Greg Louganis: «Είμαι ευτυχισμένος στο πλευρό του Daniel»

-Τι νοιώθεις για την Ελλάδα, ποιες είναι οι σχέσεις σου με την πατρίδα των θετών γονιών σου;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω έρθει ποτέ. Ο Πέτρος Louganis με υιοθέτησε όταν ήμουν 7 μηνών. Με πήγαινε σε ελληνική εκκλησία, σε ελληνικά φεστιβάλ και γιορτές της ομογένειας, αλλά δεν έχω έρθει ποτέ στην Ελλάδα»

-Θα ήθελες κάποια στιγμή να επισκεφθείς την Ελλάδα;
«Ναι, θα το ήθελα πολύ. Κι έχω σκοπό να το κάνω σύντομα. Πάντα με γοήτευε η ελληνική μυθολογία και η ελληνική ιστορία. Είναι η χώρα απ’ όπου ξεκίνησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Θα ήθελα λοιπόν να την γνωρίσω από κοντά».

-Το γεγονός ότι υιοθετήθηκες όταν ήσουν 7 μηνών σε έκανε να νιώσεις ποτέ την ανάγκη να ψάξεις για τους πραγματικούς γονείς σου;
«Προσπάθησα να το κάνω στα 18 μου. Ήμουν επαναστάτης χωρίς αιτία σε αυτή την ηλικία»

-Πως ήταν οι σχέσεις σας με τον πατέρα σας;
«Είχα μια δύσκολη σχέση με τον πατέρα μου. Νομίζω πως ποτέ δεν δέχτηκε το γεγονός ότι ήμουν ομοφυλόφιλος και το γεγονός ότι μετά προσβλήθηκα από HIV. Προς το τέλος της ζωής του πάλευε με τον καρκίνο. Εκείνη την περίοδο προσπαθήσαμε και οι δύο να έρθουμε κοντά ο ένας με τον άλλο, να δούμε ο ένας τον άλλο κατάματα και να «θεραπεύσουμε» τις πληγές του παρελθόντος. Κάναμε πολλές συζητήσεις».

-Με το θέμα όμως της νόσου σου τι συνέβαινε; Αλήθεια, πόσο σε στήριξαν οι γονείς σου σε αυτό που περνούσες;
«Ο πατέρας μου πέθανε το 1991 και η μητέρα μου το 2004. Με υποστήριξαν όσο μπορούσαν και στο θέμα της σεξουαλικότητάς και στο θέμα της νόσου».

-Τι θυμάσαι από εκείνη την ημέρα που οι γιατροί σου είπαν ότι είσαι οροθετικός;
«Το έμαθα την περίοδο που οι θεραπείες δεν είχαν προχωρήσει τόσο. Εκείνη την εποχή το να είσαι οροθετικός ισοδυναμούσε με θανατική καταδίκη. Θυμάμαι πως, όταν μου το είπε ο γιατρός, σκέφτηκα ότι δεν έχω πολύ χρόνο ακόμη για να ζήσω».

-Ποια είναι η σχέση με την αδελφή σου Δέσποινα;
«Μεγαλώνοντας και οι δύο η σχέση μας ήταν μάλλον παράξενη. Για να είμαι ειλικρινής, τα τελευταία χρόνια ποτέ η σχέση μας δεν ήταν καλή».

-Μετά το θάνατο του πατέρα σου μπήκες σε κλινική αποτοξίνωσης. Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε εκεί;
«Δεν χρειαζόταν να κλέψω τα χάπια του πατέρα μου για να κάνω κακό στον εαυτό μου. Έπινα πολύ και απλά έβλεπα στο σπίτι χάπια. Τα έπαιρνα γιατί πίστευα ότι θα απαλύνουν το συναισθηματικό μου πόνο»

-Είσαι ερωτευμένος; Νιώθεις ότι έχεις βρει την αληθινή αγάπη;
«Ναι, νομίζω πως σήμερα έχω βρει αυτό που συνηθίζουμε να λέμε αληθινή αγάπη. Τον λένε Daniel. Είμαστε πολύ αφοσιωμένοι ο ένας στον άλλο, νοιαζόμαστε πολύ ο ένας για τον άλλο. Και ο ένας έχει βρει το συμπλήρωμα του στον άλλο»

Πηγή:People