Νίκος Ζιώγαλας: «Όταν κάναμε εμείς τα πρώτα μας τραγούδια, δεν γνώριζε κανείς ότι υπήρχαμε»

«Ξεκινήσαμε τις καλοκαιρινές μας συναυλίες σε διάφορες πόλεις της Ελλάδος, καθώς και σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη, μετά από 2-3 χρόνια που είχαμε μείνει χωρίς δουλειά. Ευτυχώς φέτος τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Γενικά, αυτό το καλοκαίρι είμαστε συνεχώς στους δρόμους», είπε ο Νίκος Ζιώγαλας.

Ο τραγουδοποιός σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Secret και στον Γιάννη Ξυνόπουλο, μίλησε για τη διαδρομή του αλλά και για τα σημερινά τραγούδια.

Πώς βλέπεις τη νεότερη ελληνική μουσική σκηνή; Έχει κάποια σχέση με το παρελθόν;

Η κάθε γενιά δεν ρωτάει την επόμενη τι θα κάνει. Οι γενιές προκύπτουν όπως τα στυλ της μουσικής. Οι τάσεις και όλα αυτά βγαίνουν από κάτω με φόρα, σαν ένα ηφαίστειο που προσπαθείς να μαντέψεις αν θα εκραγεί. Ποτέ δεν είσαι σίγουρος και ποτέ δεν ξέρεις τι θα προκύψει. Όταν κάναμε εμείς τα πρώτα μας τραγούδια, δεν γνώριζε κανείς ότι υπήρχαμε. Αυτό συμβαίνει και τώρα. Ακριβώς το ίδιο πράγμα, αλλά είναι κάτι φυσικό, που είναι μέσα στον κύκλο της ζωής.

Από το σημερινά τραγούδια που κάνουν επιτυχία, θα μείνει κάτι στο μέλλον;

Αυτό δεν το ξέρει κανείς ποτέ. Όταν γράφεις τραγούδια, δεν γνωρίζεις, αλλά ούτε και σκέφτεσαι τι θα συμβεί μετά από 30 χρόνια. Κανείς δεν το ξέρει. Αυτό που βλέπω εγώ είναι ότι αντιπροσωπευτικά όλα τα είδη της μουσικής αφήνουν κάτι για το μέλλον. Τώρα, αν μιλάμε για τα trap και την καινούργια γενιά τραγουδιών, τα μηνύματα που περνάνε και τα λοιπά.. Εντάξει, προφανώς εγώ δεν μπορώ να ακούσω αυτή τη μουσική, αλλά τι να κάνουμε που οι πιτσιρικάδες εκφράζονται μέσα από αυτά τα τραγούδια; Το θέμα είναι γιατί εκφράζονται μέσα από αυτή τη μουσική. Μήπως εμείς οι μεγαλύτεροι τους απογοητεύσαμε; Μήπως και αυτή η μουσική κουβαλάει ένα δικό της μήνυμα, το οποίο αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε εμείς οι μεγαλύτεροι να αποκρυπτογραφήσουμε; Δεν ξέρω αν θα μείνει ή δεν θα μείνει κάτι, αλλά προφανώς αυτό τα τραγούδια προκύπτουν από μια ανάγκη. Η δική μου γνώμη είναι ότι όλα τα είδη της μουσικής αφήσανε στίγμα.

Πώς σχολιάζεις τις μεγάλες πυρκαγιές που κατέκαψαν την Ελλάδα;

Αυτό που συμβαίνει με τις πυρκαγιές με θλίβει και με πονάει, αλλά αυτό δεν αρκεί. Τι μπορεί να κάνει κανείς για να μη συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, που προκαλούν τόσο κακό; Εγώ πιστεύω ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για όλα και όχι μόνον οι κυβερνώντες, αλλά και οι πολίτες. Δική μου τακτική είναι αυτό που έμαθα από τον πατέρα μου, ο οποίος ήταν ένας πολύ φτωχός άνθρωπος, με δύο κτήματα, και εργάτης γης, και ένιωθα ότι πάντα ήταν «πλούσιος». Εμαθα την οικολογία από τον πατέρα μου, ο οποίος τότε δεν γνώριζε καν την έννοια της λέξης. Εβλεπα όμως τι χρήση έκανε στα υλικά που μάζευε, στα πράγματα. Δεν τα πετούσε, τα χρησιμοποιούσε... Θέλω να πω ότι, αν δεν προσέχουμε, τότε όλα αυτά θα πέσουν στο κεφάλι μας, δεν υπάρχει περίπτωση. Για όλα είμαστε υπεύθυνοι εμείς. Πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι ο καθένας χωριστά για τον εαυτό του και να προσέχουμε τους γύρω μας, τη φύση και τον πλανήτη, στον οποίο είμαστε επισκέπτες.