Νταλιάνης: «Στο 1ο έτος κάναμε κάποιου είδους συνδικαλισμό & ο Τριβιζάς μας έδιωξε από τη σχολή»
Από τις πρώτες του αναζητήσεις στον χώρο της υποκριτικής μέχρι την ώριμη θεατρική του πορεία, ο Γιάννης Νταλιάνης κουβαλάει εμπειρίες τεσσάρων και πλέον δεκαετιών.
Σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στην εφημερίδα «Απογευματινή» και τη δημοσιογράφο Μαριάνθη Κουνιά, ο καταξιωμένος ηθοποιός ανατρέχει στις απαρχές της καριέρας του, μοιράζεται στιγμές αγώνα αλλά και δημιουργικής έκφρασης, ενώ περιγράφει με ειλικρίνεια και χιούμορ τα πρώτα του βήματα σε μια σχολή που, όπως αποκαλύπτει, τον απέβαλε λόγω... συνδικαλισμού.
Γιάννης Νταλιάνης: «Με την συνεπιμέλεια όλα είναι πολύ καλύτερα»
.jpg?t=wIIxwJg46zD8ZAcM4l8XYA)
Παρά τις δυσκολίες, παραμένει σταθερά αφοσιωμένος στο θέατρο, με την ίδια πίστη και αγάπη που τον οδήγησαν εκεί από νεαρή ηλικία.
Υπήρξε κάποια στιγμή που είπατε ότι η υποκριτική είναι δύσκολη δουλειά, αλλά αξίζει τον κόπο;
«Ναι, πολλές φορές το λέω αυτό, αλλά είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος. Και έχω βρεθεί σε ωραίες δουλειές με όρεξη, όπως αυτή που είμαι τώρα. Είμαστε ένα σύνολο ανθρώπων που έχουν ένα όραμα, που πραγματικά σκαλίζουν πράγματα, υπάρχει ένα παιχνίδι. Όλα αυτά τα πράγματα είναι ζωντάνια και δεν πρέπει κάποιος να μετανιώνει, αλλά να συνεχίζει».
Πόσα χρόνια είστε υπηρέτης του θεάτρου;
«Πάνω από 40. Από πολύ μικρός, μόλις τελείωσα το σχολείο, μπήκα κατ’ ευθείαν στη σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου του Λ. Τριβιζά. Ήταν μια δυνατή σχολή με δασκάλους τον Λευτέρη Βογιατζή, τη Μάγια Λυμπεροπούλου, τον Μάριο Πλωρίτη και άλλους καλούς καθηγητές. Αλλά τελικά, επειδή στο πρώτο έτος κάναμε κάποιου είδους συνδικαλισμό, ο Τριβιζάς μας έδιωξε από τη σχολή».
Διαβάστε επίσης:
