Μαρία Παναγοπούλου: Ο Χαρδαβέλλας, το περιστατικό με δημοσιογράφο, το κεράκι & η συγκίνηση
Εδώ και δέκα μήνες που έφυγε ο Κώστας Χαρδαβέλλας από τη ζωή, η απώλεια δεν έγινε ποτέ συνήθεια.
Δεν χώρεσε στην καθημερινότητα. Δεν έγινε παρελθόν. Παρέμεινε παρών – με έναν τρόπο βαθιά προσωπικό και ανείπωτο.
Συγκλονίζει η Μαρία Παναγοπούλου: «Η πρώτη επέτειος γάμου χωρίς τον Κώστα, η πιο δύσκολη στιγμή»
Η σύζυγός του, Μαρία Παναγοπούλου, άνοιξε για λίγο την καρδιά της στο Instagram, δίνοντας μορφή σε εκείνο το συναίσθημα που – όπως η ίδια λέει – «ούτε στην πιο πλούσια γλώσσα του κόσμου, την Ελληνική, δεν έχει ορισμό». Ένα συναίσθημα που χωράει μέσα του περηφάνια και συγκίνηση, θλίψη και πόνο, χαμόγελο και δάκρυ.
Μίλησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια για την ανάγκη της να σιωπήσει. Για τις δεκάδες προτάσεις που δέχτηκε να μιλήσει για τον Κώστα και την απόφασή της να πει «ναι» μόνο τρεις φορές – και αυτές για λόγους αυστηρά προσωπικούς. Και έπειτα, ήρθε το καλοκαίρι. Και μαζί του, η σιωπή. Εκείνη που δεν γεννιέται από την αδιαφορία, αλλά από τον αβάσταχτο πόνο. Εκείνη που δεν κρύβει κάτι, αλλά αποκαλύπτει τα πάντα. Μια σιωπή γεμάτη αγάπη.
Η Μαρία Παναγοπούλου, μία μγυναίκα που ζει δίπλα στον πόνο με αξιοπρέπεια, δείχνει κατανόηση σε όλους. Ακόμη και στους δημοσιογράφους που την πιέζουν – όχι από κακία, αλλά από επαγγελματικό καθήκον. Γνωρίζει καλά τη δουλειά, ξέρει τι σημαίνει να απολογείσαι στον αρχισυντάκτη, γι’ αυτό και δεν αρνείται απλώς. Εξηγεί. Προσφέρεται να σηκώσει εκείνη το βάρος της απόρριψης.
Και τότε έρχεται μια ανατροπή. Μια απάντηση που δεν περίμενε. Όταν ένας δημοσιογράφος της λέει σχεδόν απελπισμένος:
«Σας παρακαλώ, έχω υποσχεθεί ότι θα μου μιλήσετε», εκείνη απαντά με κατανόηση:
«Σας ευχαριστώ πολύ αλλά δεν είμαι σε φάση να το κάνω. Πείτε μου με ποιον να επικοινωνήσω για να του πω ότι δεν φταίτε εσείς».
Η απάντηση που λαμβάνει όμως, είναι σαν ένα μικρό ποίημα:
«Να επικοινωνήσετε με τη μαμά μου, που κάθε φορά ανάβει ένα κεράκι στη μνήμη του Κώστα Χαρδαβέλλα. Τον εκτιμούσε πολύ και τον παρακολουθούσε φανατικά. Θα απογοητευτεί τόσο πολύ με την άρνησή σας».
Και εκεί, όλα παγώνουν. Γιατί σε αυτή τη φράση, καθρεφτίζεται όλη η δύναμη που έχει ένας άνθρωπος όταν τον αγαπούν ειλικρινά. Όταν το έργο του, τα λόγια του, οι αξίες του, άγγιξαν αληθινά τις ψυχές των ανθρώπων. Ένα κεράκι στη μνήμη του Κώστα δεν είναι απλώς μια πράξη τιμής – είναι ένας καθημερινός διάλογος με την απουσία του. Ένα «σε θυμάμαι», ένα «μου λείπεις», ένα «σε εκτιμώ ακόμα».
Ο Κώστας Χαρδαβέλλας ήταν – και παραμένει – κάτι παραπάνω από ένας αναγνωρίσιμος δημοσιογράφος. Ήταν μια παρουσία που ενέπνεε εμπιστοσύνη, γαλήνη, αλήθεια. Και σήμερα, ζει μέσα από τις αναμνήσεις, τις σιωπές, τα μικρά καθημερινά «κεράκια» που του ανάβουν εκείνοι που δεν τον ξέχασαν. Ζει μέσα από τη μνήμη, που γίνεται αγάπη και δάκρυ.
Γιατί κάποιοι άνθρωποι, δεν φεύγουν ποτέ στ’ αλήθεια.