Ελένη Ράντου: «Η δημοσιότητα έρχεται με συνέπειες. Ταΐζεις ένα τέρας που θα σε φάει κάποια στιγμή»
Η Ελένη Ράντου μίλησε, σε συνέντευξή της, για τη σχέση της με τη δημοσιότητα αλλά και την στάση ζωής που πρέπει να έχει ένας καλλιτέχνης.
Εχει και άλλες πλευρές η δημοσιότητα. Δεν μασήσατε ποτέ;
«Με τρόμαξε, όχι να μασήσω. Η δημοσιότητα έρχεται με συνέπειες. Ταΐζεις ένα τέρας που θα σε φάει κάποια στιγμή. Ειδικά όταν από ένα σημείο κι έπειτα το θέμα δεν ήταν η δουλειά μου, αλλά το πώς και πόσα τετραγωνικά είναι το σπίτι μου, πώς είναι η σχέση με τον σύντροφο και το παιδί μου. Εκεί φεύγει ο θαυμασμός και η εκτίμηση και αρχίζει η περιέργεια. Και αυτό είναι ένα κτήνος που όσο το τρέφεις, τρώει εσένα. Γίνεσαι δούλος του εαυτού σου, παράγοντας τρόπους για να κερδίζεις το ενδιαφέρον. Είχα την πολυτέλεια να απασχολώ τον κόσμο με τη δουλειά μου».
Δεν περάσατε ποτέ περίοδο που νιώθατε ότι δεν μπορούσατε να απασχολήσετε; Οτι δεν ενδιαφέρετε ή ότι δεν υπάρχετε;
«Στην καραντίνα είπα “εδώ τελείωσα”. Ένιωσα ότι έκλεισα τον κύκλο μου, αφού δεν μπορούσα να προσφέρω. Εμένα η δουλειά μου είναι η επαφή. Οταν δεν υπήρχε, μου κόπηκαν τα πόδια. Από την άλλη, όμως, αυτή η μαύρη περίοδος γέννησε αυτό το έργο».
Αλήθεια, τι πιστεύετε ότι βρίσκει ο κόσμος σε αυτό το έργο που γνωρίζει την τερατώδη, όπως μου είπατε προηγουμένως, επιτυχία;
«Κανένας δεν το ξέρει. Υποψιάζομαι ότι είναι η ωμή αλήθεια της διαδρομής μιας ζωής και το συναίσθημα. Το συναίσθημα περνάει μια μαύρη στιγμή. Έχει χτυπηθεί πάρα πολύ, έχει ενοχοποιηθεί, θεωρείται λαϊκίστικο. Ξέρετε, στη δουλειά μας έχουμε μια έκφρασή οι ηθοποιοί. Λέμε: “Αυτή η δουλειά είναι άνιωθη”. Τι εννοούμε; Ότι μπορεί να έχει εξαιρετικές ερμηνείες και σκηνοθεσία, να την υμνούν οι κριτικοί, αλλά δεν νιώθεις τίποτα βλέποντάς τη. Ε, αυτή η παράσταση έχει πάει εντελώς κόντρα σε αυτό το “άνιωθο”»
Θα συμφωνήσω ότι σπάνια πια ερχόμαστε σε επαφή με έργα τέχνης που μας συγκινούν.
«Αυτό για εμένα είναι πολιτικό και στοχευμένο. Διότι το συναίσθημα δημιουργεί κόσμο στους δρόμους, δημιουργεί αντίδραση, δημιουργεί “Τέμπη”».
Η απόφασή σας να μη λειτουργήσει το θέατρο την ημέρα της επετείου των δύο ετών από το δυστύχημα των Τεμπών ήταν ένας τρόπος να δηλώσετε παρούσα σε αυτό που συμβαίνει ή ίσως ένα μήνυμα ότι ο καλλιτέχνης πρέπει να παίρνει θέση;
«Στάση ζωής πρέπει να έχει ο καλλιτέχνης. Έχω κάποιες σκέψεις αν πρέπει να χρησιμοποιεί την ιδιότητά του για να επηρεάζει».
Η επιχειρηματική ενασχόληση με το θέατρο σας άλλαξε ως καλλιτέχνη;
«Μου μείωσε το άγχος όταν ανεβαίνω στη σκηνή. Τα πρώτα χρόνια που βγήκα στο θέατρο, έτρεμα. Πολλοί μού έλεγαν τότε: “Μην την κάνεις αυτή τη δουλειά, δεν την αντέχεις”. Δεν μπορούσα να κρατώ τίποτα στα χέρια μου από το τρέμουλο. Κοβόταν η ανάσα μου. Σφιγγόμουν απίστευτα. Τα πρώτα πέντε-δέκα χρόνια ήταν ένα μαρτύριο. Όταν άρχισα να κάνω παραγωγή και μπήκε το οικονομικό άγχος αλλά και η αγωνία της συνύπαρξης των ανθρώπων, του να περάσουμε καλά, να φτιάξουμε κάτι όμορφο που θα μας κάνει καλλιτεχνικά περήφανους, το τρακ λιγόστεψε. Έφυγα από το εγώ μου και άρχισα να γίνομαι περισσότερο πολιτικοποιημένη στην ουσία. Γιατί είδα πόσο συνολικό και συλλογικό πράγμα είναι μια παράσταση», είπε η Ελένη Ράντου στη συνέντευξή της στο ΒΗΜagazino.
Διαβάστε επίσης:
Συγκλονίζει η Ράντου για την ασθένεια της μητέρας της: «Είναι αβάσταχτη ασθένεια...Με έχει διαλύσει»
Ελένη Ράντου: Η σπάνια φωτό με την κόρη της, Νικολέτα σε ταξίδι τους στο εξωτερικό!
Παπαδοπούλου - Ράντου: Η συνάντηση & η φωτό που έφερε καταιγισμό από λάθος σχόλια: «Πόση βλακεία...»