διαφορετικό χώρο ή βρίσκεται στην δημοσιότητα ως παίκτης ενός παιχνιδιού, μπορεί να λέγεται ηθοποιός χωρίς να το έχει σπουδάσει, τι θα απαντούσες;

«Υπάρχουν από αρχαιοτάτων χρόνων οι άνθρωποι που ήταν αυτοδίδακτοι και πολύ σπουδαία ταλέντα. Δεν μπορείς ένα έμφυτο πηγαίο ταλέντο να του πεις όχι δεν σε θεωρώ ηθοποιό. Βέβαια με την ευκολία και το αρπακολιτζίδικο της τηλεόρασης, άρχιζαν να χρησιμοποιούν μοντέλα, παίκτες ριάλιτι. Δεν λέω ότι ένας άνθρωπος ριάλιτι δεν μπορεί να εξελιχθεί σε καλό ηθοποιό όπως για παράδειγμα με τον Ντάνο, που όντως αποδείχθηκε καλός στην πράξη. Υπάρχουν βέβαια άλλοι που ούτε στο τραγούδι ούτε στο σανίδι μπορούν να σταθούν. Αυτό δεν σημαίνει ότι όποιο? περνάει από την διασημότητα, μπορεί και να γίνει ηθοποιός ή ότι όποιος είναι μοντέλο μπορεί να γίνει και ηθοποιός επειδή είναι πανέμορφος. Καταρχήν στο θέατρο χρειάζονται όλοι. Εμένα κάποια στιγμή όταν βγήκα μου είπαν «έλα μωρέ, εσύ τι θα παίξεις τώρα τον Κοντορεβιθούλη και τίποτα άλλο» και εγώ έχω καταφέρει να παίξω όλο το κλασικό ρεπερτόριο. Μην ξεχνάμε το παράδειγμα της Ζέτας Μακρυπούλια με τον Χρήστο Λούλη που στην αρχή την είχε χαρακτηρίσει ως μη ηθοποιό και τώρα συνεργάζεται μαζί της στο σανίδι και συγκεκριμένα στο Εθνικό θέατρο. Είναι προς τιμήν του που ζήτησε συγγνώμη, ένας σπουδαίος ηθοποιός που αναγνώρισε το λάθος του διότι και η Ζέτα είναι μια σπουδαία ηθοποιός η οποία όμως στην αρχή της καριέρας της είχε ξεκινήσει από αλλού. Εγώ ήμουν ο πρώτος που είχα βγει στη τηλεόραση και την είχα υπερασπιστεί», λέει στο ΕΓΩ