Τάσος Παλαντζίδης:«Δεν θέλω να πεθάνω στο σανίδι, αλλά στο σπίτι μου

Ο Τάσος Παλαντζίδης, χωρίς ποτέ του να προβάλλει την προσωπική του ζωή, κατάφερε μέσα από τους ρόλους και τις ερμηνείες του να αγαπηθεί από το κοινό, που του έχει χαρίσει μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά του.

-Σε όλη την μακροχρόνια πορεία σας έτυχε ποτέ να ζήσετε με το επίδομα ανεργίας;

Ναι, βέβαια. Παρόλο που είμαι 51 χρόνια στο θέατρο ως επαγγελματίας, μου έτυχε ένα διάστημα όταν μετακόμισα από το Κρατικό θέατρο της Θεσσαλονίκης στην Αθήνα. Τότε πέρασα αρκετούς μήνες όπου ζούσα με το επίδομα ανεργίας. Κατά τα άλλα, θα έλεγα ότι για 51 χρόνια κολλάω θεατρικά ένσημα. Μικρός έχω κάνει και διάφορες δουλειές. Μια φορά τις μέτρησα και τις έβγαλα 33. Μιλάω και για δουλειές μιας εβδομάδας. Όσο σπούδαζα στη σχολή 3,5 χρόνια ήμουν εμποροϋπάλληλος.

-Μετά από 51 χρόνια ένσημα στο θέατρο, καταφέρατε να δημιουργήσετε ένα κομπόδεμα που να σας επιτρέπει να μην δουλεύετε;

Εάν είχα καταφέρει να κάνω κομπόδεμα, με τις συνθήκες τις σημερινές θα είχα αποφασίσει να μην δουλεύω, θέλω να πω ότι οι ανάγκες δυστυχώς υπάρχουν. Ήμουν πάντα ένα συντηρητικό άτομο, δεν έκανα σπατάλες, δεν λέω προς θεού ότι πεινάω, αλλά έχω δυο νέα παιδιά που πρέπει να τα στηρίζω. Δεν έχουν βρει ακόμη τον δρόμο τους θα δούλευα πολύ σπάνια.

-Άρα δεν είστε από τους ηθοποιούς που λένε ότι θέλουν να πεθάνουν στο σανίδι;

Όχι δεν θέλω να πεθάνω στο σανίδι, αλλά στο σπίτι μου (γέλια). Και θέλω να πεθάνω ήρεμος. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αγαπώ το θέατρο. Από το σημερινό θέατρο άρχισα λίγο να αποστασιοποιούμαι. Αν ήταν ακόμη το παλιό θέατρο πιστεύω θα έλεγα και εγώ ότι θέλω να πεθάνω στο σανίδι.

Πηγή: Λοιπόν