Όλγα Βενέτη: Η παράσταση «Dalida la diva» ήταν όλη μου η ζωή. Τα πάντα όλα

Ακόμα κι όταν η ίδια δεν βρισκόταν επάνω σε κάποια σκηνή. Ξεκίνησε από τη Λυρική ως χορωδός πλάι σε ιερά τέρατα της όπερας σε παραστάσεις του Ηρωδείου, σπούδασε και δίδαξε τη γαλλική γλώσσα, δημιούργησε την οικογένειά της και όταν ο μονάκριβος γιος της έγινε επτά χρονών, «άνοιξε» τα φτερά της διαγράφοντας μια αξιόλογη σόλο καλλιτεχνική πορεία στο ελληνικό και το γαλλικό τραγούδι.

Οταν ανοίξατε «φτερά» μόνη σας, μετά τη Λυρική, τα βρήκατε δύσκολα;

Αντιμετώπισα δυσκολίες, φυσικά. Θα πω ότι ήταν και οι συγκυρίες που δεν ευόδωσαν ίσως τη μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα. Μερικοί άνθρωποι το έχουν και στο κάρμα τους να τα καταφέρνουν με πολύ κόπο και αυτό ίσως να είναι και καλύτερο τελικά, γιατί όταν κοπιάζεις πρώτα και μετά απολαμβάνεις, είναι βάλσαμο. Οχι ότι μερικές φορές δεν αγανακτείς κιόλας, για όνομα του Θεού. Από τη στιγμή όμως που εγώ έχω τη συνείδησή μου ήσυχη, ξέρω τι έχω δώσει και πόσο έχω εργαστεί σε όλη αυτή τη διαδρομή, θεωρώ ότι όλα γίνονται τελικά όταν είναι η ώρα τους. Οι δυσκολίες μάς κάνουν πιο δυνατούς. Εχω κλάψει, έχω αναρωτηθεί, έχω εναντιωθεί, γιατί είμαι κι ένας άνθρωπος που δεν είχα στον χώρο αυτό παρέες, ούτε κάποιον γνωστό να με βοηθήσει. Αλλωστε όταν άρχισα εγώ την πορεία μου, πριν από δέκα χρόνια, η δισκογραφία είχε σβήσει.

Τι ήταν για εσάς η Δαλιδά και η παράσταση «Dalida la diva» που παρουσιάσατε στο Παλλάς τον Οκτώβριο του 2023;

Ολη μου η ζωή. Τα πάντα όλα. Δεν ακυρώνω τα προηγούμενα. Αλλωστε ήταν αυτά που με οδήγησαν στο να οργανώσω το μυαλό μου, την ψυχή μου, το σώμα μου, τη φωνή μου για να κάνω ένα όνειρό μου πραγματικότητα. Δεν το κάνεις αυτό από την αρχή της καριέρας σου. Ηταν μια ευλογημένη στιγμή που έγινε με πολλή δουλειά, με αφοσίωση και με τίμημα σε όλα τα επίπεδα. Ηταν η παράσταση που έφερε την Ολγα να αναγνωριστεί στο ευρύ κοινό και να αγαπηθεί από αυτό. Ξέρετε, είναι δύσκολο να φέρνεις ξανά στην επικαιρότητα έναν μύθο και μάλιστα ολίγον ξεχασμένο.

Δυσκολευτήκατε στην ενσάρκωση της Δαλιδά; Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη Γιώργο Βάλαρη στο εν λόγω πρότζεκτ;

Η Δαλιδά ήταν μια διαμαντένια προσωπικότητα, τη θαύμαζα πολύ. Διάβασα, άκουσα, μελέτησα, χόρεψα, έκανα τα πάντα για να μπορέσω να την ενσαρκώσω. Με βοήθησε πολύ ο Γιώργος Βάλαρης με τη σκηνοθεσία του και τον ευχαριστώ γι’ αυτό. Είχαμε μια πολύ γλυκιά και ήρεμη συνεργασία. Με άκουσε και με κατηύθυνε σκηνοθετικά να υλοποιήσω το όραμά μου. Με βοήθησε να κάνω αυτό που έπρεπε, δίνοντας το 100% μου επί σκηνής ως Ολγα Βενέτη. Δεν πήγα δηλαδή να μιμηθώ τη Δαλιδά, δεν είμαι ηθοποιός έτσι κι αλλιώς. Αυτό ήταν ένα υπερθέαμα που συνδύαζε την ιστορία της Δαλιδά με τα τραγούδια της, που μέσα από αυτά έγινε γνωστή και αγαπητή. Ηταν μια πολύ πονεμένη προσωπικότητα και την αγαπώ πολύ. Υπήρξε καταθλιπτική και πάλευε τόσο πολύ με τους δαίμονές της, που όλη της η διαδρομή ήταν ένας αγώνας. Από τη στιγμή που αποφάσισα να κάνω τη Δαλιδά μέχρι που πραγματοποιήθηκε η παράσταση έτυχε να περάσουν εννέα μήνες ακριβώς, σαν ένα μωρό που ήρθε στον κόσμο. Η Δαλιδά θα είναι πάντα η σφραγίδα μου.

Αυτή την περίοδο πραγματοποιείτε live εμφανίσεις στο θέατρο Αλσος. «Αγάπη μου πρώτη, τέλος και αρχή» λέγεται η παράστασή σας. Τι περιλαμβάνει;

Είναι μια σύνδεση των τραγουδιών της Δαλιδά με το καλό ελληνικό και ποιοτικό τραγούδι. Για πρώτη φορά μάλιστα έχω βάλει στο πρόγραμμά μου και κάποια λαϊκά τραγούδια που δεν τα είχα πει ποτέ ως τώρα. Αλλά είναι τραγούδια που αγαπούσα πάντα από τη Διαμάντη, τη Μοσχολιού, τη Βάνου, τη Μαρινέλλα, την Αλεξίου… Είναι κομμάτια που λέω ως Ολγα, με το πάθος, την αγάπη, την αλήθεια και τον σεβασμό που έχω απέναντι στις μοναδικές ερμηνεύτριές τους, στους δημιουργούς τους και απέναντι στο κοινό μου στο φιλόξενο Αλσος.