Αλέκος Τζανετάκος: 15 χρόνια χωρίς τον ηθοποιό! Οι αληθινές σφαλιάρες του Κωνσταντάρα και η φτώχεια

Ήταν Έλληνας ηθοποιός του ελληνικού κινηματογράφου και σεναριογράφος, ευρύτατα γνωστός και ως "ο καρπαζοεισπράκτορας", παρατσούκλι που του έδωσε ο κόσμος για τις καρπαζιές που έτρωγε στους κινηματογραφικούς του ρόλους.

Οι σφαλιάρες που έγραψαν ιστορία

Με χιούμορ και αυτοσαρκασμό, είχε περιγράψει πώς οι σφαλιάρες του Λάμπρου Κωνσταντάρα έκαναν τον σβέρκο του να... κουδουνίζει. Παρά τις κακουχίες αυτές, ο ίδιος τις αντιμετώπιζε με γέλιο, συμβάλλοντας στη δημιουργία θρυλικών στιγμών στην ελληνική κωμωδία.

«Οι καρπαζιές που έτρωγα βροχή στις ταινίες ήταν αληθινές, ο σβέρκος μου το ξέρει! Στην ταινία σφαλιάρες, το ίδιο και στο θέατρο, δύο παραστάσεις, έτρωγα ξύλο από τις έξι το πρωί μέχρι τη μία τη νύχτα. Κάποτε παίζαμε στο θέατρο με τον Λάμπρο τον Κωνσταντάρα, αυτόν τον πρίγκιπα του θεάτρου, που μου είχε κουδουνίσει το μυαλό με τη χερούκλα του...», είχε πει.

Θλίψη. Πέθανε η Νινή Τζάνετ, η αδελφή του Αλέκου Τζανετάκου

Η δύσκολη παιδική ηλικία

Γεννήθηκε στα Μανιάτικα του Πειραιά. Από μικρή ηλικία αναγκάστηκε να εργαστεί για να συνεισφέρει στην οικογένεια, κάνοντας χειρωνακτικές δουλειές όπως το καθάρισμα αυλών και πεζοδρομίων.

«Ξεκίνησα να δουλεύω από πολύ μικρός, κάνοντας οποιαδήποτε δουλειά. Σφουγγαριλίκι στις αυλές και στα πεζοδρόμια των πλουσίων. Δεν ντρεπόμουν, αλλά ποτέ δεν ζητιάνεψα...», είχε πει.

Παρά τις δυσκολίες, διατήρησε την αξιοπρέπειά του και δεν κατέφυγε ποτέ στη ζητιανιά. Ανακαλώντας τη φτώχεια της παιδικής του ηλικίας, είχε πει πως «Περιμέναμε πώς και πώς να έρθει η Κυριακή για να φάμε κρέας με μακαρόνια. Τις άλλες μέρες θυμάμαι τη μάνα μου να βρέχει μια μικρή φέτα ψωμί και να την πασπαλίζει με λίγη ζάχαρη».

Θέατρο και κινηματογράφος

Ο Αλέκος Τζανετάκος σπούδασε στη Σχολή Θεάτρου Τέχνης του Κάρολου Κουν και στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου του Λυκούργου Σταυράκου. Έκανε ντεμπούτο στο θέατρο το 1957 με τον θίασο των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου στο έργο «Οι δικοί μας άνθρωποι», ενώ με το Περιφερειακό Θέατρο Θεσσαλονίκης του Κώστα Χατζίσκου εμφανίστηκε και σε ρόλους κλασικού ρεπερτορίου.

Πρώτη φορά εμφανίστηκε στη μεγάλη οθόνη στην κωμωδία του Γρηγόρη Γρηγορίου Η αρπαγή της Περσεφόνης (1956), σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη. Αργότερα συμμετείχε σε αρκετές ταινίες όπως Ο Ηλίας του 16ου, Ο μπαμπάς μου ο τεντιμπόις, Ο τρελοπενηντάρης, Μερικοί το προτιμούν κρύο, Νόμος 4000 κ.ά..

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 αποσύρθηκε από το θέατρο και ασχολήθηκε με τη συγγραφή σεναρίων για βιντεοταινίες στις οποίες πρωταγωνίστησε ο ίδιος. Ο Τζανετάκος ήταν και οδηγός αγωνιστικών αυτοκινήτων και μοτοσικλετών παίρνοντας μέρος στα πανελλήνια πρωταθλήματα και αγώνες της εποχής και σημειώνοντας πολλές νίκες.

Ο ηθοποιός ταλαιπωρούνταν κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του από σοβαρά προβλήματα υγείας, με αποκορύφωμα μία εγχείρηση ανευρύσματος στην κοιλιακή αορτή τον Νοέμβριο του 2009. Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών τον Απρίλιο του 2010.

Με πληροφορίες από wikipedia

Διαβάστε επίσης:

Έλληνας ηθοποιός έκανε 17 αρραβώνες και κανένα γάμο

«Έφυγε» από ανακοπή καρδιάς γνωστή Ελληνίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια

Τα αδέρφια του Αλέκου Τζανετάκου σε περιπέτεια για την κληρονομιά