Λευτέρης Πετρούνιας: «Η δυσκολία και τα έντονα συναισθήματα περισσότερο με πεισμώνουν»

Ο Λευτέρης Πετρούνιας μπαίνει στον αγωνιστικό χώρο και ετοιμάζεται να πιάσει τους κρίκους. Ψήνεται από τον πυρετό, το σώμα του πονά και νιώθει ρίγος.

Αναρωτιέται αν αυτή τη φορά θα τα καταφέρει. Από τα ηχεία του σταδίου ακούγεται η μουσική του Ζορμπά. Ο χρυσός Ολυμπιονίκης του Ρίο σφίγγει τα δόντια. «Μου ήρθε η εικόνα της Ελλάδας, ήταν και η μουσική υπόκρουση τον Ζορμπά που έπαιξε τον ρόλο της. Πάντα σκέφτομαι τη χώρα μου όταν αγωνίζομαι, είναι αυτή η επιθυμία να προσφέρω κάτι καλό στον τόπο μου. Κάθε αγώνας είναι και κάτι διαφορετικό, κάτι μοναδικό. Ακούω τον Ζορμπά κάθε φορά λες και ακούω το κομμάτι για πρώτη φορά», εξομολογείται ο ίδιος στο Πρώτο Θέμα.

Τελικά, ούτε η ίωση που τον ταλαιπωρούσε επί ημέρες κατάφερε να τον καθηλώσει. Ο σούπερ αθλητής βγήκε πρώτος τόσο στους προκριματικούς όσο και στους τελικούς αποδεικνύοντας τη διεθνή του κλάση.

«Η δυσκολία και τα έντονα συναισθήματα περισσότερο με πεισμώνουν παρά με καθηλώνουν. Λειτουργούν σαν μοχλός για να βγουν από μέσα μου δυνάμεις. Κακά τα ψέματα, εμείς οι Έλληνες έχουμε ψυχή, το ξέρω ότι ακούγεται κοινότοπο, είναι όμως αληθινό. Όταν η μουσική του Ζορμπά ήχησε στα αυτιά μου -αστειευόμενος-, σκέφτηκα να προσέξω μην παρασυρθώ από τον ρυθμό του και κάνω λάθη, αφού το αγώνισμα μου προϋποθέτει αργό ρυθμό και τελειότητα στην τεχνική», αποκαλύπτει.