Νικολόπουλος: «Δεν νομίζω ότι ο Στέλιος Καζαντζίδης χάρηκε το μεγαλείο που του έδωσε ο Θεός»
Ο Χρήστος Νικολόπουλος δεν χρειάζεται συστάσεις. Με περισσότερες από πέντε δεκαετίες προσφοράς στο ελληνικό λαϊκό τραγούδι, έχει συνεργαστεί με τους σπουδαιότερους τραγουδιστές και στιχουργούς της χώρας και έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στην ιστορία της ελληνικής μουσικής.
Σε συνέντευξή του, ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης και δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, μιλά μεταξύ άλλων και για τον Στέλιο Καζαντζίδη — τον άνθρωπο που, όπως λέει, είχε όλα τα χαρίσματα αλλά ίσως δεν πρόλαβε να χαρεί το μεγαλείο του όσο του άξιζε.
Χρήστος Νικολόπουλος: Ακύρωσε την συναυλία του στο Ισραήλ – H ανακοίνωσή του
Με λόγο άμεσο και βιωματικό, ο Χρήστος Νικολόπουλος μοιράζεται σκέψεις, αναμνήσεις και κρίσεις για προσωπικότητες που καθόρισαν το λαϊκό τραγούδι, αλλά και τη δική του πορεία μέσα σε αυτό.
Ποια ήταν η πιο καθοριστική στιγμή στην καριέρα σας;
Στην αρχή δούλευα ως μουσικός, μπουζούκι. Συνόδευα τραγουδιστές. Η πρώτη μου καλή δουλειά, που ήταν και καθοριστική, ήταν όταν έπαιξα δίπλα στον Μανώλη Αγγελόπουλο, έναν διάσημο τραγουδιστή εκείνης της εποχής, που ανταγωνιζόταν ακόμα και τον Στέλιο Καζαντζίδη.
Ήταν ο Καζαντζίδης ο μεγαλύτερος τραγουδιστής της μεταπολεμικής Ελλάδας;
Ήταν! Είχε όλα τα χαρίσματα, όλα τα προσόντα, ώστε να τον χαρακτηρίζουμε σήμερα ως τον μεγαλύτερο τραγουδιστή που πέρασε από το λαϊκό τραγούδι.
Τι τον ξεχώρισε;
Είχε βιολογικό χάρισμα από τον Θεό, είχε μεγάλη ευστροφία στο τραγούδι, ήταν σωστός, είχε πολύ καλή άρθρωση και έτυχε να τραγουδήσει πάρα πολύ καλά τραγούδια.
Θεωρείτε ότι αυτό το χάρισμα που του έδωσε ο Θεός το εκμεταλλεύτηκε όπως έπρεπε;
Δεν νομίζω, όχι, γιατί σταμάτησε πολύ νωρίς να τραγουδάει στα νυχτερινά κέντρα. Και στη δισκογραφία επίσης σταμάτησε πολύ νωρίς. Οπότε δεν νομίζω ότι χάρηκε αυτό το μεγαλείο που του έδωσε ο Θεός.
Εμείς οι νεότεροι είδαμε αυτό το μεγαλείο του Καζαντζίδη μέσα από την ταινία «Υπάρχω». Την είδατε την ταινία;
Πώς δεν την είδα! Ήμουν και σύμβουλος.
Πηγή: Secret