Μαρία Γεωργιάδου: «Μου λείπει ο γιος μου, είναι φυσικό, τόσα χρόνια ζούσαμε διαρκώς μαζί»

Τι σου λέει για την Αμερική που ζει τα δύο τελευταία χρόνια;
«Έχει ένα απαιτητικό πρόγραμμα, κάνει την δική του προσπάθεια»

Με τον καιρό έχουν μειωθεί οι ανησυχίες και οι φόβοι σου για 'κείνον, έχει συμβιβαστεί με την απόσταση;
«Θέλω να μη φοβάμαι, προσπαθώ, ούτε για μένα, ούτε για 'κείνον. Η ανησυχία δεν φεύγει, νοιάζομαι για τον Αλκιβιάδη και θα νοιάζομαι συνέχεια, θα τον στηρίζω όσο μπορώ κι όσο χρειάζεται»

Δεν θέλει να επιστρέφει στην Ελλάδα;
«Δεν είναι ώρα για να πάρει τέτοιες αποφάσεις, έχει μπροστά του τέσσερα χρόνια σπουδών. Μου λείπει ο γιος μου, είναι φυσικό, τόσα χρόνια ζούσαμε διαρκώς μαζί, αλλά χρειάζονται αυτά στις σχέσεις των γονιών με τα παιδιά και χαίρομαι που κάνει κάτι που επέλεξε»

Πού μοιάζεις και που διαφέρεις με το γιο σου;
«Ίδιοι δεν είμαστε σε κάτι. Όταν αγαπάμε κάτι, το κάνουμε με πολύ προσήλωση, κι όταν δεν αγαπάμε κάτι, δεν θέλουμε να το κάνουμε καθόλου. Είμαστε των άκρων, όχι σε όλα τα πράγματα, αλλά σε σχέση με το αντικείμενο που κάνουμε», λέει στο Λοιπόν.