Γιώργος Αφρουδάκης: «Έκλαψα, βρισκόμουν στο τέλος της αθλητικής μου διαδρομής»
Όταν στην οικογένεια προστέθηκαν και δυο αγόρια, η οικογενειακή ευτυχία του ολοκληρώθηκε.
Για τον υπεραθλητή του πόλο Γιώργο Αφρουδάκη δεν υπάρχει τίποτα πιο συγκινητικό από το να αγωνίζεται και από τις κερκίδες να ζητωκραυγάζουν και να τον χειροκροτούν τα δυο του παιδιά.
«Δεν ξέρω αν θα γίνουν αθλητές, ας ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο, όποιος κι αν είναι αυτός. Ξέρω πάντως ότι χάρη στη δική μου προσπάθεια μπήκαν κάποια πρότυπα», λέει στο Πρώτο Θέμα
Ο Γιώργος Αφρουδάκης, τώρα, στο τέλος της καριέρας του, ανασύρει από τη μνήμη του τις πιο έντονες συναισθηματικά στιγμές της πολύχρονης διαδρομής του: «Η επιτυχία μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας είχε σίγουρα ιδιαίτερη αξία. Το να διακρίνεσαι μέσα στην ίδια σου τη χώρα σου χαρίζει πληθώρα συναισθημάτων. Η πιο έντονη στιγμή ήταν αυτή της τελευταίας μου Ολυμπιάδας, στο Λονδίνο. Τα πράγματα, δυστυχώς, δεν ήρθαν όπως τα περιμέναμε κι εγώ ήξερα ότι ήταν οι τελευταίοι μου Ολυμπιακοί. Μπήκα στο τρένο για να πάω να συναντήσω την οικογένεια μου, η οποία έμενε στα περίχωρα του Λονδίνου, και ένιωσα τα μάτια μου να μουσκεύουν. Έπρεπε να αφήσω μια ολόκληρη ζωή πίσω μου. Σκέψεις είχαν γεμίσει το μυαλό μου. Ήμουν θολωμένος και ένιωθα θλίψη. Ναι, έκλαψα γιατί ήμουν συνειδητοποιημένος: βρισκόμουν στο τέλος της αθλητικής μου διαδρομής».