Πίσω στο χρόνο: To κοριτσάκι στη φωτογραφία είναι σήμερα μία από τις πιο επιτυχημένες μαγείρισσες
Μαρία Εκμετσίογλου: Δύσκολα θα αναγνωρίζατε ότι πρόκειται για τη γνωστή μαγείρισσα. Το κοριτσάκι στη φωτογραφία μεγάλωσε και έφτασε στην κορυφή.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια και σήμερα είναι μία από τις πιο επιτυχημένες μαγείρισσες που κάνει τη διαφορά και στο εξωτερικό.
Η διάσημη κυρία είχε μοιραστεί την εικόνα που θα δείτε από την παιδική της ηλικία στη Θεσσαλονίκη. Στην εικόνα βλέπουμε τη Μαρία Εκμετσίογλου να ποζάρει μαζί με τη μητέρα της σε ένα σπάνιο φωτογραφικό καρέ που έκανε τη διαφορά στο δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης.

«Κάποια χρόνια πριν μετά την εκκλησία όταν πήραμε το σταφύλι στη μεγάλη γιορτή της Μεταμορφώσεως μαζί με τη μαμά», είχε γράψει στη λεζάντα της ανάρτησής της.
Δείτε την εικόνα που είχε μοιραστεί η Μαρία Εκμετσίογλου.
Για τη ζωή της στο Fethiye είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή της: «Ήταν κάρμα. Ήθελα ένα ησυχαστήριο, διότι τα τελευταία 25 χρόνια της ζωής μου πέρασαν πολύ έντονα. Με όμορφες, αλλά και δύσκολες στιγμές. Με ένα διαζύγιο και θανάτους. Για μένα η επιτυχία, και μάλιστα μεγάλη, ήρθε με τα εστιατόρια. Είχα ανάγκη όμως εκτός από την επαγγελματική επιτυχία και την προσωπική ευτυχία. Μέχρι τότε μόνο έδινα στους άλλους. Ήθελα να κάνω ευτυχισμένους τους γύρω μου. Δεν καταλάβαινε κανείς τι περνάω. Κάποια στιγμή φέτος τον χειμώνα, δύο θάνατοι αγαπημένων μου προσώπων με ταρακούνησαν συθέμελα κι έγιναν η αφορμή για να πω: «Μαρία, είναι πλέον καιρός να δώσεις αγάπη στον εαυτό σου». Αποφάσισα να πάω σε έναν τόπο όπου θα ξυπνάω με το θρόισμα των φύλλων από τα δέντρα, κάτω από τη σκιά ενός βουνού και με τον ήχο των κυμάτων που σκάνε πάνω στα βράχια. Έτσι πήρα την απόφαση να μεταφέρω το εστιατόριό μου στην περιοχή του Φετιγιέ, το οποίο αγάπησα όταν το επισκεφθήκαμε πριν από 15 χρόνια με σκάφος και αράξαμε στα νερά του για μεγάλο χρονικό διάστημα. Είναι μια παρθένα περιοχή, που μου δίνει ενέργεια. Αποφάσισα να στήσω το εστιατόριό μου σε ένα νησάκι απέναντι, που δεν έχει ούτε δρόμο. Μόνο μοναπάτια. Ήρθα εδώ, στη μύτη του νησιού, μαζί με τον γιο μου τον Πασχάλη, που αγάπησε επίσης πολύ το μέρος».