Νίτσα Τσαγανέα: Οι δύο γιατροί που έγιναν ηθοποιοί για χάρη της & η άγνωστη ιστορία της ζωής της

Μια γυναίκα που έζησε σαν ηρωίδα σε κινηματογραφικό σενάριο: με καριέρα σε θέατρο και σινεμά, έντονη πολιτική δράση, έρωτες που έγραψαν ιστορία και… δύο γιατρούς που εγκατέλειψαν την ιατρική για να σταθούν στο πλευρό της.

Νίτσα και Χρήστος Τσαγανέας: Ο άγνωστος πρώτος γάμος και η αποκλήρωση

Από την Ελένη Λάσκαρη… στη Νίτσα που αγαπήσαμε

Γεννημένη στην Αθήνα το 1902, με το όνομα Ελένη Λάσκαρη, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο σανίδι το 1924. Στον κινηματογράφο μπήκε το 1933, ενώ έγινε ευρέως γνωστή από δεύτερους ρόλους που λάτρεψε το κοινό: Η κυρά μας η μαμή, Ένας ήρως με παντούφλες, Λαός και Κολωνάκι, Το πιο λαμπρό αστέρι και άλλα πολλά.

Έρωτες που ξεπέρασαν τη λογική

Ο πρώτος της σύζυγος, ο Γιώργος Βιτσώρης, ήταν γιατρός που εγκατέλειψε την ιατρική για να ακολουθήσει την υποκριτική στο πλευρό της. Αν και ο γάμος τους δεν κράτησε, απέκτησαν μαζί μια κόρη, τη Λιάνα Βιτσώρη. Ο Βιτσώρης τιμήθηκε από το γαλλικό κράτος για την αντιστασιακή του δράση, αλλά η καρδιά της Νίτσας χτυπούσε αλλού…

Για τον Χρήστο Τσαγανέα, το δεύτερο σύζυγό της, η λέξη "θυσία" πήρε νέο νόημα. Εγκατέλειψε την ιατρική, αποκληρώθηκε από την εύπορη οικογένειά του και ξεκίνησε να παίζει σε μπουλούκια για να επιβιώσει. Το ζευγάρι έμεινε μαζί μέχρι το 1977, όταν εκείνος «έφυγε» από τη ζωή. Δεν απέκτησαν παιδιά, όμως η αγάπη τους άφησε αποτύπωμα ανεξίτηλο.

Μια μυστική αποστολή που θύμιζε κατασκοπεία

Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, η Τσαγανέα εντάχθηκε ενεργά στην Αντίσταση μέσα από το ΕΑΜ. Εκείνη και ο σύζυγός της ανέλαβαν μια αποστολή που έμοιαζε με σενάριο ταινίας: να φυλάξουν το αρχείο του Λέοντα Τρότσκι, μετά από παράκληση του Βιτσώρη. Παρότι πολιτικά ανήκαν σε διαφορετικούς κόσμους, κράτησαν το μυστικό τους σαν κόρη οφθαλμού. Το πολύτιμο υλικό δεν έπεσε ποτέ σε λάθος χέρια.

Αχώριστη με το σανίδι μέχρι τέλους

Η Νίτσα Τσαγανέα έμεινε ενεργή μέχρι τα βαθιά της γεράματα. Στα 90 της ηχογράφησε ένα τραγούδι που έγραψε η εγγονή της, Μαριαλένα. Όταν τη ρωτούσαν αν θα ξαναπαίξει στο θέατρο, απαντούσε με σιγουριά: «Φυσικά!». Μετά τον θάνατο του Χρήστου Τσαγανέα, τη στήριξε οικονομικά ο φίλος της Δημήτρης Χορν.

Η τελευταία της πνοή ήρθε στις 30 Απριλίου 2002. Ετάφη δίπλα στην κόρη της, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, κλείνοντας έναν κύκλο ζωής γεμάτο πάθος, καλλιτεχνία και αγώνα.