Τρικαλιώτη για Αθερίδη: Όπως και να είμαι στη σκηνή, όταν κοιτώ τα μάτια του, αισθάνομαι ασφαλής

Φέτος πρωταγωνιστεί στη σειρά «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι», αλλά και σε δύο παραστάσεις που συστήνουν για πρώτη φορά δύο νέα έργα στο ελληνικό κοινό. Στο Μικρό Παλλάς κάθε Δευτέρα και Τρίτη, λοιπόν, συναντά - σε σκηνοθεσία Βίκυς Βολιώτη -το αστείο αλλά και συγκινητικά στοχαστικό έργο «Σε βλέπω» («The Counter») ενώ στον πρώην βιομηχανικό χώρο της Φ1ΑΤ, στο Κουκάκι, διασταυρώνεται - σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Ραπτοτάσιου - με το έργο «Ολική Αμεση Συλλογική Επικείμενη Επίγεια Σωτηρία».

Πέγκυ Τρικαλιώτη: Νιώθω τυχερή και δεν έχω νιώσει άβολα ποτέ με τον κόσμο

Η ίδια μιλά ενθουσιασμένη για το έργο «Σε βλέπω»: «Είναι ένα έργο τόσο ανθρώπινο. Ξεκινάει με μία απλότητα μέσα από την καθημερινότητα δύο ανθρώπων: ενός πελάτη ενός τοπικού καφέ μιας μικρής πόλης, του Πολ - τον υποδύεται ο Θοδωρής Αθερίδης - και μιας σερβιτόρας, της Κέιτ, που ενσαρκώνω εγώ. Αυτοί οι δύο χαρακτήρες ξεκινούν από μία τυπική, ζεστή σχέση, η οποία σιγά-σιγά, με την παρότρυνση του Πολ - σχεδόν παιδικά της ζητά να κάνουν παρέα - εξελίσσεται σε μία δυνατή φιλία. Οπότε στη σκηνή παρακολουθούμε την ψυχική συνάντηση αυτών των δύο ανθρώπων. Έρχονται στην επιφάνεια τα μυστικά τους, ζητήματα προσωπικά, και τελικά ομολογούν πράγματα που δεν λέμε καμιά φορά ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό. Υπάρχει βέβαια και η Πεγκ, την οποία υποδύεται η Βίκυ Βολιώτη είναι μία γυναίκα από το παρελθόν του Πολ».

Τι τη γοητεύει λοιπόν σε αυτό το σύγχρονο έργο της Μέγκαν Κένεντι, που παρουσιάζεται σε μετάφραση Φίλιππου Δεσύλλα;

«Η απλότητά του. Είναι κάτι που μπορείς να το “μυρίσεις”, να το “πιάσεις". Είναι μία ιστορία που την ξέρεις, την έχεις δει, την έχεις ακούσει, ενδεχομένως ζήσει. Προσωπικά, εδώ και πάρα πολλά χρόνια παίζω έργα με μεγάλες εντάσεις, πολύ δραματικά, ρόλους-αρχέτυπα. Αυτό το έργο μιλάει για τα ανθρώπινα με έναν ήρεμο τόνο. Από τη μία σε κάνει να γελάς και από την άλλη σε συγκινεί βαθιά. Μου είχε λείψει ένα τέτοιο έργο. Το είχα πεθυμήσει. Και μάλιστα δεν το είχα καταλάβει. Αρχικά, δηλαδή, κάπως δίσταζα. Είπα το “ναι" γιατί ήθελα να περάσω χρόνο στη σκηνή με αυτούς τους δύο ανθρώπους, τη Βίκυ και τον Θοδωρή. Και ύστερα ανακάλυψα τη μαγεία του έργου».

Είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεσαι επί σκηνής με τον Θοδωρή Αθερίδη

«Ναι, δεν είχαμε ξαναβρεθεί. Ο Θοδωρής δεν ήταν φίλος μου, με την έννοια να τον ξέρω στην καθημερινότητά του. Ήταν ένας άνθρωπος που πάντα εκτιμούσα και συμπαθούσα. Βέβαια, μολονότι είναι φανερό ότι είμαστε δύο διαφορετικού τύπου ηθοποιοί - άλλες σχολές, άλλες ενέργειες, άλλες ιδιοσυγκρασίες - πάντα, όταν βρισκόμασταν, λέγαμε ότι θέλουμε να δουλέψουμε κάποια στιγμή μαζί. Ήρθε λοιπόν η ώρα και βιώνουμε κάτι μοναδικό: ανεβαίνω στη σκηνή, και όπως και να είμαι, όταν κοιτώ τα μάτια του, αισθάνομαι ασφαλής. Και αυτό δεν είναι εύκολο. Μπορεί να παίζεις μήνες ένα έργο με συναδέλφους και να μη βρεθείς ποτέ μαζί τους ψυχικά. Και αυτό ξέρετε περνάει και στο κοινό από κάτω. Κάνουμε ένα επάγγελμα πολύ εσωστρεφές και προσωποκεντρικό. Εάν κάποιος ηθοποιός αποφασίσει να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο, ερχόμενος σε κόντρα με αυτό που συμβαίνει στη σκηνή - και δεν λέω ότι το κάνει απαραίτητα από κακία ή από ψώνιο - είναι πολύ πιθανό να μπλοκάρει την ενέργεια μιας ολόκληρης παράστασης».

Πηγή Το Βήμα

Η Πέγκυ Τρικαλιώτη στο gossip-tv: «Δεν θέλω να με πολυβλέπω. Γκρινιάζω και νιώθω μια μικρή αμηχανία»

Σάρωσε στο twitter το Σπίτι δίπλα στο ποτάμι ! "Θρήνος" για Χρυσοστόμου & αποθέωση για Τρικαλιώτη

Τρικαλιώτη: Η τηλεοπτική Θεοδώρα & η σπάνια αναφορά στην κόρη της: Προσπαθώ να κατεβάσω τους τόνους