Δάφνη Λαμπρόγιαννη: «Πρόσφατα βρέθηκα λίγο πριν φάω ξύλο κανονικά, στην πράξη»

Τα όσα είπε, ιδίως για ένα πρόσφατο περιστατικό που βίωσε, θα συζητηθούν.

• Πώς διαχειρίζεστε τις δύσκολες συνεργασίες;

Οι αντοχές μου πια-είναι πολύ περιορισμένες. Έχω βρεθεί σε πολύ δύσκολες συνθήκες και, μάλιστα, αρκετά πρόσφατα, πηγαίνοντας τελείως ακάλυπτη, γιατί θεωρούσα ότι πάω στα καλύτερα και τελικά, από εκεί που δεν το περίμενα καθόλου, βρέθηκα λίγο πριν φάω ξύλο κανονικά, στην πράξη.

Αυτό το κουβαλάω και λίγο σαν τραύμα. Είμαι πολύ πιο επιφυλακτική από ό,τι ήμουν, γιατί δεν αντέχω να βιώσω ξανά τέτοια βία. Όσο ήμουν πιο μικρή, την οποιαδήποτε άσχημη καθημερινότητα στη δουλειά προσπαθούσα είτε να την ενστερνιστώ είτε να αντιδράσω. Γενικά, όσο μπορώ, αντιδρώ. Ωστόσο, πάρα πολλές φορές υπάρχει μια βουβή βία, η οποία είναι ενίοτε χειρότερη από αυτή που εκφράζεται. Αυτή μαζεύεται μέσα και δημιουργεί ασχημότερα πράγματα στο σώμα, στην ψυχή, στο μυαλό.

Αποκαλυπτική η Δάφνη Λαμπρόγιαννη: Βρέθηκα λίγο πριν φάω ξύλο. Αυτό το κουβαλάω και λίγο σαν τραύμα

• Αποδέχεστε το ότι μεγαλώνετε;

Ίσως να μην είναι καν αποδοχή. Η λέξη «αποδέχομαι» μπορεί να κρύβει μια μικρή ήττα.Θεωρώ ότι είναι περισσότερο αναγνώριση. Αναγνωρίζω τη φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Λένε κάθε πράγμα στην ώρα του, κάθε πράγμα στον καιρό του. Άρα σε κάθε καιρό, σε κάθε στιγμή της ζωής σου, μπορεί τα πράγματα να είναι πολύ σημαντικά και πολύ ωραία. Βέβαια, είναι δύσκολο να το βιώνεις έτσι στη δική μας την κοινωνία, που δεν τιμά το να μεγαλώνεις. Ενίοτε δεν το τιμάμε ούτε οι ίδιοι. Βλέπουμε γύρω μας πρόσωπα μεταλλαγμένα.

Όταν εξακολουθείς να βλέπεις μια γυναίκα μεγάλη, παρά τις επεμβάσεις. Δεν θα δεις μια γυναίκα που στα 50 της δεν φαίνεται 50. Φαίνεται 50 χρόνων με μια τρομερή αγωνία να δείχνει νεότερη. Γιατί η ηλικία σου, ό,τι και να κάνεις υπάρχει στο βλέμμα σου. Και εκεί φαίνεται. Φυσικά, ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει πάνω του. Είναι σαν να του λες ότι είναι ελεύθερος να είναι σκλάβος της εικόνας του. Είναι ελεύθερος να νιώθει αγωνία. Εν ολίγοις σε καθοδηγούν προς μια ατελείωτη σκλαβιά. Μεγάλη κούραση.

• Φτάνοντας στα 57, υπάρχει κάτι που σας λείπει;

Θα ήθελα να έχω μεγαλύτερη διάθεση για δημιουργικότητα και να μη με καταβάλλει η φτήνια που βλέπω γύρω μου. Δεν εννοώ μόνο στη δική μου τη δουλειά, αλλά παντού. Λες και τα πάντα χάνουν την αξία τους λες και τα πάντα προσπαθούν να τα κάνουν μιας χρήσης, είπε η Δάφνη Λαμπρόγιαννη στη Real Life.

Διαβάστε επίσης:

Λαμπρόγιαννη σε Αρναούτογλου: «Δεν σε συμπαθούσα με αυτά που έκανες»-Γρηγόρης: «Για μένα ήσουν ξινή»

Λαμπρόγιαννη: Δεν δίνω ποτέ αυτόγραφα και φωτογραφίες. Ζητάς από τον γιατρό σου αυτόγραφο;

Δάφνη Λαμπρόγιαννη: Ο stalker και η απέχθεια για τη σελεμπριτοκατάσταση