«Ο Χιώτης με απήγαγε όταν ήμουν 14 ετών και με παντρεύτηκε»

Η Ζωή Γρυπάρη μιλώντας στην espresso αποκαλύπτει πώς γνώρισε τον Μανώλη Χιώτη ενώ περιέγραψε τη ζωή μαζί του.

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να το γράψετε;
«Με ανάγκασαν να βγω να μιλήσω, αλλά και να τα γράψω σε βιβλίο, γιατί δεν μπορώ να καταλάβω με τι κριτήρια προβάλλουν άλλους μουσικούς και όχι τον άνθρωπο που κατόρθωσε να στείλει τις πενιές του μπουζουκιού στα πέρατα της Γης. Μπορεί να μην ήμασταν συνέχεια μαζί, αλλά πορευόμασταν μαζί. Διότι έπρεπε να λύνουμε τα θέματα των παιδιών μας. Οπότε δεν χωρίσαμε ποτέ. Ήμασταν και θα είμαστε πάντα οικογένεια»

Πότε γνωρίσατε πρώτη φορά τον Μανώλη Χιώτη;
«Η γνωριμία μας έγινε σε ένα θέατρο στον Πειραιά, όπου δούλευα ως παιδί-θαύμα με τον Κώστα Χατζηχρήστο και τον Γιώργο Οικονομίδη. Σε μια τιμητική βραδιά λοιπόν για τον Χατζηχρήστο γνώρισα τον Μανώλη. Και εκείνος τρελάθηκε που με είδε, όπως είπε τότε στον φίλο του Χατζηχρήστο, και από τότε έγινε η σκιά μου»

Πώς αντέδρασαν οι γονείς σας...
«Ηρθε να με ζητήσει από τους γονείς μου, δεν με έδωσαν και με απήγαγε σε ηλικία 14 ετών. Από εκεί με πήγε στο σπίτι του Μητσάκη, για να χάσουν τα ίχνη μου, μέχρι να βγουν οι άδειες του γάμου. Μάλιστα, μου... έβαλε και καμιά 15αριά χρόνια παραπάνω για να είναι νόμιμος ο γάμος και παντρευτήκαμε. Και θα σ' το πω με μεγάλο εγωισμό: Ο Μανώλης μόνο εμένα αγάπησε και μόνο εκείνον θα αγαπώ μέχρι να πάω κοντά του. Οταν θα διαβάσετε την αυτοβιογραφία μου, θα διαπιστώσετε ότι λέω αλήθεια. Αλλωστε, το ίδιο έλεγε κι εκείνος»

Αποκτήσατε και δύο παιδιά μαζί. Τους δύο μοναδικούς απογόνους του Μανώλη Χιώτη...
«Με τον Μανώλη αγαπηθήκαμε με τρέλα και κάναμε αμέσως δύο παιδάκια: τη Μαρία και τον Διαμαντή. Αλλά δεν πρόλαβε να τα χαρεί, γιατί τον έχασα ξαφνικά για πάντα, αφού μου τον πήραν. Ωστόσο, μετά και οι δύο τα αγαπήσαμε αυτά τα παιδιά σαν πολύτιμους λίθους. Πολύ δυνατά. Τα πάντα θα είναι γραμμένα με λεπτομέρειες μέσα στο βιβλίο. Είναι οι αλήθειες της ζωής μου όλα αυτά»

Τι πιστεύετε ότι τον έκανε τόσο σπουδαίο;
«Δεν υπήρξε και δεν υπάρχει κανένας μουσικός που ξεπέρασε ή θα ξεπεράσει τον Μανώλη. Ο Μανώλης έβγαλε το μπουζούκι από τους τεκέδες και τα καταγώγια, και το έβαλε στο παλάτι. Και ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος, παιδί ακόμα τότε, έφερε μερικές εξευγενισμένες στροφές υπό τους ρυθμούς του Χιώτη. Τα δάχτυλά του ήταν δέκα διαμάντια που του τα τοποθέτησε εκεί ο Θεός. Ο Μανώλης ήταν ένας πολύ καλός πατέρας, που ο Θεός τού τα είχε δώσει όλα: ομορφιά, στιλ, καλοσύνη, κουβαρνταλίκι. Οσοι δεν είχαν χτυπούσαν την πόρτα και τους δίναμε τα πάντα», λέει η ίδια σε συνέντευξη της στην εφημερίδα espresso.

ΔΕΣ ΤΗ GALLERY - 5 PHOTOS