Αρσενάκος: «Άκουγα για «τέρατα» στον καλλιτεχνικό χώρο και δεν συνάντησα κανένα «τέρας»»

Ο ίδιος μιλάει γιαις εμπειρίες του αλλά και τον τρόπο που κατάφερε να διαχειριστεί τα λάθη του όλα αυτά τα χρόνια...

Το πρώτο που σε ξάφνιασε μπαίνοντας, αρχές του 2000, στον κόσμο των καλλιτεχνών, ποιο ήταν;

Ότι άκουγα για «τέρατα» και δεν συνάντησα κανένα «τέρας». Άκουγα πως είναι ένας χώρος πολύ «βρώμικος». Αλλά αυτά δεν τα είδα εγώ ποτέ.

Ένα «θέλω» μπορεί, νομίζεις; Για να πιαστώ από τον τίτλο του βιβλίου σου που κυκλοφορεί...

Αν το «θέλω» αυτό κρύβει αυτογνωσία, τότε ναι μπορεί. Για να ζήσεις όσα ονειρεύεσαι, πρέπει να σηκωθείς να ανοίξεις τη πόρτα και να κοιτάξεις τη ζωή κατάματα. Να διεκδικήσεις όσα ποθείς με γνώμονα πάντα το που βρίσκεσαι την κάθε χρονική στιγμή. Η επιτυχία, όπως την ορίζει ο καθένας, αργεί. Δεν σου εγγυάται κανείς ότι θα πετύχεις, μα η αλήθεια είναι πως το «αν» δεν γράφει ιστορία. Ιστορία γράφει το πριν, το μετά και το τώρα. Αν ρισκάρεις, ίσως χάσεις τα πάντα, μα αν δεν ρισκάρεις έχεις χάσει ήδη...

Νομίζεις πως οι δυσκολίες που συνάντησες σε έκαναν αυτό που είσαι σήμερα, Γιώργο;

Θέλω να είμαι δίκαιος: Οι δυσκολίες που συνάντησα στην πορεία μου, ήταν λιγότερες από τις χαρές μου και τις στιγμές ευτυχίας που έχω κατά καιρούς αισθανθεί. Όταν π.χ. στα 30 μου έμεινα άνεργος, από την δισκογραφική που εργαζόμουν τότε, ήταν ένα σοκ για μένα, αλλά μετά αυτό άλλαξε, κυρίως μέσω της σχέσης που δημιουργήθηκε μεταξύ εμού και του Πάρη Κασιδόκωστα-Λάτση, όταν αποφασίσαμε να φτιάξουμε, από το μηδέν, την Panik. Έχω ένα μότο, το οποίο με καθόρισε πολλές φορές: Η αποτυχία δεν είναι «αποτυχία», είναι το σημάδι ότι πρέπει να αλλάξεις τον δρόμο που έχεις επιλέξει. Οπότε, όταν δεν μου βγαίνουν τα πράγματα έτσι όπως τα έχω σκεφτεί και ονειρευτεί, λέω πως είναι ενδείξεις και σημάδια για να αλλάξω την πορεία και την κατεύθυνσή μου, να εστιάσω αλλού. Είμαι παρορμητικός, παίρνω -λόγω της φύσης της δουλειάς μου- πολύ γρήγορες και πολλές αποφάσεις καθημερινά, αλλά όταν βλέπω ότι είμαι κοντά στο γκρεμό, δεν πέφτω, στρίβω. Επίσης, είμαι συγκαταβατικός και συνεννοήσιμος με τον κόσμο που συνδιαλέγομαι. Δεν έφτασα ποτέ σε ακραίες καταστάσεις – ούτε με καλλιτέχνη ούτε με συνεργάτη μου.

Τα δικά σου λάθη ως προς την διαχείριση κάποιου καλλιτέχνη, όλα αυτά τα χρόνια, θυμάσαι ποια ήταν;

Καθημερινά κάνω λάθη. Και μπορεί να κάνω και πιο πολλά λάθη από πολλούς συναδέλφους μου. Απλώς η εμπειρία μου με έχει βοηθήσει να καλύπτω αυτά τα λάθη, να δημιουργώ εναλλακτικές στις επιλογές μου, να τα ξεπερνάω και να τα αξιοποιώ υπέρ μου. Το λάθος και το σωστό, άλλωστε, είναι πάντα στο ίδιο νόμισμα ενός ενεργού ανθρώπου. Το λάθος είναι να παραμένουμε άπραγοι και να περιμένουμε μέχρι να έρθει η «ιδανική κατάσταση», που ίσως και να μην έρθει ποτέ.

Πηγή: DownTown Κύπρου