Σταύρος Φωτιάδης: «Mου ήταν αδιανόητο να μην μπορώ να δουλέψω»

Ποια είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που έχετε περάσει μέχρι σήμερα;

Η μεγαλύτερη δυσκολία που πέρασα ήταν το 2009. Πήγα σε μια δουλειά στη Σκιάθο για να κάνω μια εμφάνιση και έπεσα από την πίστα και έπαθα συντριπτικό κάταγμα, σε σημείο να έχω χειρουργεία - έβαλα στα πόδια σίδερα και παράλληλα, ύστερα από περίπου δύο μήνες, δούλευα με πατερίτσες. Αυτό κράτησε περίπου έναν χρόνο. Τότε δούλευα στην Αθήνα, σε ένα μαγαζί στη Συγγρού. Αυτό ήταν κάτι δύσκολο για μένα, γιατί αγαπάω πολύ τη δουλειά μου και θέλω να δουλεύω συνέχεια, μου ήταν αδιανόητο να μην μπορώ να δουλέψω. Από το 1974 δουλεύω ασταμάτητα. Στην αρχή ως μουσικός, ενώ παράλληλα έπαιζα αρμόνιο και τραγουδούσα. Εκεί με γνώρισε ο κόσμος, με έλεγαν «ο μικρός Σταυράκης». Ήμουν 15 χρόνων. Και οι πρώτοι δύο δίσκοι που κυκλοφόρησαν το 1983 ήταν με την επωνυμία «Σταυράκης».

Έχουμε μάθει ότι έχετε βοηθήσει τον Χρήστο Πάζη και τη Νατάσα Θεοδωρίδου.

Με τη Νατάσα μέναμε στην ίδια γειτονιά, στους Αμπελόκηπους, στη Θεσσαλονίκη. Ήμουν φίλος με τον πατέρα της, που κάποια στιγμή μού είπε: «Η κόρη μου θέλει να γίνει τραγουδίστρια». Επειδή όμως ήταν μικρή, εγώ του έλεγα: «Ασ' τη να μεγαλώσει και μετά». Παρ’ όλα αυτά, εκείνη έλεγε του πατέρα της «θέλω να με ακούσει ο κ. Φωτιάδης». Οπότε ήρθε στο σπίτι μου μια μέρα, κάθισα εγώ στο πιάνο και την έβαλα να μου πει ένα τραγούδι της Λίτσας Διαμάντη. Και είπα του πατέρα της: «Η κόρη σου είναι έτοιμη τραγουδίστρια». Ήταν 17 χρόνων, αλλά ήταν και πολύ καλή μαθήτρια στο σχολείο. Και την πήρα στο μαγαζί μας, το «Κάστρο», για λίγο διάστημα, γιατί δεν άντεχε στο ξενύχτι. Στη συνέχεια πήρε τον δρόμο της. Με τον Χρήστο Πάζη συνεργαστήκαμε όταν ανακαινίσαμε το «Κάστρο» και το ονομάσαμε «Σκάλα». Τότε τον έφερα σε επαφή με τη Sony και έπειτα από μία εβδομάδα κατέβηκε στην Αθήνα και υπέγραψε με τη δισκογραφική συμβόλαιο

Πηγή Secret

Σταύρος Φωτιάδης: Έτσι βάφτισα «Ρέμο» τον Αντώνη

Σταύρος Φωτιάδης: Ο άλλοτε κολλητός φίλος του Καρρά αποκαλύπτει: «Αυτό ήταν το όνειρο του Βασίλη»