Γιάννης Στάνκογλου: «Έχω την ανάγκη να πάρω λίγο χρόνο, να γεμίσω τις μπαταρίες μου»

Οι συνεργασίες του με διαφορετικούς σκηνοθέτες και καλλιτέχνες τον βοήθησαν να διευρύνει τους ορίζοντές του και να είναι ένας από τους πιο περιζήτητους ηθοποιούς της γενιάς του.

Αν και μετρά 23 χρόνια στα καλλιτεχνικά δρώμενα, παραμένει περίεργος και φιλόδοξος και αναζητεί πάντα νέους τρόπους για να εκφραστεί. Ωστόσο, νιώθει την ανάγκη να κρατήσει μια απόσταση από το θεατρικό σανίδι τον χειμώνα, να μπει σε νέα δημιουργικά μονοπάτια και να χαρεί χρόνο με τα δύο παιδιά του.

Αυτό το καλοκαίρι, αναμετριέται με επιτυχία με τον ρόλο του ως Οιδίποδας στην τραγωδία «Οιδίπους Τύραννος»του Σοφοκλή, υπό τη σκηνοθετική επιμέλεια του Σίμου Κακάλα, κερδίζοντας το χειροκρότημα στα περιφερειακά θέατρα όπου παρουσιάστηκε, ενώ συνεχίζει την περιοδεία του ενόψει του ανεβάσματος της παράστασης στην Επίδαυρο στις 25 και στις 26 Αυγούστου.

Έχεις ξαναβρεθεί στην Επίδαυρο, είναι ένα θέατρο που σας δημιουργεί ένα δέος. Πώς το βιώνεις; Είσαι χαλαρός ή πάντα υπάρχει μια γλυκιά ανησυχία;

Πάντα υπάρχει ένα γλυκό άγχος το οποίο το χρησιμοποιείς όταν μπεις στην Ορχήστρα, αλλά η αλήθεια είναι ότι πηγαίνω στην Επίδαυρο έχοντας στην πλάτη μου 20-25 παραστάσεις. Αυτό μου δίνει μια μεγαλύτερη ασφάλεια. Έχω πάει και δύο φορές με το «Επτά επί Θήβας»... Είναι ένας χώρος που μου αρέσει, είναι ένας χώρος που τον σέβομαι, ένας χώρος που δύσκολα σου επιτρέπει το λάθος αλλά είναι μεγάλη χαρά που φέτος το καλοκαίρι θα ξαναβρεθώ στην Επίδαυρο.

Την κριτική της επόμενης ημέρας, η οποία συνοδεύει πάντα μια παράσταση που παρουσιάζεται στην Επίδαυρο, τη φοβάσαι, την περιμένεις;

Όχι, δεν τη φοβάμαι. Περιμένω να δω βέβαια, είναι σημαντικό η δουλειά που έχουμε κάνει να δούμε και πώς θα... ακουμπήσει στην πένα του κριτικού. Αλλά, νομίζω, μεγαλύτερη κριτική είναι το χειροκρότημα του κόσμου, το πώς έρχονται και σου μιλούν μετά την παράσταση άνθρωποι που μπορεί να μη γνωρίζουν τόνους θέατρο, αλλά έχουν ένα ένστικτο και παρακολουθούν με μια άλλη αλήθεια και για μένα αυτό είναι το μεγαλύτερο κριτήριο.

Θα κάνεις τη σειρά στο Mega, αλλά έχεις ανάγκη να αποσυρθείς για λίγο...

Έχω ανάγκη να μην κάνω θέατρο. Θα κάνω το «Ναυάγιο» στο Mega, γιατί οικονομικά κάπως με κάποιο τρόπο πρέπει να επιβιώσουμε, αλλά έχω την ανάγκη να πάρω λίγο χρόνο, να γεμίσω τις μπαταρίες μου, να διαβάσω, να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου, να κάνω μαθήματα κιθάρας, να κάνω κάτι πιο σωματικό, όπως το βραζιλιάνικο ζίου-ζίτσου, και να επιστρέφω το 2024-2025 που θα κάνω το «Φρανκεστάιν» στο θέατρο «Πορεία» με τον Δημήτρη Τάρλοου. Έχω δώσει την πολυτέλεια στον εαυτό μου, ύστερα από 23 χρόνια που είμαι στον χώρο, να μη δουλέψω τον χειμώνα και, αν μπορώ, να μη δουλέψω και το επόμενο καλοκαίρι και να ξεκουραστώ.

Πηγή: Real Life