14 χρόνια χωρίς τον Νίκο Παπάζογλου! Η καριέρα, το κόκκινο φουλάρι, η οικογένεια & το πρόωρο τέλος
Ήταν 17 Απριλίου το 2011 όταν η είδηση θανάτου του Νίκου Παπάζογλου σκόρπισε απ' άκρη σ' άκρη σ' όλη την Ελλάδα το απόλυτο πένθος.
14 χρόνια χωρίς τον Νίκο Παπάζογλου που υπήρξε μια από τις πιο σημαντικές μορφές της ελληνικής μουσικής, με μεγάλη συμβολή στην ανάπτυξη της σύγχρονης ελληνικής μουσικής σκηνής. Γεννημένος στην Θεσσαλονίκη το 1948, η μουσική του διαδρομή υπήρξε αξιοπρόσεκτη και σπουδαία.
Νίκος Παπάζογλου: Αν ζούσε θα είχε γενέθλια και θα γινόταν 77 ετών
Ο Νίκος Παπάζογλου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία, μόλις, 63 ετών, νικημένος από τον καρκίνο.
Η οικογένειά του προερχόταν από την Μικρά Ασία και οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από την Νικομήδεια, γεγονός που προφανώς επηρέασε την αντίληψή του για την ελληνική ταυτότητά του και τον πολιτισμό.
Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη στις 20 Μαρτίου 1948. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην οδό Επισκόπου Αμβροσίου 6 της Θεσσαλονίκης κοντά στην πλατεία Αντιγονιδών και μετέπειτα στην οδό Κασσάνδρου 112 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Ο «Αύγουστος» και το περιεχόμενό του έχουν να κάνουν και με την γέννηση της κόρης μου τότε
Η επαφή του με τη μουσική άρχισε από την εφηβεία του, και το 1960 βρέθηκε να συμμετέχει στους Olympians ενώ αργότερα βρέθηκε να συμπράτει με τους Zealot, συγκροτήματα που του έδωσαν την ευκαιρία να εκφραστεί καλλιτεχνικά.
Η συνεργασία του με καλλιτέχνες όπως ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Μανώλης Ρασούλης και ο Νίκος Ξυδάκης ήταν καθοριστική για την πορεία του, με σημαντικά τραγούδια και άλμπουμ που άφησαν τη δική τους σφραγίδα στην ελληνική μουσική σκηνή. Ειδικά το άλμπουμ "Η εκδίκηση της γυφτιάς" του Μανώλη Ρασούλη τον έκανε ευρύτερα γνωστό και τον καθιέρωσε ως έναν από τους πιο σημαντικούς καλλιτέχνες της εποχής του.
Το Αγροτικόν, το στούντιο του Νίκου Παπάζογλου στη Θεσσαλονίκη, υπήρξε ορμητήριο για πολλούς νέους καλλιτέχνες, στους οποίους προσέφερε στήριξη και καθοδήγηση. Ο Παπάζογλου βοήθησε στην καταγραφή και παραγωγή έργων καλλιτεχνών όπως ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου και οι Τρύπες, με αποτέλεσμα το στούντιο να καταστεί σημείο αναφοράς για την ελληνική μουσική της εποχής.
Το χαρακτηριστικό κόκκινο φουλάρι του
Με το κόκκινο φουλάρι του, το οποίο φόραγε σε κάθε του εμφάνιση, και τις ιδιαίτερες μουσικές του ικανότητες, ο Νίκος Παπάζογλου έγινε ένας αναγνωρίσιμος και αγαπητός καλλιτέχνης για πολλές γενιές.
«Αυτό έγινε από μια συναυλία στα Γιάννενα, νομίζω ήταν το '82, όπου κράτησε μία ολόκληρη ώρα και ο κόσμος είχε να λέει ότι είδε μια ολόκληρη συναυλία με κάποιον που φορούσε μαντήλι. Ε από ‘κει και πέρα έμεινε. Μια περίοδο δεν ήθελα να είναι τόσο χαρακτηριστικό πράγμα για μένα και ήθελα να το εγκαταλείψω, αλλά τελικά είπα όχι, δεν θα τους κάνω τη χάρη», είχε πει ο ίδιος.
Επίσης, μιλώντας στην Μπίλιω Τσουκαλά στις 5/12/2008 είχε επισημάνει πως δεν είχε μόνο ένα τέτοιο κόκκινο μαντίλι, αλλά πολλά ίδια, τα οποία άλλαζε κάθε φορά.
«Άρχισα να το φορώ για τη μοτοσικλέτα, γιατί, ξέρεις, καρφώνονται μέλισσες στον λαιμό σου, ό,τι θέλεις. Και έμεινε. Άρχισε να με βοηθάει μετά στο τραγούδισμα πολύ, γιατί κρατάει τη θερμοκρασία του λαιμού σταθερή και είναι και ένα καταπληκτικό air - condition. Να σου πω πώς δουλεύει:
Όταν κάνει πολλή ζέστη, γυρνάς τον κόμπο μπροστά, φεύγει η ζέστη και ανακουφίζεσαι. Όταν κρυώνεις, το γυρνάς πάλι και κλείνει. Και μετά αν κάνει πάρα πολλή ζέστη, το λύνεις και το αφήνεις έτσι και το έχεις έτοιμο για να σκουπιστείς, όποτε χρειάζεται».
Ο ίδιος ανέφερε πως άνθρωποι που δεν γνώριζαν το όνομά του, γνώριζαν τον ίδιο και αναφέρονταν σ' αυτόν, ως εκείνος με το κόκκινο μαντήλι.
Αχ... αυτός ο Αύγουστος!
«Ο Αύγουστος και το περιεχόμενό του έχουν να κάνουν και με την γέννηση της κόρης μου τότε. Είναι κάτι ανάμεσα στις ελπίδες που έτρεφα για αυτήν και ήθελα επίσης να ψάλλω την ωραιότητα μιας γυναίκας που έτυχε και την γνώρισα κιόλας. Είναι βιωματικό» είχε εξομολογηθεί ο Νίκος Παπάζογλου
Το βιωματικό τραγούδι του «Φύσηξε ο Βαρδάρης»
Το “Φύσηξε ο Βαρδάρης” συνοδεύεται από μια τραγική ιστορία, που θέλει το τραγούδι να είναι αφιερωμένο στην αδικοχαμένη αδερφή του Νίκου Παπάζογλου, η οποία σκοτώθηκε όταν ο ίδιος ήταν παιδί. Συγκεκριμένα, η ιστορία λέει πως όταν ο Νίκος Παπάζογλου ήταν μικρός, τον πήγαινε στο σχολείο η αδερφή του. Ένα πρωινό στη στάση του λεωφορείου, κάτω από καταρρακτώδη βροχή, ο οδηγός έχασε τον έλεγχο και σκότωσε την αδελφή του μπροστά στα μάτια του.
«Το τραγούδι «Γαλάζια Θάλασσα» γράφτηκε τον Νοέμβρη του 1973 τη βραδιά του Πολυτεχνείου, όταν έκλεισε λόγω των γεγονότων το κέντρο «Φαντασία» της οδού Κεφαλληνίας, όπου τραγουδούσαμε παρέα με το Νίκο. Περάσαμε από το Πολυτεχνέιο και στη συνέχεια πήγαμε σπίτι μου για ύπνο. Ο Νίκος όμως δε κοιμήθηκε. Το πρωί, μου έπαιξε το τραγούδι αυτό και μου ζήτησε να το περιλάβω στον τότε νέο μου δίσκο», είχε αποκαλύψει ο Πασχάλης Αρβανιτίδης που είχε συνεργαστεί αρκετά χρόνια με τον αξέχαστο Νίκο Παπάζογλου.
Λίγο πριν το τέλος...
Το 2010, ο Νίκος Πορτοκάλογλου διαγνώστηκε με καρκίνο και με γενναιότητα αντιμετώπισε την ασθένειά του. Μάλιστα, στην πρώτη μάχη που έδωσε, βγήκε νικητής και όταν τελείωσε τη θεραπεία του, αποσύρθηκε στο αγαπημένο του νησί, τη Νίσυρο για να ξεκουραστεί και να επανακτήσει τις δυνάμεις του.
Επέστρεψε στο μεγάλο κτήμα του έξω από τη Θεσσαλονίκη, όπου ζούσε με τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά και όλα έδειχναν να είναι καλά μέχρι που ο εφιάλτης επέστρεψε και πάλι, ακόμα πιο επιθετικός. Ο Νίκος Παπάζογλου έχασε τη μάχη με τον καρκίνο στις 17 Απριλίου του 2011. Ήταν 63 ετών και άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του. Μια εβδομάδα πριν είχε βγει από το νοσοκομείο όπου έκανε χημειοθεραπείες. Ήταν 63 ετών...
