Ταξιάρχης Χάνος: «Δούλευα στη λαχαναγορά για να μπορέσω να βγάλω τα έξοδά μου.. Είχα κουραστεί πολύ»
Με αφορμή τη μεγάλη επιτυχία της φετινής θεατρικής παραγωγής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, «Θελεστίνα», η οποία σηματοδοτεί την τρίτη συνεργασία τους επί σκηνής, η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου και ο Ταξιάρχης Χάνος βρέθηκαν για λίγες παραστάσεις στην Αθήνα.
Ο ηθοποιός σε συνέντευξή του, άνοιξε ένα παράθυρο στο παρελθόν του, εξηγώντας τι ήταν αυτό που τον έφερε στον κόσμο του θεάτρου:
Ελισάβετ Κωνσταντινίδου – Ταξιάρχης Χάνος: «Κανείς δεν μπορεί να μπει ανάμεσά μας»

«Η δυσκολία στην επικοινωνία που είχα από μικρό παιδί με ανάγκασε και έτσι απελευθερώθηκα μέσα από την υποκριτική. Ένιωθα ότι δεν καταλαβαίνει ο κόσμος αυτά που λέω. Υπήρχε ένα χάσμα. Δεν τους καταλάβαινα ούτε κι εγώ. Έφυγα 15 χρόνων από το χωριό μου στο Πήλιο, τη Μακρυρράχη. Μετά πήγα Λύκειο στη Θεσσαλονίκη κι εκεί έμπλεξα με το Θεατρικό Εργαστήρι. Τότε ήθελα να δώσω εξετάσεις για να μπω στην Αρχιτεκτονική, αλλά δεν τα κατάφερα. Περισσότερο νομίζω ότι δεν επικοινωνούσα με τον εαυτό μου. Έψαχνα να βρω τι με κινεί, πού ακουμπάει η ύπαρξή μου. Ψάχνοντας συνάντησα αυτό τον κόσμο. Στην αρχή βάφοντας θέατρα, κολλώντας αφίσες και σιγά σιγά, τελειώνοντας από φαντάρος, συνάντησα αυτή την εργασία. Δεν ήταν όνειρό μου να γίνω ηθοποιός.»
Η αφήγησή του φωτίζει τις εσωτερικές του συγκρούσεις, αλλά και τη σταδιακή του πορεία προς την καλλιτεχνική του ταυτότητα. Ένα ακόμα ενδιαφέρον σημείο της κουβέντας ήταν η αναδρομή του στα πρώτα του βήματα στη Δραματική Σχολή, εκεί όπου γνώρισε και την Ελισάβετ:
«Ήμουν σε μια άλλη σχολή, αλλά στον Πειραϊκό Σύνδεσμο ήταν πιο λίγα τα λεφτά. Δούλευα στη λαχαναγορά τότε για να μπορέσω να βγάλω τα έξοδά μου. Είχα το μαγαζί του συνεταιρισμού του χωριού μου στο Γ17 στην Κεντρική Λαχαναγορά στου Ρέντη. Είχα κουραστεί πολύ, σπούδαζα και δούλευα. Αλλά είχα μάθει ότι η σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου ήταν καλή, οπότε έδωσα εξετάσεις και βρέθηκα στο δεύτερο έτος. Μετά, όταν τελείωσα, πήγα κατευθείαν στον Λευτέρη Βογιατζή άλλα πέντε χρόνια, στο Εργαστήριο Αρχαίου Δράματος, όπου κάναμε την Αντιγόνη, τον Κατσούρμπο, και από εκεί και μετά είχα βρει τον δρόμο μου.»
Η διαδρομή του αποδεικνύει πως πολλές φορές, η ανάγκη για έκφραση και κατανόηση μπορεί να οδηγήσει σε έναν δρόμο ζωής που αρχικά δεν είχες φανταστεί, αλλά τελικά σου ανήκει απόλυτα.
Πηγή: ΟΚ