
Ζαμπέτα: Το «ευχαριστώ» στη Σταυροπούλου, η διαδήλωση για την Αλίκη στο Αιγάλεω & δοτικός μπαμπάς
Η Καίτη Ζαμπέτα μιλά με συγκίνηση και θαυμασμό για την παράσταση που ζωντανεύει τη ζωή και την προσωπικότητα του πατέρα της, Γιώργου Ζαμπέτα.
Σε μια ουσιαστική συνέντευξη στο Secret, αποκαλύπτει άγνωστες οικογενειακές στιγμές, θυμάται ιστορίες με τον θρυλικό μουσικοσυνθέτη και μιλά για τη βαθιά συναισθηματική της σύνδεση με το έργο που παρουσιάζεται σήμερα στη σκηνή.
Κατερίνα Ζαμπέτα: Η κόρη του Γιώργου Ζαμπέτα για την παράσταση: «Μου πήρε τρία χρόνια. Ξέθαβα...»
.jpg?t=Q08ru1c3uyhH7zJ1X_tNIQ)
Τον ρόλο της µητέρας σας, Αργυρώς, υποδύεται η Βίκυ Σταυροπούλου. Πώς σας φάνηκε η ερµηνεία της;
Η παράσταση αυτή οφείλεται στη Βίκυ Σταυροπούλου και θέλω να της πω ένα δηµόσιο «ευχαριστώ», γιατί πίστεψε από την πρώτη στιγµή τη δύναµη αυτού του έργου και συνέβαλε αποφασιστικά στην απόφαση το έργο να πάρει σάρκα και οστά. Της πάει πολύ ο ρόλος. Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συντελεστές της παράστασης και τους τεχνικούς, που την αγκάλιασαν µε σεβασµό, ευαισθησία και αγάπη. Ο Πέτρος Ζούλιας, µε ενσυναίσθηση και ψυχή, έδωσε σάρκα και οστά στον πατέρα µου.
Τι χαρακτήρας ήταν η µητέρα σας; Ηταν τόσο αλέγρα;
Η µητέρα µου ήταν πολύ αλέγρα, δυναµική, έκανε ό,τι ήθελε. Ελεγε στον πατέρα µου: «Γιωργάκη, τι θες να κάνουµε, αυτό ή εκείνο;». Και ο πατέρας µου της έλεγε: «Ρε, Ρούλα, τι να πω εγώ, αφού, ό,τι και να σου πω εγώ, θα κάνεις αυτό που θες εσύ!».

Είστε το δεύτερο παιδί του αείµνηστου τραγουδιστή και µουσικού. Πώς ήταν η σχέση σας; Τι χαρακτήρας ήταν;
Θυµάµαι, µικρούλα όταν ήµουν, κάποια φορά άρρωστη, που πήγαινα και τριβόµουν στα πόδια του µε πυρετό και του έλεγα: «Μπαµπά, φτιάξε µου κι εµένα ένα τραγουδάκι, µην κάνεις µόνο για τους άλλους». Και ο πατέρας µου έλεγε στον Χαράλαµπο Βασιλειάδη: «Μπάµπη, να της κάνουµε ένα τραγουδάκι να γίνει καλά». Και µου το κάνανε και µου το τραγουδούσαν. Ο µπαµπάς µου ήταν δοτικός, µας αγαπούσε πολύ, ήταν τρυφερός, δεν µας χάλαγε χατίρι. Μας πήγαινε, όταν δεν είχε δουλειά, βόλτα στη θάλασσα, µας έπαιρνε στα γυρίσµατα ταινιών.
Θυµάµαι, η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε έρθει το 1966 για πρόβες στο Αιγάλεω, στο σπίτι µας, µαζί µε τον ∆ηµήτρη Παπαµιχαήλ, και έγινε ολόκληρη διαδήλωση, είχαν βγει όλοι έξω. Είχαµε πάει στο σπίτι του Γερουλάνου, του αυλάρχη του Παύλου, καλεσµένοι από τον βασιλιά Κωνσταντίνο. Εκεί είδα τη βασίλισσα Φρειδερίκη. Ο πατέρας µου, αφού έφαγαν, ξεκίνησε το γλέντι. Μάλιστα, µου είχε δώσει µικρά δισκάκια 45άρια µε τα τραγούδια του, τα οποία τα προσέφερα στην Αννα-Μαρία. Ενα πρωινό είχαµε πάει µαζί στο «Brazil» στη Βουκουρεστίου και πέρασε από εκεί ο Αβέρωφ και του είπε ο πατέρας µου: «Θέλω κι εγώ να έρθω µια µέρα στη Βουλή, να δω τι κάνουνε τα αφεντικά».

Και του είπε ο Αβέρωφ: «Οποτε θες έλα στη Βουλή καλεσµένος µου». Πράγµατι, ο πατέρας µου πήγε στη Βουλή και είπε στον φρουρό: «Θέλω τον κύριο Αβέρωφ. Είµαι καλεσµένος του». Ο φρουρός του απάντησε: «Τώρα είναι σε σύσκεψη». Και τότε ο πατέρας µου του είπε: «Να πας να βρεις τώρα τον Αβέρωφ και να του πεις “σε περιµένει έξω ο Γιώργος Ζαµπέτας, ο λαός”». Ο Αβέρωφ σταµάτησε τη σύσκεψη και µπήκε µέσα κι έγινε το «έλα να δεις»! Παροτρύνω τους φίλους του πατέρα µου να παρακολουθήσουν την παράσταση, γιατί, µετά το πέρας της, θα είναι γεµάτοι ενέργεια, χαµόγελο και συγκίνηση. Επανασυστήνεται ένας εµβληµατικός µουσικοσυνθέτης µε τρόπο ζωντανό και οικείο.
Πηγή: Secret