Τόλης Βοσκόπουλος: Άγνωστες ιστορίες από τη μυθιστορηματική ζωή του άρχοντα της νύχτας

Λίγο ως πολύ, είναι γνωστοί οι σταθμοί της τεράστιας καριέρας του τόσο στους παλιότερους όσο και στους νεότερους.

Γκερέκου: «Πλέχτηκε μία απίστευτη πλεκτάνη εις βάρος του Τόλη... Ήταν άκρως κατασκευασμένα όλα»

Λίγοι όμως γνωρίζουν τον άνθρωπο Τόλη που σημάδεψε όλους όσοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν και να τον συναναστραφούν. Γιατί ο Τόλης δεν ήταν ένας απλά σπουδαίος καλλιτέχνης. Ήταν ένας καλόκαρδος άνθρωπος της διπλανής πόρτας που με την πρώτη ευκαιρία, εντελώς ανεπιτήδευτα, το αποδείκνυε.

Όταν για παράδειγμα κάθε βράδυ μετά το τέλος του προγράμματός του σε νυχτερινό μαγαζί, έτρεχε να αγοράσει όλα τα λαχεία ενός συγκεκριμένου λαχειοπώλη για να τον βοηθήσει. Ή όταν βγαίνοντας από ένα μαγαζί νυχτερινό μαζί με τον κουμπάρο του Αργύρη Παπαργυρόπουλο, έβγαλε ένα πάκο χιλιάρικα από την τσέπη του και αγόρασε όλη την πραμάτεια του κουλουρά για να τον ευχαριστήσει. Αυτός ήταν ο Τόλης. Δεν λογάριαζε χρήματα, σαν να τον βάραιναν όποτε τα είχε πάνω του. Σαν να μην είχαν κανέναν νόημα για εκείνον. Γιατί νόημα για τον ίδιο είχαν οι άνθρωποι και όχι τα χαρτονομίσματα, όσα και αν ήταν, όπως παραδέχτηκε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος ο οποίος τον γνώριζε πολύ καλά.

O Μίμης Πλέσσας και η σύζυγός του Λουκίλα Καρρέρ υπήρξαν πολύ στενοί φίλοι του Τόλη Βοσκόπουλου και φυσικά η γνωστή συγγραφέας είχε πολλά να θυμηθεί γα τον αξέχαστο τραγουδιστή.

Σε μία σπάνια συνέντευξη που είχε δώσει στο gossip-tv μόλις λίγες μέρες πριν φύγει από τη ζωή ο επίσης σπουδαίος Μίμης Πλέσσας, η Λουκίλα Καρρέρ , είχε αναφερθεί στη σχέση των δύο κορυφαίων καλλιτεχνών. Ενώνοντας τις δυνάμεις τους άλλωστε, δημιούργησαν τραγούδια που πέρασαν στην... αιωνιότητα ως διαμάντα του ελληνικού τραγουδιού.

Κλάματα στη σκηνή

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του Τόλη Βοσκόπουλου ήταν ότι δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα πραγματικά του συναισθήματα, ειδικά όταν αυτά ήταν έντονα. Δεν μπορούσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του, ούτε όμως και τη μεγάλη του χαρά, κάτι που αποδείκνυε πόσο αυθεντικός και αυθόρμητος ήταν.

«Εξηγώντας στον κόσμο γιατί συγκινήθηκε τόσο πολύ, άρχισε να κλαίει όλο το μαγαζί»

Ο Στέλιος Διονυσίου σε συνέντευξή του είχε περιγράψει ένα περιστατικό που είναι χαρακτηριστικό του αυθορμητισμού και της αυθεντικότητας του χαρακτήρα του: «Ένα περιστατικό χαραγμένο στη μνήμη μου είναι μερικά χρόνια αφότου «έφυγε» ο πατέρας μου, που είχαμε πάει με τη μητέρα μου να δούμε τον Τόλη Βοσκόπουλο. Κάποια στιγμή η μητέρα μου του έστειλε λουλούδια. Όταν η λουλουδού του είπε από ποια ήταν, σταμάτησε το πρόγραμμα, γιατί άρχισε να κλαίει. Εξηγώντας στον κόσμο γιατί συγκινήθηκε τόσο πολύ, άρχισε να κλαίει όλο το μαγαζί».

Αυθόρμητος και ντόμπρος

Ο Μάκης Μάτσας, ο οποίος συνεργάστηκε για πολλά χρόνια με τον Τόλη Βοσκόπουλο, στο βιβλίο του «Πίσω από τη μαρκίζα» (εκδ. Διόπτρα) είχε αφηγηθεί αρκετά περιστατικά με τον τότε νεαρό τραγουδιστή που είχε γνωρίσει για πρώτη φορά το 1963 στο κέντρο που δούλευε με την Δούκισσα.

«Ερχεται στο γραφείο μου και παραγγέλνει καφέ» θυμάται ο ιδρυτής της δισκογραφικής εταιρίας Μinos και συνέχιζε: «Τον θυμάμαι πάντα να ρίχνει μέσα λίγες στάλες παγωμένο νερό, γιατί δεν του άρεσε να τον πίνει καυτό. Αφού του υπενθυμίζω ότι σε λίγους μήνες λήγει το συμβόλαιό μας, τον ενημερώνω ότι έχω ετοιμάσει ένα καινούργιο και ότι θέλω, αφού το διαβάσει, να μου πει τους όρους για τα οικονομικά. Στα δευτερόλεπτα που ακολούθησαν, το κοντέρ της αγωνίας μου πήγαινε να σπάσει, κι ας προσπαθούσα να δείχνω ψύχραιμος. Αναρωτιόμουν αν θα είναι στοιχειωδώς λογικός ή αν θα μου ζητήσει κάποιο αστρονομικό ποσό.

Ο Τόλης πίνει μια γερή γουλιά καφέ, βγάζει από την τσέπη του ένα στιλό παίρνει το συμβόλαιο μπροστά του και με το γνωστό μεγαλοπρεπές ύφος του μου λέει: “Πού να βάλω την τζίφρα μου;”. Τα έχασα. “Μα όλα τα οικονομικά θέματα είναι ανοιχτά”, του λέω. “Μάκη συμπλήρωσε ό,τι θέλεις και δώσε μου να το υπογράψω…”»

Ζαμπέτας: «Εκεί κάρφωσα τον Τόλη, πως είχε φωνή και ψυχούλα»

Στο βιβλίο της Ιωάννας Κλειάσιου «Βίος και Πολιτεία» [Εκδόσεις Ντέφι, 1997] υπάρχει ένα απόσπασμα από κουβέντες του αξέχαστου Γιώργου Ζαμπέτα για τον τρόπο που είχε ανακαλύψει ο ίδιος το μεγάλο ταλέντο του Τόλη Βοσκόπουλου. Όπως αναφέρεται στο βιβλίο:

Βλέπω εκεί έναν πιτσιρικά, ένα ωραίο παιδί, σμηνίτης ντυμένος, ήτανε ο Τόλης Βοσκόπουλος. Έπαιζε μπουζουκάκι και τραγούδαγε. Δεν είπα τίποτα. Τον άφησα στα υπ’ όψιν

«Μέσα στο καλοκαίρι του 1962 με είχε φωνάξει μια μέρα ο Λυκούργος ο Μαρκέας να πάω για μια δουλειά.(...) Βλέπω όμως εκεί έναν πιτσιρικά, ένα ωραίο παιδί, σμηνίτης ντυμένος, ήτανε ο Τόλης Βοσκόπουλος. Έπαιζε μπουζουκάκι και τραγούδαγε. Δεν είπα τίποτα. Τον άφησα στα υπ’ όψιν. Μια μέρα, πάνω στην Columbia, τυχαίνει να είμαι εκεί και είναι μέρα που κάνανε ακροάσεις, κι έχει φέρει ο Γιώργος ο Κατσαρός 3-4 νέους για ακρόαση, μεταξύ αυτών κι ο Βοσκόπουλος.(...) Μόλις τον άκουσα να τραγουδάει με τσίμπησε και λέω στον Μηλιόπουλο (σ.σ. εκ των αφεντικών)... Διονύση, αυτόν τον μικρό μην τον διώξεις, κράτησέ τον, έχει πολύ φαΐ αυτό το παιδί. Χα, χα, χα, χαχάνιζε ο Μηλιόπουλος... μας κοροϊδεύεις ρε, μου λέει, αυτός είναι ψόφιος. Ρε μ@@@κα, του απαντάω –έτσι ακριβώς– τι να καταλάβεις εσύ, κράτησέ τον ρε, θα κάνει ζημιά αυτός. Κόψτε το λαιμό σας βέβαια, τι με νοιάζει; Κι έφυγα. Εκεί τον κάρφωσα τον Τόλη, πως είχε φωνή και ψυχούλα. Τον είχα στα σταντ-μπάι».

Διαβάστε επίσης:

• Η εξομολόγηση της Άντζελας Γκερέκου: «Η ζωή μου είναι γεμάτη μνήμες από τον Τόλη»
• Άντζελα Γκερέκου για Τόλη Βοσκόπουλο: «Αν η ζωή του γινόταν ταινία, θα ήθελα να τον υποδυθεί...»
• Βοσκόπουλος για Λάσκαρη: Ο έρωτας που τον έκανε να ναυλώσει αεροπλάνο & να ξεπεράσει τον φόβο του!
• Τόλης Βοσκόπουλος: Οι σκέψεις για ταινία και οι υποψήφιοι τραγουδιστές για να τον υποδυθούν