«Η Αλίκη Βουγιουκλάκη έλεγε ‘τα φίδια να τα έχεις στην αυλή σου για να τα ελέγχεις’»

Έχεις κάνει σπουδαίες-συνεργασίες. Με Αλίκη Βουγιουκλάκη, Νίκο Κούρκουλο, Άννα Φόνσου, Βέρα Κρούσκα κ.α. Τι θυμάσαι απ' όλα αυτά τα ιερά τέρατα του ελληνικού θεάτρου;

Τη γενναιοδωρία της ψυχής τους! Όταν είσαι πραγματικά σπουδαίος δεν έχεις χρόνο και χώρο για μικρότητες! Η Αλίκη ήταν αυθεντική, μεθοδική, οργανωτική, τελειομανής και σίγουρα σπουδαία θεατρίνα. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από εικοσιεννέα χρόνια είναι σημείο αναφοράς για όλους μας! 0 Κούρκουλος, τι να πω, με πίστευε τόσο, με έπεισε να κάνω παιδί, δείχνοντας μου την Εριέττα μωρό σε μια μεγάλη φωτογραφία στο γραφείο του, μου είπε: «Άντε ρε προχώρα! Και τον Οιδίποδα να παίξεις και τον Άμλετ να παίξεις, αυτό θα σου πει: Καληνύχτα μπαμπά». Με τη Ζωή έχουμε ζήσει ωραίες στιγμές, μιλάγαμε για έργα, μου ‘χε μια εμπιστοσύνη σε αυτά που της έλεγα, να είμαστε μόνοι στο καμαρίνι της να πίνουμε παγωμένη βότκα και να χορεύει ζεϊμπέκικο το «Όλα τα λεφτά», να βγαίνουμε για φαγητό καί να με κοιτάει στα παπούτσια, να γελάει δυνατά, τρανταχτά.. Η Σμαρούλα, ένα μικρό παιδί, με τις ανασφάλειες και μια άδολη αγάπη για το καθετί, ήμουν άνθρωπος του σπιτιού τους, έμενα εκεί, μπάνια και ταβερνάκια... Ξέρε» χρειάζονται ώρες ολόκληρες για να περιγράφω περιστατικά, στιγμές και λόγια με τον καθένα...

Έζησες την Αλίκη στην παράσταση «Μελωδία της ευτυχίας». Τι θυμάσαι από τις τελευταίες της στιγμές; Σου είχε πει κάτι που το κρατάς σαν φυλαχτό στην ψυχή σου;

Το μεγαλείο της! Τη λάμψη ακόμα και τις μέρες που διανύσαμε μέσα στην ανασφάλεια... Να είμαστε μαζί στην κουΐντα και να μου δείχνει την κοιλιά της και να μου λέει «κοίτα, κοίτα πρήξιμο τώρα και να νομίζω ότι ήταν τροφική δηλητηρίαση από μύδια που είχαμε περάσει σχεδόν όλοι, και να της λέω «πηγαίνετε στο νοσοκομείο με ένα ορό έχετε τελειώσει»... Με είχαν τρακάρει, ένας μεθυσμένος και τον έψαχνα κι εκείνος άφαντος και με δική της εντολή φτιάχτηκε το αυτοκίνητό μου και μου το έφεραν στο θέατρο... Την είχα ρωτήσει για μια δική της παρελθοντική περίπτωση πολύ γνωστού ανθρώπου που την έκρινε άσχημα δημόσια και εκείνη σε μια δεδομένη κρίσιμη στιγμή πήρε το μέρος του, πώς και γιατί το έκανε και η απάντησή της ήταν «τα φίδια να τα έχεις στην αυλή σου για να τα ελέγχεις»... Το τελευταίο τραπέζι που μας έκανε, στον Κρικέλα, το τελευταίο βράδυ μου 'πε «μικρέ εμείς δεν χανόμαστε, του χρόνου μαζί»... Εκείνη τη στιγμή μας λέει μια συνάδελφος να γυρίσουμε να μας βγάλει φωτογραφία, η Αλίκη μια κούκλα, εγώ σαν ρέγκα

Πηγή Λοιπόν