Ηρώ: Η απόφαση να φύγει από το πατρικό της στα 19, ένας πίνακας ζωγραφικής & το βιωματικό τραγούδι

«Έκλεισα πίσω μου την πόρτα του πατρικού μου σπιτιού στην Πάτρα σε ηλικία 19 ετών. Είπα: «Θα βρω τη ζωή μου μόνη μου».

Και αυτό ήταν μια τεράστια ευκαιρία, μια μεγάλη απελευθέρωση, αλλά και μια σοβαρή ευθύνη για τις αποφάσεις και τις επιλογές μου.

Βρέθηκα στην Αθήνα και νοίκιασα ένα σπίτι που είχε μέσα ένα κρεβάτι και... έναν πίνακα ζωγραφικής, τον οποίο έχω μέχρι σήμερα. Τον είδα σε μια έκθεση και με εντυπωσίασε τόσο, που τον αγόρασα με δόσεις, οι οποίες κράτησαν πολλά χρόνια. Τελικά ήταν ένας πίνακας αξίας... Της αξίας ενός αυτοδημιούργητου. Κάτι σημαίνει όταν δίνεις τα πρώτα σου χρήματα για έναν πίνακα ζωγραφικής και όχι για ακριβά ρούχα ή για ένα αυτοκίνητο. Σημαίνει ότι έρχεσαι από κάπου όπου βλέπεις τον κόσμο με άλλα μάτια. Και αυτό με ακολούθησε μέχρι σήμερα.

Προσαρμόζομαι και εφάπτομαι κατά το δυνατόν σε κάθε κατάσταση. Όμως δεν αποποιούμαι τις απόψεις μου, ούτε κρύβομαι. Τοποθετούμαι με ευγένεια αλλά και ευθύτητα. Τέτοια, που κάποιες φορές με αποκαλούν σκληρή.

Είναι λεπτή η ισορροπία ανάμεσα στην ειλικρίνεια και τη συμπόνια. Βρήκα αυτή την ισορροπία πριν από λίγα χρόνια και νιώθω ευτυχής που γίνομαι καλύτερος άνθρωπος».

«Έτσι είμαι εγώ»... Ένα βιωματικό τραγούδι

«Ήμουν θυμωμένη, γιατί είχα μια ολόκληρη δισκογραφική δουλειά που οι εταιρίες δεν την έπαιρναν, επειδή ο ήχος, έλεγαν, δεν είναι ελληνικός. Αυτός ο δίσκος ήταν το «Έτσι είμαι εγώ» και το τραγούδι γράφτηκε τελευταία στιγμή... Και βέβαια το αποτέλεσμα με δικαίωσε».

Πηγή: ΤΗΛΕΡΑΜΑ