Κώστας Χατζηχρήστος: Με το ποδήλατό του στο Παγκράτι, σε μια σπάνια φωτό από τη δεκαετία του ’30

Ο συλλέκτης Άρης Λούπασης, ανέβασε αυτή τη φωτογραφία στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram και αν δεν αποκάλυπτε ο ίδιος ότι πρόκειται για τον αείμνηστο ηθοποιό Κώστα Χατζηχρήστο, δεν υπήρχε περίπτωση να το καταλαβαίναμε μόνοι μας.

Συγκεκριμένα, ο Άρης Λούπασης, γράφει στη λεζάντα της ανάρτησής του: «Ο Κώστας Χατζηχρήστος αρχές της δεκαετίας του ’30 στο Παγκράτι όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια. Η οικογένειά του, πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη, βρήκαν καταφύγιο στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Παγκράτι, όπου ο μικρός Κώστας έζησε τα πρώτα του χρόνια μέσα σε στερήσεις, αλλά και σε μια βαθιά αίσθηση συλλογικότητας, αγώνα και τρυφερότητας.

Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο Κώστας Χατζηχρήστος – Η ζωή του, οι αδυναμία στις γυναίκες και τα πάθη

Στα νεανικά του χρόνια ακολούθησε αρχικά στρατιωτική πορεία, αποφοιτώντας από τη Σχολή Ανθυπασπιστών της Σύρας. Όμως η υποκριτική τέχνη είχε ήδη φυτέψει μέσα του τον σπόρο της. Τελειώνοντας τη Σχολή, ξέσπασε ο πόλεμος και ακολούθησε η Κατοχή, μια εποχή σκοτεινή, αλλά και καθοριστική για τον ίδιο. Εκείνη την περίοδο έκανε τα πρώτα του βήματα στη σκηνή, στο πλευρό του θιάσου του Λουκή Μυλωνά, ενός από τους σημαντικούς μπουλουκτσήδες της εποχής. Ήταν η στιγμή που το θέατρο τον κέρδισε ολοκληρωτικά.

Μέσα από τον "Θύμιο", τον αγαθό, ειλικρινή και βαθιά ανθρώπινο χωριάτη, δημιούργησε μια εμβληματική περσόνα του ελληνικού χιούμορ. Ήταν από εκείνους που δεν αρκούνταν στα λόγια του σεναρίου, έπαιζε συχνά εκτός κειμένου, με αυτοσχεδιασμούς τόσο ασύλληπτους και αυθόρμητους, που έμοιαζαν να γεννιούνται εκείνη τη στιγμή από την ψυχή του. Η σκηνή ζωντάνευε όταν εμφανιζόταν.

Άννα Φόνσου: Η σχέση με τον Ντίνο Ηλιόπουλο & η αποκάλυψη για τον Αλέκο Αλεξανδράκη

Το βλέμμα του, η κίνηση, ακόμη και η σιωπή του, όλα κουβαλούσαν την αλήθεια ενός καλλιτέχνη που δεν υποκρινόταν, αλλά υπήρχε. Γι’ αυτό και το κοινό δεν γελούσε απλώς μαζί του,τον ένιωθε, τον αγκάλιαζε, τον αγαπούσε. Και όμως, η πορεία της ζωής του δεν ήταν καθόλου εύκολη. Η απεριόριστη δοτικότητα και γενναιοδωρία του και η μόνιμη ανάγκη του να προσφέρει το καλύτερο δυνατό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, τον οδήγησαν σε μεγάλες οικονομικές δυσκολίες.

Δεν ήξερε να κρατά τίποτα για τον εαυτό του. Έδινε τα πάντα χωρίς φειδώ. Κι όταν έπεφτε, σηκωνόταν ξανά, γιατί η αγάπη του για το θέατρο και τον κιν/φο δεν του επέτρεπε να μείνει μακριά τους και μέσα από τις αλησμόνητες ερμηνείες του, του χάρισαν κάτι ακόμη πιο πολύτιμο: την αιωνιότητα. Ο Κώστας Χατζηχρήστος υπήρξε ένα σπάνιο φαινόμενο της ελληνικής σκηνής, ένας λαϊκός ήρωας που κατάφερε να παντρέψει το γέλιο με τη συγκίνηση, την καρδιά με το ταλέντο, την απλότητα με το μεγαλείο. Περ. Θεατής».

Δείτε αυτό το σπάνιο στιγμιότυπο εδώ:

Διαβάστε επίσης:

Κώστας Χατζηχρήστος: Άγνωστες στιγμές από τη ζωή του & ο λόγος που δεν ξαναμίλησε ποτέ με τον Βέγγο

Κώστας Χατζηχρήστος: Οι δυσκολίες, οι άνθρωποι που τον στήριξαν και τα δραματικά λόγια πριν το τέλος

«Ο Χατζηχρήστος είχε γίνει έξαλλος μαζί μου και μου είχε πει: “Μωρή σκ…βλαχα, σε έκανα ηθοποιό”»