Λευτέρης Πετρούνιας: «Την ώρα του αγώνα ήμουν σίγουρος ότι ήταν μαζί μου ο πατέρας μου»

Σ' αυτούς τους αγώνες θεωρείς πως ήσουν έτοιμος εκατό τοις εκατό;

«Σωματικά ναι, ψυχολογικά όχι. Πριν από δύο μήνες περίπου έφυγε από τη ζωή ο πατέρας μου, κι αυτό με πήγε πίσω. Ήταν ένα σοκ. Γιατί ενώ το σώμα μου ήταν έτοιμο, στην προπόνηση το μυαλό μου κολλούσε, εμποδίζοντάς με να εκτελέσω και τις πιο απλές ασκήσεις».

Την απώλεια ένιωσες να τη διαχειρίζεσαι ως πρωταθλητής ή ως απλός άνθρωπος;

«Ως πρωταθλητής».

Αυτό το έκανες για να μη σε πάρει από κάτω ή γιατί έτσι έχεις μάθει να λειτουργείς;

«Για να μη με πάρει από κάτω».

Ήταν όμως εύκολο;

«Καθόλου. Γιατί ένιωθα πως κρατιόμουν πάρα πολύ, για να μην πέσω».

Με την απώλεια συμβιβάζεται κανείς ή μετά από ένα διάστημα γίνεται συνήθεια;

«Νομίζω πως γίνεται συνήθεια. Δε συμβιβάζεσαι ποτέ μ' αυτήν».

Να φανταστώ πως η νίκη σου ήταν αφιερωμένη στον πατέρα σου;

«Ήταν αποκλειστικά και μόνο αφιερωμένη στον πατέρα μου, και την ώρα του αγώνα ήμουν σίγουρος ότι ήταν μαζί μου. Το ένιωθα».